17. bölüm. Aşkın ruhu.

2.9K 70 3
                                    

Herkese Selamlar aşklarım. Nasılsınız? Özlediğiniz hatta dolu dizgin bir bölüm sizi bekliyor diye bilirim. Bundan sonraki bölümlerde fazlaca heyecan, gerilim ve isteğiniz bir çok sahne hakim olacak. Ben hevesle yazıyor ve paylaşıyorum bazen bu hevesim emeğimin karşılığını alamayınca kırılıyor ama yanımda olduğunu hissettiğim güzel okurlarım için değer. Bir kaç gün önce paylaştığım konuşmayı lütfen dikkate alın. Rica ediyorum haddi ve 'ahlak' sınırını aşmayınız. Kurgu benim kitap benim okumak istemeyen girmesin. Neyse ben sizi seviyorum bölümün güzeliği ile sizi baş başa bırakmadan sizden oy ve yorum istiyorum çünkü; karar verdim ki bölüme gelen oy ve yorumlar belirleyecek diğer bölümün gelişini. Oy ve yorum bölümlere göre az ona göre lütfen okuyup geçmeyin. Aradan çekilerek size keyifli okumalar dilerim.

Bölüme aralarına yorum bekliyorum hepsini keyifli okuyacağım emin olabilirisniz.

Aşkın ruhu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Aşkın ruhu.

Hiç bir şey düşünmedim sadece oturduğum yerde boş boş baktım. Yaptığımın haddi hesabı yopktu bunun farkındaydım. Bir anki gafletin bir anki gözümün önüne inen kara perde herşeyi berbat etti. Şimdi tamamen belkide her şey bitti. Utancımdan kaç saatir burada oturduğumu bilmiyordum havada soğuktu fakat bana etkisi yoktu. Uyuşmuş gibiydim. Yaptığımdan pişman değildim olmam gerekliydi ama değildim.

O ne yapıyordu ki?

Hiç bir şey söylememiş kaçıp gelmiştim yanından. Hakkımda neler düşünüyordu? Bin bir ton soru kafamın içini kemiriyordu. Yüzüne bakacak halim kalmamıştı eğer bir imkanım olsaydı hemen giderdim buradan ancak bu mümkün değildi. Her seyide söyledim zaten ne varsa. Öğrendikleri için rahatlamış olması gerekiyor. Tırnaklarımı etime gömmekten avuç içimi yine helak ettim. Hep strestendi ve içim içimi yiyordu aklıma geldikçe o saniyeler bedenim bir titreme hüküm sürüyordu. Olduğum yerden uyuşan bacaklarımı açmak için kalktım ve balkonun trabzanlarına tutundum. Sabaha kadar burada durabilirdim. Ensemden yüzüme yayılan sıcaklık bu serin havaya bile aldırış etmiyordu. Tenim diken diken kalbim güm güm atıyordu. Sakladığım ne varsa bugün hepsini arşınladım dudaklarına.

Aman Allahım.

Ben onu öpmüştüm. Elim hızla yüzüme gitti.

Naptın ben böyle?

Boğazıma bir kıymık parçası oturdu. Hissettiğim baskı dudaklarımdan gitmiyordu dahası bunu düşünürken bile utanıyordum. Ben nasıl yaptım böyle bir şey. Nasıl konuşacaktım onunla Allahım böyle bir şey nasıl oldu. Kendime inanamıyordum Eftal Karan belkide bu yaptığımdan sonra benden gidecekti. Gelmiş miydi de gidecek? Kulaklarımdaki sesi susturmak çok güçtü. Bir şey yapmalıydım evet bir şey yapmalıydım. Bir anda gelen güçle terastan çıkmak için yöneldim. Gözlerim şaşkınlıkla açılırken az önceki güçten bahsetmiştim ya o şimdi yoktu.

GÜNAHIN KEFARETİ + 18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin