İçimdeki yaramaz arzu onu ve beni günaha davet ediyordu. Tutku bedenime kor bir ateş gibi hançerlenmişti.
"Öyle söyleme.'' Dedim bir anda. Acıyordu canım görmüyor muydu. Beni görmezden gelerek hayatımı mahvediyordu, başka kadına değen gözleri beni h...
Merhabalar herkese nasılsınız? Biliyorum bir süredir yoktuk ve bizi özlediniz buna karşı söylecek çok şey var ancak şunu söyleyeceğim sadece hayatımda olan çoğu sorunu yeni yeni çözüyorum ama artık buranın akışını bozmayacağım sizleri beklettiğim için ayrıca özür dilerim keyifli okumalar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hep istedim.
Hep istedim seni, ruhumla kalbimle bedenimle. Bağırıyordu belkide sevgisiz olan bu beden bir yerlerde bir umudun içinde olup kucaklanmak istiyordu. Okuduğum kitaplardan, romanlardan, her daim kendimi içinde buldum ya satırlarında ya da sayfalarında çoğu kez kendimi başrol kızın yerinde varsaydım. Sizde bende biliyoruz ki kendimize ait bir nebze de olsa benimle aynı şeyi paylaşıyor ondada var dediğimiz karekleri seviyoruz.
Kayboluyoruz saatlerce bir romanın içinde zaman saniyeler dakiklar öyle çabuk akıyor ki belli bir zaman sonra kendimi kaybetmiş buluyorum o sayfalarda hissediyorum uzaklaştığımı dünya temasından boşvermişligi belkide değişik gelecek o hayat kavramını hissediyorum. Kafamda dolanan can yakıcı düşünceler kalbimde ağrı yapan canhıraş acılar, yok oluyordu.
İşte o sayfaların satırlarından birinin altını daha özenle çizdim.
"Gizleme bunu bizden veda biz seninle bitmişkenyineden başladık, kaybetme bizi vedalara mahkum etme."
Gözlerimden düşen damlayla kitabın kapağını hızlıca kapattım.
Uzattığım ayaklarımı toparlayıp kitabı komodinin üzerine koyup sessizce oturduğum camın önündeki berjerden kalktım. Gözlerimin önündeki bu güzellikte eve tekrar gelmek çok hoştu. Karan abimin nişanından önce gittiğimiz eve bizi terkar getirmişti kendisi ise şuan dışarıda şömüneyi yakmak için kırdığı odunları kucaklayıp eve doğru geliyordu.
Garipti.
O ve onunla olan herşey garipti. Kapının itilmesiyle içeriye girdi kolları doli biçimde görüş açıma girdiğinde onu daha net görmeye başladım. Gözleri önce boş salonu taradı kaşları ufak ufak çatıldı yer yeri tarayan gözleri camın önüne bakmayı es geçtiğinde endişe tohumlarının gözlerine serpildiğini gördüm yavaş adımlarla hızla kucağındaki odunlaları şöminenin yanına koyarak yatak odasının bulunduğu odaya ilerleyeceğinde bilerek cam komidinin üzerindeki su bardığını kıpırdattım. Adımları bir cam misali kesildi gözleri hızla aradığını bulmuş olmanın telaşıyla yoğunlaştı.
" Niye ses vermiyorsun sen?" Adımları dibimde biterken halsiz bakışlarla omzumu silktim. " Endişeleneceğini düşünmedim." Bu sakin hâlim hoşuna gitmemiş olacak ki geldiği gibi adımları karşımızdaki mutfağa ilerledi bende onu takip ettim.
