အပိုင္း(၅)
Warning ❗ ညစ္ညမ္းစကားလုံးမ်ားပါဝင္သည္။
ရာရာစစခန္းေဆာင္တံခါးမကို လာဖြင့္သူအားအျပစ္ေပးရန္ ခင္ခင္လွမ္းၾကည့္လိုက္သည့္အခ်ိန္မွာေတာ့..
" အရွင့္သား!! "
အေပၚ႐ုံအထည္အား ခါးစည္းႀကိဳးခ်ည္ႏွောင္ထားျခင္းမရွိတာေၾကာင့္ အရွင့္သားရဲ႕ ဝမ္းဗိုက္ေနရာတြင္ရွိေနေသာ ႂကြက္သားအဖုအထစ္ေတြကို ခင္ခင္ အတိုင္းသားျမင္ေနရသည္။
" ဟီကူ အျပင္ထြက္လိုက္ က်ဳပ္ ခင္ခင္နဲ႕စကားေတြေျပာစရာရွိတယ္ "
အရွင့္သားရဲ႕အမိန႔္ေၾကာင့္ ဟီကူမွာ အရိုေသေပးၿပီးထြက္သြားရေလသည္။
" ဘယ္လိုေနလဲ ေနေရာင္ျခည္တိုက္ရိုက္ထိတဲ့အခ်ိန္ ေမ့လဲတတ္မွန္းဘာလို႔ႀကိဳမေျပာရတာလဲ ခင္ခင္ "
" အဲ့တာက ခပ္ငယ္ငယ္ကျဖစ္ခဲ့ဖူးတာပါ အခုအသက္ႀကီးလာေတာ့ အဆင္ေျပေလာက္မယ္ထင္ၿပီး.. "
ခင္ခင္ဆက္ေျပာမည့္စကားတစ္ခ်ိဳ႕ဟာ အေပၚ႐ုံအထည္အား ခြၽတ္ခ်ေနသည့္အရွင့္သားေၾကာင့္ ရပ္တန႔္သြားရသည္။
" ဟို.. ဘာလို႔ဝတ္႐ုံကိုခြၽတ္လိုက္ရတာလဲဟင္ "
" မၾကာခင္သိရမွာပါ က်ဳပ္အနားကိုလာခဲ့ ခင္ခင္ "
ေလသာျပတင္းနားမွာ မတ္တပ္သြားရပ္ေနသည့္ အရွင့္သားက သူ႕အနားကိုလာဖို႔လွမ္းေခၚသည္။
အခုမွ ခင္ခင္ သတိထားမိသည္က..။
ဒီေန႕ဟာ လျပည့္ေန႕ပင္။
အနားကိုေရာက္လာသည့္ ခင္ခင့္ ကိုယ္လုံးေလးအား မ႑ိုင္လွမ္းဆြဲဖက္လိုက္သည္။
" အို.. "
" က်ဳပ္ေက်ာက က်ိန္စာဟာ အခုလိုလျပည့္ေန႕ လေရာင္တိုက္ရိုက္ထိတဲ့အခ်ိန္ဆိုရင္ ယာယီျပယ္ပ်က္သြားေစတယ္ "
ဟုတ္ပါရဲ႕။
ခင္ခင္ အခုမွပဲ သတိထားမိေတာ့၏။
" ခင္ခင့္က်ိန္စာယာယီျပယ္နိုင္တဲ့အခ်ိန္ကို ထိုပညာသည္မိန္းမက ဘယ္လိုေျပာသြားသလဲ သိခ်င္ရဲ႕လား "
ေခါင္းကိုအဆက္မျပတ္ခါယမ္းေနသည့္ ခင္ခင့္ကို ၾကည့္ကာ မ႑ိုင္စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ၿပဳံးရယ္မိသည္။
မယ္ေတာ္ေသဆုံးသြားသည့္အခ်ိန္ကစၿပီး အရယ္အၿပဳံးမရွိေတာ့ေလတာ အခုခ်ိန္ခင္ခင့္ေၾကာင့္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ရယ္ၿပဳံးေနမိ၏။
YOU ARE READING
ခုနှစ်ဆောင်နန်းက မညှိုးပန်း (𝐎𝐧𝐠𝐨𝐢𝐧𝐠)
FantasyAvailable 📌 Unicode & Zawgyi adult scenes ❗❗
