Yaklaşık bir saat sonra doktor gelerek artık çıkabilirsiniz demişti. Hande Saliha'ya destek vererek hastaneden çıktılar. Hande ilkinin attığı konumu açıp arabayı çalıştırdı
"Benim evimin adresini nerden biliyorsun sen"
"İlkin verdi hatta anahtarında bende istersen sana verebilirim ben kötüsün diye "
"He tamam bende bir an korkmadım değil, sorun yok ilkinin verdiğinden haberim yoktu kusura bakma"
"Ne kusuru benim de söylemem gerekirdi"
İkisi eve doğru yola çıkmışlardı Saliha'nın kafasının arkasında bir bandaj ve gözünün altında bir morluğu vardı.
"Hande biraz yavaş gitsen olur mu sarsıntı biraz şey yapıyor"
"Tabi ki "Hande telaşla arabanın hızını düşürdü
Saliha gülerek "Hande az önce bisikletli bizi geçti "
"Olabilir benim hastam var yapacak bir şey yok "
"Tabi ama biraz gazdan da zarar gelmez sanki he "
Hande yanından ikinci geçen bisikleti fark edip gülmeye başladı "Galiba haklısın "
Eve varmışlardı. Hande anahtarlarla kapıyı açmaya çalışıyordu ama bir türlü açamadı. "İstersen ben açayım biraz cins benim kapım "
"Valla hayır diyemem "
Saliha kapıyı açtı içeri kapının yanlarına tutunarak geçti.
"Burası da benim mekânım Hande sen keyfine bak ben şu üstümü değiştirip geleyim "
"Tamamdır ihtiyacın olursa seslen"
Saliha kafası ile onayladıktan sonra odasına gitti başı zonkluyordu doktorun verdiği ilacın etkisi geçmeye başlamıştı. O yetmezmiş gibi böbreği de ağrıyordu. Dolaptan pijama altı alıp giydi. Pijama üstünü de aldı tam girecekken elinden düşürdü. Yere düşen üstü almak için eğilmişti ki başının dönemsi bir oldu kendini yere buldu Saliha. İçerden gelen sesi duyunca Hande telaşla Saliha'nın odasına gitti. Saliha yerde yatıyordu.
"Saliha, Saliha iyi misin"
"İyiyim sadece bir anlığına başım döndü "
Hande Saliha'nın elinden tutarak onu kaldırdı. Yatağına oturttu.
"Yerden tişörtü almaya çalıştım eğilince birden düştüm"
"Keşke beni çağırsaydın şu an nasıl hala dönüyor mu"
"Eh biraz"
"İstersen ve sorun olmazsa ben giydireyim hem bandajın da var ona dikkat etmiş oluruz"
"Sana bir sürü zahmet veriyorum ya"
"Saçmalama Saliha benim yüzümden bu haldesin zaten bırak bari bunu yapayım"
Hande tişörtü yerden aldı daha sonra Saliha'nın üstündeki kanlı gömleğin düğmelerini açmaya başladı. Her düğmede Saliha'nın beyaz teni daha da ortaya çıkıyordu. Handenin içinde tuhaf bir kımıldanma vardı buna kendi de anlam veremiyordu. Son düğmeyi de çözdü. Nazikçe Saliha'nın vücudundan ayırdı gömleği Saliha'nın kaslı olduğunu anlamıştı ama karın kasını beklemiyordu. Gözü karnının hemen yanında ki dikiş izine kaydı Handenin . Hande gayri ihtiyari elini dikiş izine uzattı Saliha Handenin dokunuşuyla irkildi
"Bu iz..."
Saliha da bu izin hiç iyi hatırası yoktu hala o iz yüzünden hayatında hep bir eksiklik bir yarımlık vardı.
