İyi geceler arkadaşlar
Beni yorumsuz bırakmayın sizin yorumlarınızla hikayeyi devam ettirmek çok daha kolay oluyor seviliyosunuzzz görüşürüzzz💖
***
Saliha ile bir süre sarılarak oturdular. Saliha, her şeyi anlatmanın verdiği huzurla Hande'nin kollarına bıraktı kendini. Hande, Saliha'yı yavaşça uyandırmadan yatırıp mutfağa gitti. Dinlediği her şey o kadar ağırdı ki, bunları nasıl yaşamış olabilir diye aklından geçiriyordu. Hande, Saliha'nın yanında iken kendini ağlamamak ve tepkisini göstermemek için sıkmıştı ama artık daha fazla dayanamadı. Kendi mutfağının zeminine bıraktı kendini ve içli içli ağlamaya başladı.
Küçücük bir çocuğun yaşamaması gereken ne varsa hepsini yaşamıştı Saliha. Hande, her anlattığı şeyi kafasında döndürüyor ve daha da kötü oluyordu.
Hande, biraz daha yerde oturduktan sonra kendini olabildiğince toparladı. Yerden kalkıp telefonunu eline aldı ve açmasıyla beraber bir sürü cevapsız arama olduğunu gördü. Bu cevapsız aramalardan biri de takım menajeri Pelin'dendi.
Antrenmandan hiçbir şey demeden çıkmışlardı. Bunun bir karşılığı olacaktı ama şimdi telefonu açıp onlara tek tek açıklama yapmak istemiyordu Hande. Hem ne yapacaktı ki?
Saliha tüm gece uyudu. İlk defa hayatında bu kadar huzurlu bir uyku uyuyordu. Hande için ise bu tam tersiydi. Anlatılanların hissiyle eziliyordu. Ne zaman gözünü kapatsa kâbus görerek uyandı.
Sabaha doğru Hande, Saliha'nın yanına uzandı ve yavaşça seslenerek,
"Saliha... Saliha, kalkmamız lazım."
Saliha gerinerek uyandı ve gülümseyerek, "Ben ne zamandır uyuyorum?" dedi.
Hande, Saliha'nın dudaklarına bir öpücük kondurup geri çekildi. "Dün akşam 7'den beri. Gerçekten uykucuymuşsun. Ama şimdi kalkmamız lazım."
Saliha birden elini kafasına vurdu.
"Antrenman... Dün benim yüzümden sen de erken çıktın. Antrenör çok kızacak."
"Evet, biraz kızacak ama önemli değil."
"Ben durumu anlatırım ya. Beni yüzümden olduğu vs. söylerim."
"Gerek yok Saliha. Yanında olmak istedim ve oldum. İsterse ceza versin, çok önemli değil."
Saliha, Hande'ye yaklaştı ve kollarını vücuduna sardı. "Beraber çekeriz diyorsun cezayı."
Hande de kısık sesle, "Seninle her cezayı çekmeye varım."
Saliha, Hande'yi şu an yiyip bitirmek istiyordu. Ama antrenman bir kere daha onun yüzünden geç kalmasını istemediği için sadece dudaklarına bir öpücük bırakmakla yetindi.
***
"Hande, sana ne demeli? Hadi Saliha, yeni ve milli takım disiplininden habersiz. Sen yılardır bu takımın içindesin ve bir kere bile böyle habersiz gittiğini görmedim. N'oldu da bu oldu?"
Hande, başı önünde eğik bir şekilde Gio'nun ona kızmasını dinliyordu.
"Özür dilerim Saliha'nın bana ihtiyacı vardı. O yüzden haber vermeliydim, vermeliydik ama o an unuttum."
"Demek unuttun. Bu takımın da sana ihtiyacı var, biliyorsun değil mi?"
Hande başını saklamakla yetindi.
"Şimdi çık odamdan ve Saliha'ya girmesini söyle."
Hande çıkmak için ayağa kalktı.
"Tekrardan özür dilerim, ama Saliha'ya fazla yüklenmeseniz olur mu?"
