Saliha da kızların yanına gelmişti. Elif oldukça bitkindi. İlkinse hemen elifin yanında oturuyordu bir eliyle elifin omzuna koyarak ona destek oluyordu köşede ise elifin babası olduğunu düşündüğü adam duruyordu.
Saliha yanlarına doğru yaklaştı. Elifin önünde durdu.
“Haber var mı?”
Elif kafasını yerden kaldırdı. Gözleri ağlamaktan kızarmıştı ama kendini tutuyordu.
“Hayır hala yok ameliyata almışlar “
“Eminim iyi olacaktır elif kendini güçlü tut “dedi. Saliha elifin omzuna dokunarak elifte Saliha’ya buruk bir şekilde gülümsedi ve önüne tekrar döndü. Saliha elifin babasına dönerek “çok geçmiş olsun “dedi. Adam karşısındaki kadana gülümseyerek teşekkür etti.
Nerdeyse bir saat geçmişti, hande de gelmişti elifin hemen yanında oturuyordu. Elif başını Hande’nin omzuna yaslamıştı. Kafasını doğrultup ilkinle Saliha’yı doğru döndü.
“Kızlar sizde benim yüzümden burada kaldınız isterseniz gidebilirsiniz zaten burada yapabileceğimiz bir şey yok “
“Saçmalama elif annenden iyi haber gelene kadar buradayız” dedi ilkin. Saliha da ilkini onayladı.
Elif ilkinin bu sözleriyle beraber onun boynuna sarıldı.
“Çok teşekkür ederim. İyi ki buradasınız”
İlkin bunu beklemiyordu. Onun sarılmasıyla o da elife sıkı sıkı sarıldı.
Birkaç dakika sarılı kaldılar birbirlerine onları birbirinden ayıran ameliyathaneden çıkan hemşire oldu.
Kızlar ve Elifin babası hemşireye dikkat kesildi.
“Lale hanımın Yakınları burada mı “
“Evet ben eşiyim.”
“Lale hanımın ameliyatı iyi gidiyor fakat olası bir kanama için kan lazım kan grubu 0 rh- en acil bulunması gerek “ dedi.
Elif babasına baktı elifin kan gurubu uyuşmuyordu.
“Benim de uymuyor kızım “
Saliha arkada kendi kendine düşünüyordu. Kullandığı ilaçlar sorun olur muydu acaba hemşireye dönerek
“Hemşire Hanım benim kanım uyuyor, ama kullandığım bazı ilaçlar var “
“Tamam bir gelin bakalım “
Saliha hemşirenin yanına giderken Elif Saliha’nın kolundan tutu
“Çok teşekkür ederim “
“Daha belli değil belki uygun değilim”
“Yine de teşekkür ederim”
Saliha gülümseyerek hemşirenin yanına gitti hemşireye kullandığı ilaçları ve bulunduğu durumu anlattı ve kan vermesinde bir bahis olmadığını söyleyince Saliha kanını verdi. Kızların yanına tekrar döndüğünde elif Saliha’nın boynuna atladı.
“Çok ama çok teşekkür ederim Saliha “Saliha elifin sarılmasıyla içi bir tuhaf olmuştu. Ayrıldıklarında mahcup bir şekilde gülümsedi Saliha “umarım annen iyileşir elif “Saliha bunları söyledikten sonra devam etti “Elif yanlış anlamazsan ben eve gitsem biraz dinlensem bir de ilaçlarım evde “
“Ne yanlışı Saliha tabii ki git zaten burada çok şey yaptın, ilkin sende git istersen”
“Ben kalsam yanında olmak istiyorum hem belki bir şey lazım olur falan “
“Olur tabi ama Saliha’yı kim götürecek senin araban burada “
“Ben taksiyle giderim ya sorun değil “Hande hemen atladı.
“Saçmalama Saliha daha yeni kan verdin ben bırakır gelirim tekrar geri”
Saliha başta itiraz etse de Hande itirazlarını kabul etmedi. İki kızlarla vedalaştıktan sonra asansöre bindiler.
“Kendim gidebilirdim boşuna zahmet ediyordun”
“Saliha seni taksiyle yollayacak değilim evin yakın zaten buraya “
“Teşekkür ederim.”
Hande Saliha’ya döndü. Gözlerine baktı kahveleri solgundu. Âmâ ona karşı en içten gülümsemesiyle gülüyordu.
Yol boyunca çok konuşmadılar Saliha’nın konuşası yoktu kabuğuna çekilmiş gibiydi sadece camdan bakıp yolu izledi ya da öyle göründü handenin gözüne çünkü gelmelerine rağmen Saliha hala camdan dışarı bakıyordu. Hande yavaşça Saliha’ya dokundu.
“Saliha geldik”
Saliha irkilerek handeye döndü. Bu sefer gözleri dolu doluydu.
“Fark etmemişim, çok sağ ol hande “
“Yanında gelebilirim istersen “
“Yok, hiç gerek yok”
“Emin misin “
“Evet eminim biraz dinlenmeye ihtiyacım var “
Hande daha fazla Saliha’nın üzerine gitmedi. Görüşürüz dedikten sonra Saliha’nın apartmana girişini görene kadar bekledi daha sonra tekrardan hastaneye döndü.
Saliha yukarı çıktı kapısını açmaya çalışıyordu ama bir türlü anahtarı deliğine sokamıyordu. Hastaneden beri kendi tutuğu gözyaşları birden akmaya başladı. Saliha kendini sakinleştirmeye çalıştı ama yok olmuyordu sakinleşmiyordu. En sonunda pes etti kapının önüne çöktü. Sakinleşene kadar ağladı. En son annesini gördüğünde dört yaşındaydı şimdi yüzünü bile hatırlamıyordu, küçükken unutmamak için bazen uyanmaya direnirdi çünkü rüyasında annesi görebiliyordu ama sonraları rüyalarında da göremez oldu. Elifin annesi ile yaşadığı şey kaybetme hissi hepsi Saliha’ya birden ağır gelmişti ne kadar o kapının ağzında oturdu Saliha bilmiyordu. Kendini biraz toparladıktan sonra eve girdi. İlaçlarını içip uyudu.
***
O sırada elif ve ilkin bahçeye inmişlerdi. Annesi ameliyattan çıkmıştı ama daha göstermiyorlardı.
“Elif biraz yemeye çalış akşamdan beri hiçbir şey yemedin çok yoruldun”
“Canım istemiyor ilkin “
“Lütfen benim hatırım için ya”
“Tamam ama yarsını da sen ye hepsini bitiremem”
İlkin tamam dedikten sonra elifin önündeki tostu ortadan böldü daha fazla olanı elife verip elinde olan tostan ısırdı elifi uzun zamandır tanıyordu. Âmâ ilk defa onu bu kadar yakınına duruyordu.
“ Noldu yüzümde bir şey mi var”
İlkin düşüncelerinden sıyrılıp “ha”
“Yüzümde bir şey mi var baya uzun uzun baktı”
“Hayır hayır dalmışım “ dalma boğulursun şakasını yapmamak için Elif kendini tutu.
***
Saliha yataktan hiç çıkmak istemiyordu. Ama milli takım kampının ilk günüydü kendini zorlayarak yataktan kalktı. O günden beri ne ilkinle ne de handeyle görüşmüştü. Bugün hepsiyle buluşacaktı.
Hande ise günlerdir Saliha’dan haber alamadığı için endişeliydi aklının bir kenarında hep o vardı. Ama bugün geleceğinden emindi eğer bugün de gelmezse evine gidecekti. Bir haftadır Elif ile beraber kalıyorlardı. Annesinin olduğu hastane Handenin evi yakın olduğu için buradan geçmek kolay oluyordu. Hande Elifi uyandırmak için içeriye gitti ama odada kimse yoktu yatağı da topluydu.
Hande banyoya bakmaya gidecekti ki kapı çaldı. Kapıyı açtığında karşısında Elifle İlkin duruyordu.
“Günaydın baladın “dedi. İlkin içeri girerken Elif arkadan geliyordu Hande Elife hayırdır bakışı attı.
Elif kısık sesle “hepsini anlatacağım” dedi içeri geçerken.
Allah bilir yine ne karıştırıyordu.
Kızlar kahvaltı yaptıktan sonra kamp için salona doğru yola çıkmak için evden çıktılar. İkin Saliha’yı arıyordu.
“Salişim günaydın”
“Geliyor musun “
“He tamam ben almaya geleyim istersen seni “
Hande ilkine sordu “ noldu “
“Arabası arızalanmış şu gerideki kavşak var ya orda kalmış yol yardımı bekliyormuş “
“Hadi ya “
“Ben onu almaya gideyim sizle orada buluşuruz”
Elif handeye bakış attı.
“İlkin ben alayım siz elifle geçin…hem benim orada bir işim var”
“Ne işin”
Hande yalan attığı için birden kafası durdu arkadan elif yardım etti
“Kargon vardı dimi doğru “
“Evet, evet kargom var köşede kargocu var ya oraya bırakacağım “
“E tamam o zaman “
İlkin Saliha’ya döndü. Handenin onu alacağını söyledi. O sırada elif handeye göz kırptı çok sağ ol der gibi yaptı. Hande de sırttı ona karşın. Bu iş ona da yaramıştı herkesten önce görecekti Saliha’yı.
***
Saliha, Handeyi bekliyordu. Hande gelmişti Saliha’ya uzaktan bakıyordu. Gerçekten bu kadında onu çeken bir şeyler vardı evet çok güzeldi tamam biraz fazla güzeldi. Ama onu çeken şey çok daha başkaydı. Onu daha fazla bekletmemek için Saliha’yı aradı.
“Alo Saliha tam karşındayım”
“Neredesin “
“Kavşağın karşısına bak tam büfenin yanı”
“Hah tamam gördüm” deyip kapattı telefonu Saliha .
Arabaya bindi Saliha , Hande yine Saliha’dan gözünü alamıyordu .
“Hoş geldin”
“ Hoş buldum “
“Birkaç gündür görüşemiyoruz , sesin soluğunda çıkmıyor”
“Biraz işlerim vardı Elifin annesi nasıl sonra aramak istedim ama fırsat olmadı”
“İyi sayende daha iyi”
Hande Saliha’da bir tuhaflık seziyordu. “İyi misin sen”
“Pek değilim Hande”
“Anlatmak ister misin yoksa sadece susayım mı”
Saliha biraz düşünse de ne olacaktı ki anlatsa diye düşündü.
“ O günden sonra kendimi birazcık kötü hissettim.”
Saliha duraksadı daha sonra devam etti “Hande uzun zamandır annemin yokluğuna alışmıştım ya da alıştığımı düşünmüştüm ama Elif'in annesini kaybetme korkusu beni tekrardan eski günlerime götürdü o yüzden aslında hem sizi aramaya çekindim hem de yanınıza gelmekten korktum kaçtım çünkü yanınıza gelirsem geçmişe döneceğimi düşündüm”
Kızlar salonun otoparkına gelmişlerdi zaten burası çok yakındı . Hande bu sırada Saliha ya ne diyeceğini düşünüyordu aklına hiçbir şey gelmiyordu.
“ Saliha ne diyeceğimi bilmiyorum tek söyleyebileceğim seni anlamam mümkün değil ama her zaman yanında olacağımı bilmelisin” Dedi Hande , Saliha’nın gözlerinin içine bakarak Saliha günlerdir. Bu iki çekik gözün özlemi ile yanıyordu. Handeye doğru yaklaştı aralarında mesafe kalmamıştı Saliha daha fazla dayanamayıp Handenin dudaklarına yapıştı bunu karşılık beklemeden yapsa da Hande de içindeki haftalardır tuttuğu hisleri bir anlığına bıraktı .
Saliha birden geri çekildi “çok çok özür dilerim ben.. “ derken Hande Saliha’yı kendine çekti ve bu sefer de o Saliha’nın dudaklarına kendini bıraktı.
Ama bir sorun vardı otoparkta onları biri görmüştü...onlar bundan habersizdiler.
***
Bu sefer tamamen gerçek.... 🖤🖤🖤🔥🔥
Nasıl gidiyor bölümler iyi mi
