Ayrıkoyak’ın Hanımı Mara’Ma,
Mektubunu elime geçmesinden ancak bir hafta sonra okuyabildiğim ve ancak bir ay sonra kalemi elime alıp bir şeyler karalamaya tenezzül ettiğim için beni bağışla.
İrtiş’e olan ziyaretimi ertelemek zorunda olduğumu bildirmek durumundayım.
Küçük Setsek’im artık benimle değil, karayel ve alizelerin özgür ruhlarıyla birlikte uçuyor.
Yas gerçekten de baş etmesi hayli ilginç ve güç duygulardan biri.
Şu sıralar Gökçeli taraflarından tatsız haberler duymuş olabilirsin. Kuzeyde işler kördüğüm olmuş vaziyette. Hastalıktan kırılan Çilde’nin savunmasız kalan adalarının bazıları Gökçeli tarafından işgal edildi.
Endişelenme. Bu, biz kuzeyli asruhların kavgası. Gökçeli’nin şu sıralar İrtiş’teki tümenini kuzeye çekmesini öngörüyoruz. Eğer olur da geride bıraktıkları askerlerine rast gelirsen bana yazmaktan çekinme.
Sevgilerle, Toksaruyul Karguy
Çildeli Gezgin Toksaruyul Karguy,
Ne yas ne de yasın getirdiği acı ve karamsarlık, bağışlanmayı gerektirmez. Size teselli ya da baş sağlığı cümleleri sarf etmiyorum çünkü biliyorum ki hiçbir süslü kelime insanın içini çöl gibi yakıp kavuran ateşi söndürecek yeterlilikte değildir.
Kendinize zaman tanıyın. Ve yasınızı dilediğinizce yaşayın. Kaybınızı unutmaya, önemsizleştirmeye, yok saymaya çalışmayın. İnanın bana, ölenlerin ardından bakakalmak ve hayatın neredeyse habis sıradanlığına devam etmek zorunda kalmak, bunu yaparken de hiç acı çekmiyormuş gibi görünmek zalimlik raddesinde zor. O sıradanlığı sürdürmek zorunda değilsiniz. Dik durmak için kendinizi telef etmeniz de lüzumsuz.
İnsansınız. Sizden ayrılmış sevgili bir ruhun ardından feryat etmeniz, öfkelenmeniz ve yas tutmanızdan daha doğal bir şey olamaz.
Ziyaretinizi erteleseniz bile lütfen bütünüyle rafa kaldırmayın. İrtiş’in kapıları ne koşulda olursa olsun size daima açıktır.
Ayrıkoyak Hanımı Mara’Ma

ŞİMDİ OKUDUĞUN
KEMİK VE GECEDEN
FantasyKız oğlanı ilk kez bulduğunda sonsuz bir gecenin içinde ve donmuş topraklar üstünde, yirmi cesedin yanı başındalardı çünkü kainat onları anlaşılmaz ve karmakarışık bir bağ ile bağlamıştı. Kız oğlanı son kez bulduğundaysa... Elleri onu öldürmeye git...