Young Boss

Seventy Three

"Who's that?"

"Pamilya ko." sagot ko kay Bryce habang nakatingin sa cellphone ko.

Dahil desidiso na talaga silang pumunta ng Madrid, kahit si Bryce na 'doctor', wala na akong nagawa, pumayag na din ako. Kaya naman tinawagan ko sila Mama kanina. Nag-paalam lang ako sa kanila.

"Nag-paalam ka?"

Napatingin ako sa kanya. Ang weird. Ngayon ko lang siya narinig na mag-tagalog. Sobrabg conyo niya din pala.

"Oo." itinago ko na ang cellphone ko sa bag.

Nandito na ulit kami sa sasakyan ni Bentley.

It's actually another day. Matapos namin mag-impake ng mga damit—actually, matapos kong mag-impake ng mga damit, umalis na kaagad kami.

Mayaman talaga 'tong mga 'to. Tinamad daw silang mag-impake kaya bibili na lang sila ng damit sa Madrid. Saka may mga damit daw sila sa bahay nila doon.

Hay. Billionaire na talaga ang mga 'to.

"Can you give me her number?"

Grabe. Si Liliana pa din ang nasa isip niya?

Napatingin ako sa bintana, "Pag-uwi natin dito, ibibigay ko na sa'yo ang number niya." I answered habang nakatingin kay Bentley. Nag-lalakad na siya ngayon palapit sa sasakyan.

Bumili kasi siya ng breakfast namin. Nag-stay na lang kami ni Bryce sa sasakyan niya.

"Just give it now." wala talaga siyang patience.

"Pag-uwi, Bryce." tumingin ako sa kanya, "Mag-hintay ka." I uttered.

He rolled his eyes, "I've been waiting for my whole life, Andrea." napasandal siya sa upuan.

Hindi na lang ako sumagot sa kanya, sakto din kasi na pumasok na si Bentley sa loob ng sasakyan.

"Here, mga tamad." he said habang inaabot sa amin ang mga pagkain.

Natawa ako ng mahina, "Thank you, attorney." I said while smiling.

Napangiti naman siya, "That sounds nice." he uttered, "What about you, dork? Will you say 'thank you' to me?" he looked at Bryce.

Bryce just rolled his eyes, "Thanks." maikli niyang sagot that's why natawa ako.

Maarte talaga 'tong si Bryce.

"How touching." asar na sagot ni Bentley bago umupo sa driver's seat.

"Oh, well. Let's go, fuckers!" he said enthusiastically habang binubuksan ang engine ng sasakyan niya.

Napangiti ako dahil sa energy niya. Sobrang bright niya talaga. He's like a walking sunshine, sa totoo lang.

"So if you tryna lay in these arms

I'ma leave the door open.."

Kanina ko pa talaga pinipigilan ang tawa ko.

Damn. Hindi pala maganda ang boses ni Bentley? Sobrang pogi nga.. sintunado naman. Pareho sila ni Breydon.

Breydon.

'Argh. Baby. Miss na miss na talaga kita.'

Sinubukan ko ulit na tawagan siya, pero unattended talaga ang number niya. Bryce said na baka wala sa kanya ang cellphone niya, baka kinuha ng guards na kasama niya.

"I'ma leave the door open, girl

That you feel the way I feel

And you want me like I want you tonight, baby.."