Young Boss

Seventy Nine

"Is that all? Tell me about the other strategy, please. What other plan do you have?"

"That's it, sir—"

"Not at all. Please tell me about alternative plan. What if it was unsuccessful? You need to come up with a different strategy."

Ang aga-aga, bad mood na naman ang baby ko.

Nandito na kami sa Pilipinas. Umuwi kami kahapon, and ngayon, nagta-trabaho na kaagad kami. Madami kasi kaming naiwan na gawain, eh. Medyo nakaka-guilty na nag-bakasyon kami, tapos may naiwan pala kaming trabaho dito.

"That's the project from last month, right? It should be currently on the due date. And yet it's still being worked on by your department?"

Oh, God. CEO Breydon D'Louvières is seriously working right now.

"I hope to learn at the next meeting that it has already been completed. Next. How are things doing in the Marketing Department?"

Nagpatuloy ang meeting ni Breydon hanggang sa sumapit na ang 12 o'clock.

"Meeting adjourned."

Nakita kong napabuntong-hininga ang mga employees na nandito sa loob ng conference room. Parang nabunutan sila ng tinik sa lalamunan, ah?

"You have a business lunch meeting with our new investor, Mr. Jing Wei, sir." I updated him habang nasa elevator kami.

"What's the meeting all about?" he asked habang nakatingin sa cellphone niya.

Sinagot ko naman ang tanong niya. I also give him some idea about sa personality ni Mr. Jing Wei. Mabait naman 'to, sobrang strict nga lang.

Pag-dating namin sa car niya, nag-tanong lang siya ng nag-tanong tungkol sa company ni Mr. Wei. Kailangan niya kasi malaman ang background ng company nito, it's very essential if gusto nilang makipag-ugnayan sa Dawnlens Company.

Nang makarating na kami sa restaurant, dumeretso kaagad kami ni Breydon sa VIP area.

"Good afternoon." bumati kaagad si Breydon doon sa lalaking naka-upo sa upuan.

Oh. Chinese nga. Sobrang chinito ng itsura, eh.

"Good afternoon, Mr. Breydon." ngumiti sa kanya 'yung lalaki.

"She's my executive assistant." ipinakilala ako ni Breydon doon sa lalaki. Ngumiti naman ako at bumati sa kanya.

Pag-upo namin sa upuan, nag-usap na kaagad sila tungkol sa business habang hinihintay ang mga pagkain.

"Sorry, I can't fluently speak english, do you perhaps know how to speak chinese?"

Tumango kaagad si Breydon sa kanya. "Shì de, wǒ huì shuō zhōngwén."

Argh. Napatitig na naman ako sa baby ko.

Ang dami niya talagang alam na language. Multilingual ata 'tong CEO ko.

Dahil nag-sasalita na sila ng chinese, wala na naman akong maintindihan sa pinag-uusapan nila. Para akong nasa chinese drama habang nakikinig sa kanila, eh. Grabe. Ano ba 'yan? Translation, please!

"Xièxiè nǐ cānjiā zhè cì huìyì, xiānshēng."

Ayan. Tapos na ata ang meeting nila. Tapos na din kami kumain, eh.

Breydon smiled, "Xièxiè." sagot niya kay Mr. Wei.

Mr. Wei also smiled, "Shùnbiàn shuō yījù, wǒ zhīdào zhè shì tuōlí gàiniàn de." he suddenly looked at me, "Dàn tā yěxǔ dānshēn ma?"