Young Boss

Seventy Five

"We're fucking travelling, damn. I know I shouldn't be happy because my baby brother is missing, but damn, this is travelling!"

"Quiet." Byrce glared at him.

Pag-pasok namin sa loob ng bullet train, umupo kaagad kami sa upuan. Magka-harapan 'yung upuan dito, tapos dalawan lang. Katabi ko si Bentley, tapos si Bryce katapat namin.

"We didn't buy a snack, it's a three hours ride." tumingin sa amin si Bentley.

"Gutom ka na ulit?" tanong ko sa kanya. Bago kami pumunta dito, kumain muna kami ng breakfast.

"Yup." he wiggled his eyebrows.

Bryce rolled his eyes, "Do me a favor, please close your eyes and relish your mental tranquility while we're here."

Natawa ako dahil sa sinabi ni Bryce. Ang arte talaga.

"I won't do that." umirap din si Bentley, "Andrea and I are going to talk. What's the chika, dear?"

Chika siya diyan. "Matutulog ako, manahimik ka diyan." sagot ko sa kanya.

He just pouted his lips, "I'm gonna call my pretty babe, then." inilabas niya ang cellphone niya.

Makikipag-facetime ata siya kay Amari.

"Hey, my gorgeous babe!"

"Sshh." siniko ko si Bentley. Ang ingay-ingay niya talaga.

[Hello, babe.]

Nakita ko ang napaka-gandang mukha ni Amira sa screen ng cellphone ni Bentley.

[Wait? Is that Andrea?]

Nakita niya ata ako that's why sumilip ako sa camera, "Hi, Amira." nakangiti kong bati sa kanya.

[Oh my god! Hi, gorgeous! I missed you!]

Mas lalo akong napangiti dahil sa sinabi niya, "I missed you, too. Napaka-ganda mo pa rin." sagot ko sa kanya.

[You too, gorg! How are you?]

"Babe?" iniharap ni Bentley ang camera sa mukha niya, "I'm talking to you, rig—"

[Give her the cellphone, babe.] biglang utos ni Amira sa kanya.

Bentley pouted his lips, "Babe, I called you because I'm bored, not to talk to—"

[Please? I'll talk to you later, babe.]

Bentley just sighed, "Fine." sagot niya bago iabot sa akin ang cellphone.

Natawa ng mahina si Bryce dahil kay Bentley.

Naka-busangot na kasi ang mukha niya ngayon.

[How are you, gorg? It's been awhile, huh?]

"Ayos lang naman ako, Amira. Ikaw ba?"

So, habang buma-byahe kami, kausap ko lang sa cellphone si Amira. Natulog talaga si Bryce sa train, while si Bentley naman ay nakikinig lang sa amin ng girlfriend niya.

"Fucking-finally! We're here!"

Nang sa wakas ay tumigil na ang train, bumaba kaagad kami nila Bentley dito.

"Bonjour, Barcelona!"

Barcelona.

Nandito na talaga kami sa Barcelona.

"We should take a taxi." Bryce said while looking around.

God. This place is so beautiful. Totoo nga ang sinasabi nila, Barcelona is renowned for its breathtaking architecture. Napaka-ganda ng mga exterior design dito.

"I think we should eat first? I'm really hungry, come on." hindi na kami naka-angal pa ni Bryce ng hilahin kami ni Bentley papasok sa isang restaurant na nakita niya.

Nang tignan ko ang pangalan no'ng restaurant, 'Can Culleretes' ang nakalagay.

Pag-upo namin sa upuan, kaagad na tumawag ng waiter si Bentley.

"We seriously don't have time for this, Bentley." seryosong saad ni Bryce habang nakatingin sa kanya.

"Relax, kuya. He's here." sagot sa kanya ni Bentley, "Where do you suppose Dad will take him? We just have one house in Barcelona."

"No." umiling si Bryce, "Have you forgotten? We have a resort here, and Dad enjoys spending his money on creating his rest home here."

Damn. Ganyan na ba talaga kapag billionaire? Magpapatayo lang sila ng magpapatayo ng bahay sa ibang bansa?

"Chill, okay? We got this." he smiled.

Napabuntong hininga na lang ako habang nakatingin sa kanila. Sana nga talaga ay nandito si Breydon. Pagod na akong bumyahe, gusto ko na talaga siyang makita.

Matapos namin kumain ng lunch, sumakay na kaagad kami ng taxi.

"Les Corts-Pedralbes." Bentley immediately said pag-sakay namin ng taxi. Ayon ata 'yung lugar na pupuntahan namin.

"It's a clever thing not to call the driver. They won't be aware of our arrival." ngumisi si Bentley sa amin.

Huminga ako ng malalim.

'Please. Sana nandoon si Breydon.'

"Don't worry." tumingin sa akin si Bryce.

Napansin niya ata na balisa na naman ako.

"He's there." he slightly smiled at me.

Napabuntong-hininga naman ako bago ngumiti, "Sana nga." mahina kong sagot sa kanya.

"We're here."

Pag-dating namin sa mansion nila, napanganga na naman ako.

Tangina talaga. Bakit ang ga-ganda ng bahay nila? Sobrang luxurious ng itsura, tapos palagi pang may swimming pool. Hindi talaga pwedeng mawalan ng swimming pool.

"I fucking hope he's here." Bentley whispered habang nag-lalakad kami palapit sa malaking pintuan.

Pag-bukas na pag-bukas nito, isang matandang babae ang sumalubong sa amin.

"Monsieur, vous n'avez pas appelé pour dire que vous venez." she said habang nakatingin kila Bentley at Bryce. Sa tingin ko ay kasambahay siya.

"Où est Breydon?" tanong kaagad ni Bryce sa kanya.

Tumingin 'yung babae sa second floor nitong bahay, "Monsieur Breydon est dans sa chambre, monsieur. Il lui est interdit de sortir selon l'ordre de Monsieur Vaughn."

"Fucking-finally." napatingin kaagad sa akin si Bentley.

Slowly, he smiled.

"He's here, Andrea."