ស្នេហ៍ចិត្តពីរ

ភាគ១៦

នៅឯផ្ទះអ៊ុំស៊ីង ក្រោយពីអាទិត្យអង្គុយគិតអស់មួយសន្ទុះមក អាទិត្យក៏បានត្រឡប់មករកអ៊ុំស៊ីងនៅផ្ទះគាត់វិញ ពេលនេះអ៊ុំស៊ីងកំពុងតែចារយ័នដាក់ក្រណាត់មួយ ស្រាប់តែពេលនោះអាទិត្យក៏ចូលមកដល់ព្រមទាំងនិយាយ
អាទិត្យ«អ៊ុំស៊ីង! ខ្ញុំយល់ហើយ ខ្ញុំនឹងសាកស្បងធ្វើតាមអ៊ុំ តែអ៊ុំត្រូវតែប្រាកដថា វានឹងដំណើរការ» អាទិត្យនិយាយទាំងមុតមាំ អ៊ុំស៊ីងលឺហើយក៏ញញឹមបន្តិចមុននឹងតបទៅអាទិត្យវិញ
អ៊ុំស៊ីង«យើងប្រាកថថាវានឹងមិនភ្លាត់ទេបើសិនពួកឯងធ្វើការជាមួយគ្នា តែឯងត្រូវរកពេលទៅនិយាយរឿងនេះជាមួយអាមេកងជាមុនសិន»
អាទិត្យ«ខ្ញុំនឹងទៅនិយាយជាមួយវានៅយប់នេះ» អ៊ុំស៊ីងស្ដាប់សម្ដីជាក់លាក់ច្បាស់ៗរបស់អាទិត្យហើយក៏ងក់ក្បាលយល់ព្រម
នៅឯផ្ទះលោកមេកង ពេលនេះមេកងកំពុងតែអង្គុយមើលឯកសារដែលអ្នកភូមិបានផ្ញើរក៏ដូចជាមកដាក់ពាក្យបណ្ដឹងជាមួយយ៉ាងម៉ត់ចត់ មកដល់សន្លឹកពាក្យបណ្ដឹងមួយមេកងក៏ស្រាប់តែចាប់អារម្មណ៍មើលភ្លាមៗ ស្របពេលនោះក្វាន់ក៏ចូលមកដល់ព្រមទាំងកាន់ទឹកយកមកឲ្យមេកងទៀតផង
ក្វាន់«លោកមេកង ញ៉ាំទឹកសិនទៅ» រួចក្វាន់ក៏ដើរមកអង្គុយទល់មុខជាមួយលោកមេកង មេកងក៏ស្រាប់តែសម្លឹងមើលមុខក្វាន់ទាំងទឹកមុខស្មើរភ្លាមៗធ្វើឲ្យក្វាន់ភ្ញាក់ក៏សួរមេកងតែម្ដង
ក្វាន់«លោកមេកងកើតអ្វី ឬក៏ចង់សួរអ្វីមែនទេ?»
មេកងចក្រៃយ៍«អ្នកនាង! មើលពាក្យបណ្ដឹងនេះទៅមើល» មេកងក៏ហុចក្រដាសពាក្យបណ្ដឹងនោះឲ្យស្រីក្វាន់ នាងក៏ទទួលយកមកមើល មេកងក៏និយាយបន្ត
មេកងចក្រៃយ៍«ពាក្យបណ្ដឹងនេះបានសរសេរអំពីការប្លន់ របស់ចោរឆាត ហើយក៏សរសេរដោយថៅកែគៀងទៀតផង ថៅកែគៀងបានសរសេរថាចោរឆាតបានចូលទៅប្លន់ទ្រព្យណសម្បតិ្តរបស់គេនៅថ្ងៃដែល អ្នកនាងត្រូវគេយកទៅ ហើយពេលនោះចោរឆាតក៏នៅទីនោះដែរថែមទាំងមកជួយយើងទៀតផង តែហេតុអីបានជាថៅកែគៀងមកដាក់ពាក្យប្ដឹងជាមួយខ្ញុំទៅវិញ?» ស្ដាប់លោកមេកងនិយាយរួចហើយស្រីក្វាន់ក៏មិនយល់ផងដែល មិនទាន់តបអ្វីទេហើយក៏បន្តមើលពាក្យបណ្ដឹងនោះ មេកងក៏និយាយបន្តទៀត
មេកងចក្រៃយ៍«ឬមួយក៏គេមានគម្រោងអ្វី ដែលចោទប្រកាន់ចោរឆាត ហើយបើខ្ញុំធ្វើការមិនសម្រេចគេនឹងប្ដឹងថ្នាក់លើ ដែលខ្ញុំមិនអើពើជាមួយរឿងចោរអីអស់នេះ អើយខ្ញុំកាន់តែមិនយល់ហើយ» មេកងនិយាយហើយក៏លើកកែវទឹកមកផឹក
ក្វាន់«ខ្ញុំថាមេកងគួរតែប្រយ័ត្នជាមួយពួកវាបន្តិចទៅ ពួកវាមានល្បិចច្រើនណាស់» មេកងក៏សម្លឹងមើលមុខស្រីក្វាន់ទាំងមុននឹងសួរបន្ត
មេកងចក្រៃយ៍«អ្នកនាងក្វាន់គិតដូចគេគ្រប់គ្នាទេថាចោរឆាតនេះជាមនុស្សល្អ?»
ក្វាន់«ចា! ក៏ជឿជាក់ដែលព្រោះតាំងពីដើមមកចោរឆាតនេះហើយជាអ្នកជួយអ្នកស្រុកមករហូត ហើយក៏មិនដែលបង្កបញ្ហាអីឲ្យអ្នកភូមិដែល តែយ៉ាងណាក៏គ្មានអ្នកណាគេដឹងថាចោរឆាតមុខយ៉ាងមិចដែរ ព្រោះចោរឆាតជាជនអាថ៌កំបាំងណាស់ តែលោកមេកងជឿខ្ញុំណា ចោរឆាតមិនអាក្រក់ដូចហ៊ាហាននិងថៅកែគៀងនោះទេ» ស្រីក្វាន់និយាយព្រមទាំងឈោងដៃទៅចាប់ដៃលោកមេកងទៀត មេកងក៏ញញឹមបន្តិចមុននឹងតបទៅវិញ
មេកងចក្រៃយ៍«ខ្ញុំនឹងចាប់ចោរ ព្រមទាំងជនអាក្រក់ទាំងអស់ តែចោរឆាតខ្ញុំនឹងប្រើប្រាស់វិធីផ្សេង» មេកងនិយាយហើយក៏ញញឹមតិចៗ តែធ្វើឲ្យស្រីក្វាន់កាន់តែឆ្ងល់ ព្រោះមិនដឹងថាមេកងចង់ប្រើវិធីអ្វីនោះទេ ភ្លាមនោះស្រាប់តែនាងពីននិងមីងយ៉ែមក៏ដើរចូលមករកលោកមេកង ហើយក៏ភ្ញាក់ដំណាលគ្នាភ្លាមៗព្រោះឃើញស្រីក្វាន់និងមេកងកំពុងអង្គុយកាន់ដៃគ្នាទាំងញញឹម «លោកមេកង!» សម្រែកស្រែកនេះធ្វើឲ្យទាំងពីរនាក់ប្រញាប់ដកដៃចេញពីគ្នាមកវិញ ហើយស្រីក្វាន់ក៏ស្ទុះក្រោកឡើង ម៉ែកូនពីរនាក់នោះក៏ចំហរមាត់មិនឈប់
ក្វាន់ធ្វើអីមិនត្រូវចេះតែអេះអុញៗ បានបន្តិចក៏សម្រេចចិត្តនិយាយ
ក្វាន់«អឺ...គឺខ្ញុំ...ខ្ញុំសុំទៅបោកខោអាវសិនហើយ» និយាយរួចក្វាន់ក៏ប្រញាប់ដើរចេញទៅបាត់ ពីរនាក់ម៉ែកូន ក៏បែរមុខមកមើលមេកងវិញម្ដង តែមេកងបែរជាធ្វើជាញញឹមធម្មតាដូចជាមិនមានអ្វីសោះ
មេកងចក្រៃយ៍«មានការអីមែនទេ? មើលមកខ្ញុំប្លែកៗបែបនេះ»
នាងពីន«លោកមេកងនិងនាងនោះ ធ្វើអីមិចក៏ចាប់ដៃគ្នាតែពីរនាក់ចឹង អួយ...ម៉ែ ខ្ញុំឈឺណាស់» ភ្លាមនោះនាងពីនបម្រុងនឹងនិយាយហើយតែម៉ែខ្លួនលូកដៃមកក្ដិចឲ្យឈប់និយាយ ទើបនាងពីនមិននិយាយបន្តធ្វើចរិតកន្រ្តាក់ខ្លួនទឹកមុខស្អុយប៉ែស មីងយ៉ែមក៏និយាយបន្ត
មីងយ៉ែម«គឺចេះណាលោកមេកង ខ្ញុំបានលឺពួកអ្នកស្រុកគេនិយាយមកថា ថៅកែគៀងនេះប្រកាសស្វែងរកប្រពន្ធខ្លួនដែលត្រូវបានគេចាប់ ហើយក៏បិទព័ត៌មានពាក្យបណ្ដឹង ប្ដឹងមកកាន់លោកមេកងឲ្យលោកមេកងនេះតាមចាប់ចោរឆាតពីបទលួចប្លន់» លឺបែបនេះភ្លាមមេកងហាក់ដូចជាភ្ញាក់បន្តិចដែល ទើបសួរមីងយ៉ែមបន្ត
មេកងចក្រៃយ៍«អ្នកណាជាអ្នកបិទ? គ្នីគ្នាវាមែនទេ? ព្រោះកន្លែងនោះមានតែស្នងការប៉ូលិសទេទើបអាចបិទប្រកាសបាន»
មីងយ៉ែម«មិនមែនគ្នីគ្នាវាថៅកែគៀងទេលោកមេកង តែគឺជាលោកមេស្នងការណាលោកមេកង» លឺបែបនេះភ្លាមមេកងក៏លាន់មាត់ឡើងតែម្ដង
លោកមេកង«លោកស្នងការចឹងហ្អេស?»
នៅឯក្នុងផ្សារកន្លែងបិទផ្សាយព័ត៌មាន ពេលនេះមេកង និងសែបទាំងបីនាក់ក៏នាំគ្នាមកមើលកន្លែងបិទផ្សាយព័ត៌មាននេះដើម្បីឲ្យឃើញកាន់តែច្បាស់
សែប«ហូ....នេះលេងមែនទែនតែម្ដងហើយហ្អេស វាច្បាស់ជាចង់ដេញលោកមេកងចេញមិនខានទេព្រោះអីលោកមេកងមកមិនបានប៉ុន្មានផងធ្វើឲ្យគ្នាវាចលាចលនោះអី»