ស្នេហ៍ចិត្តពីរ

ភាគ៣៤ 18+

ភាគមានភាសានិងពាក្យពេចន៍មិនសមរម្យ សូមទោសចំពោះពាក្យពេចន៍ដែលលើសលួសនៅភាគនេះ

បម្រាម* ហាមក្មេងអាយុក្រោម18+ឆ្នាំអានភាគនេះ បើអានសូមអានដោយការទទួលខុសត្រូវ

ក្រឡេកមកមើលស្រីក្វាន់និងអាទិត្យវិញពេលនេះកំពុងតែអង្គុយនិយាយលេងសើចជាមួយនឹងអ្នកភូមិនៅទីនេះទាំងសើចសប្បាយក្អាកក្អាយ បានបន្តិចអាទិត្យក៏ងាកសម្លឹងមើលទៅកន្លែងរបស់បងប្រុសខ្លួនមុននឹងមិនឃើញក៏ក្រោកដើរទៅកន្លែងនោះភ្លាម ស្រីក្វាន់ឃើញបែបនេះក៏ក្រោកទៅតាម
ស្រីក្វាន់«ចឹងខ្ញុំសូមទៅសិនហើយ យប់ណាស់ហើយពួកបងៗនៅតាមសប្បាយចុះណា» រួចហើយស្រីក្វាន់ក៏ដើរមករកអាទិត្យ
អាទិត្យ«បងខ្ញុំទៅណាបាត់ហើយ» បុរសម្នាក់ក៏ឆ្លើយទាំងស្រវឹង «អរមុននេះលឺថា បងឯងទៅផ្ទះអ៊ុំផាត់ដេកបាត់ហើយ អ៊ុំផាត់ឲ្យគេទាំងពីរនាក់ទៅដេកបានគ្នាជាមួយនាងចាន់» រួចហើយអាទិត្យក៏ងក់ក្បាលតិចៗ ហើយក៏ងាកមកមើលស្រីក្វាន់វិញ ស្រីក្វាន់ក៏ចាប់មុខអាទិត្យមើលបន្តិច
ស្រីក្វាន់«នេះមុខបងរបួសមិនទាន់លាងទេមែនទេ បានជានៅមានឈាមកកបែបនេះ?» អាទិត្យក៏ងក់ក្បាលតិចៗ
ស្រីក្វាន់«ចឹងយប់នេះចាំខ្ញុំលាងឲ្យបង» និយាយរួចក៏ស្រាប់តែមេឃចាប់ផ្ដើមផ្គរឡើង ផ្លេកបន្ទោរពេញទាំងមេឃងងឹត ធ្វើឲ្យស្រីក្វាន់ភ័យស្ទុះមកអោបអាទិត្យយ៉ាងលឿន
អាទិត្យ«មេឃជិតភ្លៀងហើយស្រីក្វាន់ទៅផ្ទះតោះល្អជាង» រួចហើយអាទិត្យក៏ដឹកដៃស្រីក្វាន់ដើរទៅផ្ទះតែពីរនាក់ មេឃនៅតែផ្គរមិនឈប់ ហើយក៏ចាប់ផ្ដើមធ្លាក់ដំណក់ទឹកភ្លៀងមកតិចៗ អាទិត្យក៏ចាប់អូសស្រីក្វាន់រត់យកមកផ្ទះខ្លួនយ៉ាងលឿន មកដល់អាទិត្យក៏នាំស្រីក្វាន់ឡើងទៅខាងលើផ្ទះបន្ទប់របស់ខ្លួន
អាទិត្យ«បងស្មានថាមកមិនទាន់ភ្លៀងសើមហើយតាស នេះសំណាងល្អដែលមេឃវាមិនទាន់ភ្លៀង» និយាយរួចអាទិត្យក៏ដាក់ខ្លួនអង្គុយលើគ្រែសម្លឹងមើលមុខស្រីក្វាន់ទាំងញញឹម
ស្រីក្វាន់«ម៉េចបានបងមិនប្រាប់ខ្ញុំថាបងនិងមេកងជាបងប្អូននឹងគ្នា» អាទិត្យក៏សើចដាក់ស្រីក្វាន់
អាទិត្យ«គឺបងចង់ឲ្យអូនដឹងនៅពេលធ្វើពិធីនោះអី?» ស្រីក្វាន់ក៏សម្លក់មុខអាទិត្យ អាទិត្យឃើញហើយក៏សើច «កុំសម្លឹងមុខបងបែបនេះអី បងខ្លាច»
ស្រីក្វាន់«នេះមានអីលាងរបួសទេ យកមកខ្ញុំលាងឲ្យបង»
អាទិត្យ«នោះនៅនុងហើយ» អាទិត្យក៏ចង្អុលទៅលើតុ ស្រីក្វាន់ក៏ដើរទៅយក រួចក៏មកអង្គុយក្បែរអាទិត្យលើគ្រែ
អាទិត្យ«ចាំតិចបងដោះអាវសិន»និយាយរួចអាទិត្យក៏ក្រោកឈរដោះអាវចេញ នៅសល់តែអាវខ្មៅខ្លីមួយនៅខាងក្នុង បែបនេះធ្វើឲ្យស្រីក្វាន់អៀនមុខឡើងក្រហមប្រញាប់យកដៃបិទមុខ
ស្រីក្វាន់«បងធ្វើអីនឹង មិនចេះអៀនខ្ញុំទេហ្អេស? នេះខ្ញុំនៅជាមួយបងណា» អាទិត្យក៏លួចសើចមុននឹងដាក់ខ្លួនអង្គុយចុះមកវិញ
អាទិត្យ«ចុះបងមានបានដោះអស់ចេញពីខ្លួនឯណា ស្រីក្វាន់ចាំបាច់អៀនធ្វើអី» ស្រីក្វាន់ក៏សម្លក់មុខអាទិត្យ «ហូ...នេះសម្លក់បងរហូតហើយ ជួយលាងឲ្យបងលឿនៗមកបងងងុយគេងហើយ» ស្រីក្វាន់ក៏សម្លក់មុខអាទិត្យបន្តិចមុននឹងខិតខ្លួនទៅជិតអាទិត្យបន្តិចយកដៃលាងរបួសលើមុខអាទិត្យឲ្យថ្នមៗ
ដោយសារតែស្រីក្វាន់ខិតមកជិតខ្លួនពេកធ្វើឲ្យអាទិត្យបានសម្លឹងមើលមុខស្រីក្វាន់កាន់តែច្បាស់ កែវភ្នែកសម្លឹងមើលស្រីក្វាន់ដែលកំពុងតែលាងរបួសឲ្យយ៉ាងផ្ចិតផ្ចង់ពោរពេញដោយក្ដីស្រលាញ់ ពេលនៅជិតគ្នាក៏ធ្វើឲ្យខ្យល់ដង្ហើមប៉ះលើផ្ទៃមុខគ្នារៀងៗខ្លួន អាទិត្យក៏ចាប់ផ្ដើមធំក្លិនប្លែកៗនៅលើមុខស្រីក្វាន់
អាទិត្យ«ស្រីក្វាន់ មានស្រវឹងឬអត់នឹង?» ស្រីក្វាន់ក៏ឆ្លើយទាំងមិនដកខ្លួនចេញពីអាទិត្យ ដៃក៏នៅតែបន្តលាងរបួសឲ្យយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់
ស្រីក្វាន់«មិនបានស្រវឹងទេ គ្រាន់តែវានៅក្ដៅក ហើយជាប់ក្លិននៅនឹងមាត់ប៉ុន្នឹងឯង»
អាទិត្យ«នៅជាប់ក្លិនហ៎» អាទិត្យនិយាយហើយក៏សម្លឹងមើលបបូរមាត់របស់ស្រីក្វាន់ដែលនៅនឹងមុខខ្លួន កាន់តែមើលធ្វើឲ្យអាទិត្យកាន់តែខិតមុខទៅជិតស្រីក្វាន់បន្តិចម្ដងៗ កាន់តែជិតធ្វើឲ្យស្រីក្វាន់ដែលកំពុងលាងរបួសមានអារម្មណ៍ថាអាទិត្យមកកាន់តែជិតខ្លួនក៏ដកងើបមុខសម្លឹងមើលបន្តិច ធ្វើឲ្យកែវភ្នែកទាំងពីរប៉ះទង្គិចគ្នា សម្លឹងរកគ្នាទៅវិញទៅមក ភ្នែកស្រីក្វាន់សម្លឹងមើលទៅរកភ្នែករបស់អាទិត្យតែភ្នែកអាទិត្យក៏សម្លឹងទៅរកបបូរមាត់របស់ស្រីក្វាន់វិញ អោនកាន់តែជិតធ្វើឲ្យស្រីក្វាន់ដកដង្ហើមប៉ះត្រូវមុខអាទិត្យជាមួយបេះដូងកំពុងតែលោតញាប់ស្ទើរតែចេញមកក្រៅ អារម្មណ៍ក៏ចាប់ផ្ដើមបុកពោះភ័យបន្តិចម្ដងៗ
ស្រីក្វាន់«អ្ហឹម!» មួយសន្ទុះមិនដល់៣នាទីផង អាទិត្យក៏អោនទៅថើបមាត់ស្រីក្វាន់បានសម្រេច ពេលនេះអាទិត្យក៏ចាប់ផ្ដើមថើបថ្នមៗ ប្រលោមលួងលោមស្រីក្វាន់ ទោះបីជាដំបូងស្រីក្វាន់រាងភាំងបន្តិចតែក៏នៅតែថើបតបទៅវិញយ៉ាងទន់ភ្លន់
កាន់តែថើបបង្វិលចុះឡើងៗ ធ្វើឲ្យស្រីក្វាន់កាន់តែមានអារម្មណ៍មិនស្រណុក ខិតខ្លួនចូលទៅរកអាទិត្យដោយខ្លួនឯង ដឹងថាស្រីក្វាន់ចង់ខិតមកជិតខ្លួនអាទិត្យក៏លូកដៃចាប់ទាញចង្កេះស្រីក្វាន់មកជិតខ្លួនតែម្ដង ធ្វើឲ្យស្រីក្វាន់រហ័សលើកដៃទាំងពីរទៅតោងករបស់គេជាប់
ស្រីក្វាន់«អ្ហឹម...» សម្លេងលាន់លឺចេញពីបំពងករបស់ស្រីក្វាន់ ធ្វើឲ្យអាទិត្យប្ដូរពីថើបថ្នមៗ ទៅជាថើបបែបបឺតមាត់ស្រីក្វាន់វិញម្ដង
ឈូ.... "សម្លេងភ្លៀងធ្លាក់"
ស្រីក្វាន់«អឹប!» អាទិត្យកំពុងតែស្លុងអារម្មណ៍បឺតមាត់ស្រីក្វាន់សុខៗ ក៏ស្រាប់តែភ្លៀងធ្លាក់មកមួយទំហឹង ធ្វើឲ្យខ្យល់សាចចូលមកតាមបង្អួច ស្រីក្វាន់ក៏ភ្ញាក់រុញអាទិត្យចេញពីការថើបបន្តិចរួចក៏សម្លឹងមើលភ្នែកគ្នាទៅវិញទៅមក ក្នុងភ្នែកអាទិត្យហាក់ដូចជាមិនទាន់ចង់ឈប់នៅឡើយទេ តែស្រីក្វាន់ក៏និយាយឡើង
ស្រីក្វាន់«ខ្ញុំទៅបិទបង្អួចសិន ភ្លៀងខ្លាំងណាស់» និយាយហើយស្រីក្វាន់ក៏ក្រោកឡើងដើរទៅបិទបង្អួច ទុកឲ្យអាទិត្យអង្គុយសម្លឹងមើលស្រីក្វាន់ពីក្រោយ សម្លឹងមើលពីក្រោមរហូតដល់លើ ឃើញស្រីក្វាន់លូកដៃទាញបង្អួចបិទមិនបានអាទិត្យក៏ក្រោកឡើងដើរទៅពីក្រោយ
អាទិត្យ«ចាំបងជួយ» ស្ដាប់ហើយស្រីក្វាន់ក៏ឈរស្ងៀម ឲ្យអាទិត្យលូកដៃពីក្រោយទាញបង្អួចបិទ តែក៏ត្រូវខ្យល់បកសាចទឹកភ្លៀងមួយទំហឹងសើមត្រូវអ្នកទាំងពីរ
ក្រោយពីរបិទបង្អួចរួចអាទិត្យក៏យកដៃមកលូកអោបចង្កេះស្រីក្វាន់ពីក្រោយ ធ្វើឲ្យស្រីក្វាន់ពេលនេះបុកពោះ មិនដឹងថាជាអារម្មណ៍អ្វីឲ្យច្បាស់ ភ័យអរៗនៅក្នុងខ្លួន ខ្យល់ដង្ហើមក៏លោតញាប់ ស្របពេលដែលអាទិត្យអោនយកច្រមុះទៅហិតកស្រីក្វាន់បង្អូសមកក្បែរត្រចៀក
ស្រីក្វាន់«ហឹម..» ទោះបីជាមិនបើកមាត់ក៏សម្លេងវាបុកចេញពីក្នុងពោះឡើងមកតតែបាន
អាទិត្យ«បងមិនបានផឹកស្រាទេ តែបងក៏ស្រវឹង ស្រវឹងជាមួយនឹងស្រាដែលជាប់នៅនឹងមាត់អូន»
ស្រីក្វាន់«អ្ហឹម...» និយាយរួចអាទិត្យក៏អោនទៅថើបកញ្ជឹងករបស់ស្រីក្វាន់ថ្នមៗ ឯស្រីក្វាន់ក៏ឈរស្ងៀមបិទភ្នែក ងើយកឲ្យអាទិត្យថើបតាមចិត្ត បានបន្តិចអាទិត្យក៏ចាប់បង្វែរស្រីក្វាន់មករកខ្លួន
ស្រីក្វាន់«អ្ហឹម...ហឹម...» ដោយសារតែអាទិត្យបង្វែរខ្លួនស្រីក្វាន់មកភ្លាមហើយក៏អោនថើបជុំវិញកញ្ជឹងកស្រីក្វាន់ភ្លាម ទើបធ្វើឲ្យស្រីក្វាន់ស្រវ៉ាលើកដៃចាប់អោបកអាទិត្យឡើងជាប់ សម្លេងដែលមិនចង់ឲ្យចេញក៏ធ្លោយចេញមកដោយខ្លួនឯង
ស្រីក្វាន់«អឹប...ហឹម...» អាទិត្យក៏ថើបបង្អូសថ្នមៗឡើងមកថើបថ្ពាល់ទន់ៗរបស់ស្រីក្វាន់ ហើយក៏អោនទៅថើបមាត់ស្រីក្វាន់ អារម្មណ៍ដែលនៅក្នុងខ្លួនអាទិត្យកំពុងតែចង់បានស្រីក្វាន់ខ្លាំងហើយ ទើបដៃសសៀៗចាប់អោបចង្កេះស្រីក្វាន់ជាប់ ទាញខ្លួនស្រីក្វាន់មកជិតដើម្បីបន្ថែមរសជាតិនៃការថើប
ស្រីក្វាន់«អឹប...» ស្រីក្វាន់ក៏រុញអាទិត្យចេញបន្តិចស្របពេលដែលអាទិត្យកំពុងតែឈ្លក់វង្វេងជាមួយការថើប ធ្វើឲ្យអាទិត្យសម្លឹងមើលមុខស្រីក្វាន់ទាំងឆ្ងល់ ស្រីក្វាន់ក៏រុញអាទិត្យបង្អូសសម្ដៅមករកគ្រែគេង ហើយក៏រុញឲ្យអាទិត្យអង្គុយលើគ្រែ មុននឹងឡើងខ្លួនទៅអង្គុយពីលើអាទិត្យ
អាទិត្យពេលនេះកំពុងតែឈ្លក់វង្វេងជាមួយនឹងសម្រក់ និងក្លិនរបស់ស្រីក្វាន់ខ្លាំងណាស់ដ៏ថ្នាក់សម្លឹងមើលមុខស្រីក្វាន់មិនឈប់សោះ ឃើញអាទិត្យសម្លឹងមើលមុខខ្លួនមិនឈប់ស្រីក្វាន់ក៏ប្រើក្រសែភ្នែកទាក់ទាញអាទិត្យបន្ថែមទៀត មុននឹងដោះអាវចេញដោយខ្លួនឯងនៅចំពោះមុខអាទិត្យ
ស្រីក្វាន់់«វាសើមអូនត្រូវដោះវាចេញ» សម្ដីមួយឃ្លានេះធ្វើឲ្យអាទិត្យកាន់តែទប់អារម្មណ៍លែងជាប់លេបទឹកមាត់ក្អឹកៗសម្លឹងមើលខ្លួនស្រីក្វាន់មិនដាក់ភ្នែក ស្រីក្វាន់ក៏លើកដៃតោងកអាទិត្យ យកម្រាមដៃអង្អែលស្លឹកត្រចៀកអាទិត្យថ្នមៗ
អាទិត្យ«ចាំបងជួយដោះឲ្យអូន»ឃើញស្រីក្វាន់ប្រុងដោះអាវខ្លួនឯង អាទិត្យក៏ប្រញាប់ចាប់ដៃស្រីក្វាន់ជាប់ ហើយក៏អោនទៅថើបបង្អូសពីមាត់ រហូតដល់លើដើមទ្រូងស្រីក្វាន់
ស្រីក្វាន់«អ្ហឹម...អ្ហា...» "សម្លេងថ្ងូរ" ដោយសារតែភ្លាមអាទិត្យថើបថ្នមៗ ពីលើដើមទ្រូងខ្លួនពេកស្រីក្វាន់ក៏ព្រមបញ្ចេញសម្លេង បិទភ្នែកងើយកផុតឡើងលើ ទទួលយកអារម្មណ៍ក្ដីសុខដែលអាទិត្យផ្ដល់ឲ្យ «អ្ហា...អ្ហាស...អ្ហា...អ្ហឹម...អ្ហា...» អាទិត្យក៏ប្រលេះដោះអាវក្នុងចេញពីលើខ្លួនស្រីក្វាន់ក្រវ៉ាត់ចោលទៅម្ខាង ហើយក៏ប្ដូរអោនមកថើបពេញទំហឹងលើដើមទ្រូងស្រីក្វាន់ ដៃក៏ម្ខាងខាងឆ្វេងក៏ប្ដូរមកប៉ះដើមទ្រូងស្រីក្វាន់ម្ខាងថ្នមៗ បែបនេះដៃស្រីក្វាន់ក៏ប្ដូរទិសដៅដូចគ្នា ប្ដូរទៅចាប់អង្អែលក្បាលរបស់អាទិត្យវិញ
ស្រីក្វាន់«អ្ហាស...អ្ហាស...អ្ហា...អ្ហឹស...ហឹ...អ្ហា...អ្ហាស....» ភ្លៀងធ្លាក់កាន់តែខ្លាំងសម្លេងថ្ងូររបស់ស្រីក្វាន់ក៏កាន់តែលឺ ដៃដែលអង្អែលក្បាលអាទិត្យមុននឹងក៏ប្ដូរទៅជាចាប់ជ្រមុជក្បាលអាទិត្យឲ្យកាន់តែផ្អឹបជាមួយនឹងដើមទ្រូងខ្លួន អាទិត្យក៏ប្ដូរពីថើបលើវាថ្នមៗមកជាចាប់បៅហើយលិតក្រលាស់អណ្ដាតលេងលើចុងនៃដើមទ្រូងទៅវិញ «អ្ហាស...បង...អ្ហាស...អ្ហាស» ដៃអាទិត្យប្ដូរពីអង្អែលប៉ះថ្នមហើយក៏មកប្ដូរមកចាប់ច្របាច់ដើមទ្រូងស្រីក្វាន់វិញ សម្លេងថ្ងូរស្រីក្វាន់ក៏ប្ដូរទៅជាស្អកៗ បង្អូសសម្លេងតាមការច្របាច់របស់អាទិត្យវិញ មាត់ក៏ប្ដូរថើបបង្អូសលិតឡើងទៅរកកញ្ជឹងកស្រីក្វាន់វិញ «ប...បង...អ្ហា..អ្ហាស...អ្ហាស...បងអាទិត្យ!» ស្រីក្វាន់កំពុងតែបិទភ្នែកងើយកឡើងលើទទួលយកក្ដីសុខ ស្រែកហៅឈ្មោះគេដោយមិនដឹងខ្លួន
ផឹប! «អ្ហាស...» អាទិត្យក៏ចាប់បង្វិលខ្លួន ស្រីក្វាន់មកផ្ដេកលើគ្រែ ហើយក៏ប្រញាប់ឡើងទ្រោមចាប់ថើបមាត់ស្រីក្វាន់ រួចក៏បង្អូសមកកាន់ថ្ពាល់ ហើយក៏អូសមកដល់កញ្ជឹងក ដោយសារតែក្លិននៅជាប់នឹងកស្រីក្វាន់ទាក់ចិត្តអាទិត្យពេក ទើបអាទិត្យទៅណាមិនឆ្ងាយថើបបង្អូសជុំវិញកញ្ជឹងកស្រីក្វាន់មិនឈប់ ដៃស្រីក្វាន់ក៏ចាប់ផ្ដើមស្រវ៉ាតោងស្មាអាទិត្យជាប់ បង្អូសសម្លេងថ្ងូរមិនឈប់ «អ្ហាស...អ្ហាស...អ្ហា...អ្ហា...អ្ហាស...អ្ហាស...អ្ហាស...អ្ហាស...អ្ហាស.»
អាទិត្យពេលនេះចាប់ផ្ដើមឈ្លក់វង្វេងអារម្មណ៍ពុះកញ្ជ្រោលជាខ្លាំងហើយស្រវ៉ាចាប់ដៃ ស្រីក្វាន់ម្ខាងជាប់ឡើងលើ ដៃម្ខាងទៀតក៏ស្រវ៉ាចាប់ច្របាច់ដើមទ្រូងស្រីក្វាន់ មាត់ក៏ថើបបង្អូសមកថើបលិតលើដើមទ្រូងរបស់ស្រីក្វាន់វិញ សម្លេងថ្ងូរស្រីក្វាន់ក៏កាន់តែលឺឡើង «អ្ហាស...អ្ហាស...អ្ហាស...អ្ហាស...អ្ហាស...អ្ហាស...អ្ហា...បង..បងអាទិត្យ...អ្ហាស...» ស្រីក្វាន់បិទភ្នែកបញ្ចេញសម្លេងថ្ងូរយ៉ាងគ្រលួចចាប់ផ្ដើមបន្លឺឡើងជាប់ៗគ្នាចេញពីមាត់ស្រីក្វាន់ ដង្ហើមក៏ចាប់ផ្ដើមដកញាប់សឹងតែមិនដល់គ្នា អាទិត្យប្រលែងដៃស្រីក្វាន់ចេញ ហើយក៏បង្អូសខ្លួនអោនចុះថើបលើក្បាលពោះដែលកំពុងតែភឺតផតពីលើថ្នមៗ
មកដល់កន្លែងនេះអាទិត្យក៏ងើបខ្លួនទៅនិយាយជាមួយស្រីក្វាន់ខ្សឹបៗ
អាទិត្យ«ឲ្យបងជួយដោះឲ្យឬអត់?»
ស្រីក្វាន់«អឹម..»ស្រីក្វាន់ក៏ងក់ក្បាលទាំងបិទភ្នែកជាប់ អាទិត្យក៏អោនថើបថ្ពាល់ស្រីក្វាន់បន្តិចមុននឹង សម្រូតខ្លួនចុះទៅរកចន្លោះភ្លៅរបស់ស្រីក្វាន់ ដៃលូកសន្សឹមៗអង្អែលភ្លៅស្រីក្វាន់ថ្នមៗ នៅក្នុងសំពត់ ភ្នែកសម្លឹងមើលមុខស្រីក្វាន់មិនឈប់ រួចហើយក៏ដកដៃចេញប្រញាប់ទាញសំពត់ស្រីក្វាន់ចេញបោះចោលទៅម្ខាង «អ្ហា...អ្ហឹម...អ្ហឹម...អ្ហា...អ្ហាស...អ្ហា..»
សម្លេងថ្ងូរតិចៗយ៉ាងពិរោះរបស់ស្រីក្វាន់បន្លឺឡើងស្របពេលដែលអាទិត្យ អោនទៅថើបលិតបង្អូសពីជើងរបស់ស្រីក្វាន់ទៅខាងលើវិញ ស្រីក្វាន់ស្រវ៉ាដៃចាប់ខ្ញាំភួយនៅក្បែរដៃខ្លួនយ៉ាងជាប់ ងើយមុខឡើងលើដោយសារតែទប់អារម្មណ៍ដែលកំពុងស្រុះស្រួលមិនបាន សម្លេងក៏បញ្ចេញមកមិនឈប់រហូតបែបនេះទៀត
ថើបឡើងមកដល់ចន្លោះភ្លៅសខ្ចីរបស់ស្រីក្វាន់ អាទិត្យទើសភ្នែកជាមួយនឹងខោមួយចង្អាមជាប់នៅចង្កេះស្រីក្វាន់ពេក ក៏ចាប់ដោះទាញចេញក្រវែងទៅណាក៏មិនដឹង នៅក្រោមខ្លួនអាទិត្យពេលនេះនៅសល់តែខ្លួនប្រាណសខ្ចីមួយប៉ុណ្ណោះ «អ្ហាស..អ្ហា...អ្ហាស...អ្ហា...អ្ហា..» សម្លេងថ្ងូរបញ្ចេញមកស្របពេលដែលអាទិត្យអោនទៅថើបភ្លៅសខ្ចីរបស់ស្រីក្វាន់មិនមែនតែប៉ុណ្ណោះដៃម្ខាងក៏ច្របាច់អង្អែលភ្លៅសខ្ចីស្រីក្វាន់មិនឈប់ បែបនេះហាក់ដូចជាអាទិត្យកំពុងតែឈ្លក់វង្វេងជាមួយនឹងខ្លួនប្រាណស្រីក្វាន់ខ្លាំងណាស់ហើយ
ស្រីក្វាន់«អ្ហាស...អ្ហាស...អ្ហាស...អ្ហាស...អ្ហាស...អ្ហា...អ្ហា...អ្ហា...អ្ហា...អ្ហាស...អ្ហាស...»សម្លេងថ្ងូរស្រីក្វាន់កាន់តែលឺឡើងស្របពេលដែលខ្យល់ដង្ហើមដកសឹងតែមិនដល់គ្នា ពេលអាទិត្យភ្លាមៗក៏អោនទៅលិតក្រលាស់អណ្ដាតនៅក្នុងកន្លែងសំខាន់របស់ខ្លួន
ស្រីក្វាន់«បងអាទិត្យ...អ្ហាស...អ្ហាស...អ្ហាស...អ្ហាស...បង...អ្ហាស..» ជាថ្មីម្ដងទៀតស្រីក្វាន់មិនបានបន្ថយសម្លេងខ្លួនសោះហើយ កាន់តែបន្ថែមសម្លេងថ្ងូរឡើងរហូត ស្រែកហៅឈ្មោះអាទិត្យមិនឈប់ ប្រៀបបានដូចជាដុតអារម្មណ៍អាទិត្យឲ្យកាន់តែចង់ធ្វើវាភ្លាមៗ
ស្រីក្វាន់«អ្ហឹម..» មិនចាំយូរអាទិត្យស្រវ៉ាអោនទៅថើបបិទមាត់ស្រីក្វាន់ឲ្យបានបន្តិច ហើយក៏លូកដៃអង្អែលតាមភ្លៅសខ្ចី បង្អូសទៅរកកន្លែងចន្លោះភ្លៅមុននឹង យកម្រាមដៃកណ្ដាលដ៏ស្រលូនរបស់ខ្លួនលូកចូលទៅ «អ្ហាស...អ្ហា...អ្ហាស...» ស្របពេលទោះបីជាអាទិត្យថើបបំបិទសម្លេងយ៉ាងណាក៏វានៅតែចេញមកពីមាត់ស្រីក្វាន់មិនឈប់ដដែរ អាទិត្យក៏ដកមាត់ឈប់ថើប សម្លឹងមើលមុខស្រីក្វាន់ដែលកំពុងតែមានក្ដីសុខ បិទភ្នែកងើយមុខឡើងលើនៅក្រោមស្នាដៃខ្លួន «អ្ហាស...អ្ហាស...អ្ហាស...បងអាទិត្យ...បង...អ្ហាស...បង...អ្ហាស...» ស្រីក្វាន់ស្រវ៉ាដៃចាប់តោងស្មាអាទិត្យជាប់
អាទិត្យ«អួយ!» សម្លេងស្រែករបស់អាទិត្យបន្លឺឡើងស្របពេលដែលដៃស្រីក្វាន់ចាប់ខ្ញុំខ្នងរបស់ខ្លួន ដោយសារតែដៃកណ្ដាលអាទិត្យលូកចេញចូលកាន់តែលឿនៗទៅ ធ្វើឲ្យស្រីក្វាន់ពិបាកនឹងទប់អារម្មណ៍ អាទិត្យក៏អោនទៅថើបថ្ពាល់ស្រីក្វាន់មួយខ្សឺតដើម្បីឲ្យស្រីក្វាន់បន្ធូរដង្ហើមកុំដកញាប់ខ្លាំងពេក ទោះបីជាថើបយ៉ាងណាក៏អារម្មណ៍និងសម្លេងថ្ងូរស្រីក្វាន់មិនបានឈប់ដែរតែវាកាន់តែខ្លាំងឡើងទៅវិញ អាទិត្យក៏សម្រេចចិត្តដកដៃចេញមកវិញទាំងជាប់ទឹកអណ្តាយថ្លាៗមកតាមដៃ សម្លេងនិងខ្យល់ដកដង្ហើមរបស់ស្រីក្វាន់ក៏បន្ធូរបានបន្តិច
អាទិត្យក៏ក្រោកខ្លួនចាប់លើកស្រីក្វាន់មកតាមឲ្យអង្គុយលើខ្លួនវិញ ពេលនេះស្រីក្វាន់ជាអ្នកនៅអង្គុយពីលើអាទិត្យដែលកំពុងអង្គុយផ្អែកខ្នងជាមួយនឹងគ្រែភ្នែកសម្លឹងមើលសព្វរាងកាយរបស់ខ្លួន
អាទិត្យ«ចាំបងជួយអូន តែពេលនេះអូននៅខាងលើបងចឹងអូនធ្វើវាខ្លួនឯងទៅ» អាទិត្យនិយាយហើយក៏ញញឹមយកដៃទៅចាប់សៀតសក់ស្រីក្វាន់ មិនតបមិននិយាយអ្វីទាំងអស់ស្រីក្វាន់ក៏លូកដៃរបស់ខ្លួនទៅចាប់អង្អែលតាមកញ្ជឹងករបស់អាទិត្យរួចក៏អោនទៅចាប់ខាំបឺតកអាទិត្យមួយកន្លែងធ្វើឲ្យអាទិត្យភ្លាត់មាត់ស្រែកដូចជាឈឺ«ហឹម...អួយ.» ស្រីក្វាន់ក៏ដកខ្លួនមកវិញចាប់អង្អែលមុខអាទិត្យសម្លឹងមុខអាទិត្យដោយប្រើក្រសែភ្នែកទាក់ទាញ «អ្ហឹម...»មុននឹងអោនទៅចាប់បឺតមាត់អាទិត្យយកតែម្ដង អាទិត្យលូកដៃចាប់ទាញចង្កេះស្រីក្វាន់មកផ្អឹបនឹងខ្លួន ទោះបីជាមាត់កំពុងត្រូវស្រីក្វាន់ចាប់បឺតយ៉ាងណាក៏អាទិត្យនៅតែអាចប្រើដៃទៅលូកចាប់ច្របាច់ដើមទ្រូងស្រីក្វាន់ដដែរ
ស្រីក្វាន់«អ្ហាស...អ្ហាស...អ្ហាស..» ស្រីក្វាន់ដោយសារតែអាទិត្យចាប់ច្របាច់ដើមទ្រូងខ្លួនក៏ប្រលែងមាត់ចេញមកថ្ងូរវិញ ហើយដៃក៏ចាប់ទាញក្បាលអាទិត្យផ្អឹបនឹងដើមទ្រូងខ្លួន អាទិត្យក៏ប្រញាប់ថើបបឺតជញ្ជក់លើដើមទ្រូងស្រីក្វាន់ ស្របពេលដែលស្រីក្វាន់កំពុងតែងើយមុខបិទភ្នែកទទួលយកអារម្មណ៍សុខស្រួលពីអាទិត្យកំពុងផ្ដល់ឲ្យ
ស្រីក្វាន់«អ្ហាស...អ្ហាស...អ្ហាស...អ្ហាស...អ្ហាស...» ដោយទ្រាំមើលស្រីក្វាន់ថ្ងូរមិនបាន អាទិត្យក៏ដកខ្លួនចេញពីការថើបដើមទ្រូងស្រីក្វាន់តែក៏អូសមកថើមតាមស្មារបស់ស្រីក្វាន់បង្អូសស្រូបយកក្លិនដែលក្រអូបចេញពីខ្លួនដ៏សខ្ចី អាទិត្យក៏ឈោងមុខទៅថើបមាត់ស្រីក្វាន់ស្របពេលដែលស្រីក្វាន់ពេលនេះក៏ពុងតែត្រូវការថើបនេះទើបដៃប្រញាប់ចាប់ខ្ញាំសក់អាទិត្យជាប់ «អ្ហាស...បង...អ្ហាស...អ្ហាស...អ្ហាស...អ្ហាស...» សម្លេងថ្ងូរផ្ទួនៗគ្នា ខ្យល់ដកដង្ហើមក៏ចាប់ផ្ដើមញាប់ឡើងម្ដងទៀតពេលដែលដៃស្ដាំរបស់អាទិត្យសសៀអង្អែលភ្លៅស្រីក្វាន់ ហើយក៏លូកម្រាមដៃកណ្ដាលចូលកន្លែងសំខាន់ជាថ្មីម្ដងទៀត ធ្វើឲ្យមាត់ស្រីក្វាន់ហើបបញ្ចេញសម្លេងមកម្ដងទៀតនៅក្បែរត្រចៀកអាទិត្យ
ចលនាដៃកំពុងតែលូកចេញចូលមិនឈប់ ទឹកថ្លាៗនៅក្នុងនោះក៏ធ្វើឲ្យម្រាមដៃអាទិត្យប្រលាក់ជាប់ស្អិតគ្នាជាមួយម្រាមដៃ តែវាកាន់តែធ្វើឲ្យអាទិត្យពេញចិត្ត កាន់តែកម្រើកលឿនទៅៗ សម្លេងថ្ងូរស្រីក្វាន់ដែលកំពុងតែបិទភ្នែកទទួលក្ដីសុខក៏កាន់តែលឺឡើងៗស្របពេលភ្លៀងធ្លាក់កាន់តែខ្លាំងនៅខាងក្រៅ «អ្ហាសបង...អ្ហាស...អ្ហាស...បងអាទិត្យ...អ្ហាស..»
ភ្លាមនោះអាទិត្យក៏ផ្ដេកខ្លួនផ្អែកទៅនឹងក្បាលគ្រែ សម្លឹងមើលស្រីក្វាន់កំពុងតែបិទភ្នែកស្រែកថ្ងូរនៅចំពោះមុខខ្លួនយ៉ាងមានក្ដីសុខ ចលនាដៃក៏កម្រើកមិនឈប់ ស្រីក្វាន់ក៏យកដៃទាំងពីរចាប់តោងស្មាអាទិត្យដើម្បីទប់លំនឹងខ្លួននិងទប់អារម្មណ៍ដែលកំពុងពុះកញ្ជ្រោលពេលនេះ
ស្រីក្វាន់«អ្ហឹម...» ភ្លាមៗអាទិត្យក៏ឈប់កម្រើកម្រាមដៃបន្តហើយក៏ដកម្រាមដៃចេញមកបន្តិច ធ្វើឲ្យសម្លេងថ្ងូរដែលលឺចេញមកយ៉ាងពិរោះចេញពីមាត់ស្រីក្វាន់មុននេះត្រូវឈប់ភ្លាមៗដូចគ្នាភ្នែកក៏បើកសឹមៗសម្លឹងមើលទៅអាទិត្យដូចជាចង់អង្វររកអ្វីម្យ៉ាង អាទិត្យក៏សម្លឹងមើលមុខស្រីក្វាន់ទាំងញញឹមមុននឹងនិយាយតិចៗ
អាទិត្យ«បន្តវាខ្លួនឯងទៅ បងចង់ឃើញអូនបែបនេះ វាកាន់តែគួរឲ្យស្រលាញ់» និយាយរួចអាទិត្យក៏ចាប់ចង្កេះស្រីក្វាន់ជាប់ ម្រាមដៃក៏ដាក់ចូលទៅខាងក្នុងវិញស្របគ្នានោះដែរ
ស្រីក្វាន់«អ្ហាស...អ្ហាស...អ្ហាស...អ្ហាស...អ្ហាស...បង...អ្ហាស...» ស្រីក្វាន់ស្រែកឡើងពេលដែលអាទិត្យចាប់ចង្កេះខ្លួនឲ្យធ្វើចលនាភ្លាមៗ អាទិត្យក៏ញញឹមខាំមាត់សម្លឹងមើលមុខស្រីក្វាន់ដែលកំពុងតែងើយមុខស្រែកថ្ងូរយ៉ាងស្រស់ស្អាតនៅចំពោះមុខខ្លួន
ស្រីក្វាន់«អ្ហាស...អ្ហាស...អ្ហា...អ្ហា...អ្ហាស...អ្ហាស...អ្ហា...អ្ហាស...អ្ហាស...អ្ហា...» ស្រីក្វាន់បញ្ចេញសម្លេងថ្ងូរលែងខ្មាស់អាទិត្យ ទោះបីជាដឹងថាអាទិត្យកំពុងសម្លឹងមើលមុខខ្លួនក៏ដោយ ដៃអាទិត្យចាប់ចង្កេះស្រីក្វាន់ឲ្យគ្រលែងធ្វើចលនាដោយខ្លួនឯង មួយសន្ទុះអាទិត្យក៏ប្រលែងដៃចេញពីចង្កេះស្រីក្វាន់ ភ្នែកសម្លឹងមើលមុខស្រីក្វាន់ទាំងពេញចិត្តពេលដែលឃើញស្រីក្វាន់ធ្វើចលនាដោយខ្លួនឯងនៅលើម្រាមដៃខ្លួន «អ្ហាស...អ្ហស...អ្ហាស...អ្ហស...អ្ហស..អ្ហស...អ្ហា...អ្ហស...» ស្រីក្វាន់មិនបានដឹងថាខ្លួនកំពុងតែធ្វើវាខ្លួនឯងនោះទេ ព្រោះពេលនេះកំពុងតែបិទភ្នែកធ្វើវាទាំងមានក្ដីសុខ កម្រើកចង្កេះនៅលើម្រាមដៃអាទិត្យដោយខ្លួនឯង មិនទាក់ទៅដោយរលូនព្រោះទឹកថ្លាៗដែលចេញមកពីខាងក្នុងខ្លួន ជួយសម្រួលឲ្យវាទៅដោយរលូន «អ្ហាស...អ្ហស...អ្ហាស...អ្ហាស...អ្ហាស...អ្ហាស...អ្ហស...បងអាទិត្យ» សម្លេងថ្ងូរ ទឹកមុខទាក់ទាញនៅចំពោះមុខអាទិត្យធ្វើឲ្យអាទិត្យកាន់តែលង់អារម្មណ៍ពេញចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ស្រីក្វាន់បើកភ្នែកតិចៗសម្លឹងមើលឃើញអាទិត្យនៅស្ងៀមមើលមកខ្លួនទាំងញញឹម ហើយក៏ដឹងថាខ្លួនកំពុងតែរំកិលចង្កេះលើម្រាមដៃអាទិត្យដោយខ្លួនឯង ស្រីក្វាន់ក៏លើកដៃម្ខាងទៅបិទភ្នែកអាទិត្យកុំឲ្យអាទិត្យសម្លឹងមើលមកខ្លួនពេលនេះ ហើយក៏បន្តធ្វើវាដោយខ្លួនឯងមិនឈប់
ស្រីក្វាន់«អ្ហាស...អ្ហាស...អ្ហា...អ្ហា...អ្ហស...អ្ហស...» ពេលនេះអាទិត្យកំពុងតែញញឹមយ៉ាងពេលចិត្តស្របពេលដែលស្រីក្វាន់ធ្វើបែបនេះ ទោះបីជាមិនបានសម្លឹងឃើញទិដ្ឋភាពនេះទៀតក៏អាទិត្យអាចដឹងបានទៅតាមចង្កេះដែលកំពុងរង្គើរលើដៃខ្លួន សម្លេងដែលកំពុងតែថ្ងូរចេញពីមាត់ស្រីក្វាន់ វាធ្វើឲ្យអាទិត្យដឹងហើយញញឹមយ៉ាងពេញចិត្ត «អ្ហាស...អ្ហាស...អ្ហាស...អ្ហា...អ្ហា..អ្ហា...បង...បង...អ្ហា..» ស្រីក្វាន់ធ្វើចលនាចង្កេះដោយខ្លួនឯង រហូតដល់ សម្លេងកាន់តែបន្តលឺឡើងកាន់តែញាប់ ដង្ហើមដកកាន់តែញាប់ជាប់គ្នា អាទិត្យកាន់តែញញឹមឡើងស្របគ្នានោះ សម្លេងថ្ងូរចុងក្រោយក៏លឺឡើង «អ្ហាស! អ្ហាស! អ្ហឹម..» នេះក៏បានន័យថាបេសកកម្មត្រូវបានបញ្ចប់ដោយសម្រេច ស្រីក្វាន់ទន់ខ្លួនទ្រោមទៅលើអាទិត្យ ដៃក៏ដកមកតោងអោបកអាទិត្យជាប់វិញ «បងស្រលាញ់អូន» អាទិត្យនិយាយតិចៗរួចអោនទៅថើបស្រីក្វាន់មួយខ្សឺតទាំងញញឹម
ស្រីក្វាន់«អ្ហឹម...»ទឹកសៗវាក៏ចេញមកលើពេញដៃរបស់អាទិត្យ ធ្វើឲ្យស្រីក្វាន់កន្រ្តាក់ខ្លួនលើដៃអាទិត្យហើយក៏បិទភ្នែកគេងលក់បាត់ទៅ អាទិត្យក៏មិនទាន់ដកដៃចេញភ្លាមៗ តែក៏ថើបស្រីក្វាន់មួយខ្សឺតទៀតមុននឹងដកដៃចេញមកសន្សឹមៗ ទាំងដៃជាប់ដោយទឹកសៗថ្លាៗមកអណ្តែងអណ្ដាយជាប់ជាមួយ ពេលចាប់បង្វែរខ្លួនស្រីក្វាន់ថ្នមៗផ្ដេកឲ្យគេងលើខ្នើយ ហើយក៏សម្លឹងមើលស្រីក្វាន់ទាំងញញឹម កែវភ្នែកពោរពេញដោយក្ដីស្រលាញ់ រួចក៏អោនទៅថើបថ្ងាសមួយខ្សឺតហើយក៏សម្រេចចិត្តយកភួយមកដណ្ដប់គ្របពីលើខ្លួនស្រីក្វាន់ដែលកំពុងគេងលក់ អាទិត្យបម្រុងនឹងក្រោកចេញតែដៃស្រីក្វាន់នៅតោងកជាប់នៅឡើយទើបអាទិត្យសម្រេចចិត្តផ្ដេកខ្លួនគេងក្បែរស្រីក្វាន់ ព្រមទាំងលើកដៃដែលប្រលាក់មកមើលហើយក៏ញញឹមបិទភ្នែកទម្លាក់ដៃចុះគេងទាំងមានក្ដីសុខ
ឈូ... "សម្លេងភ្លៀងធ្លាក់យ៉ាងខ្លាំង" ភ្លៀងនៅតែបន្តធ្លាក់ដើម្បីកុំឲ្យអ្នកទាំងពីរនៅខាងក្នុងក្ដៅស្អុះស្អាប់ពេលដែលបញ្ចប់តណ្ហាស្នេហ៍ជាមួយគ្នារួច ទាំងពីរនាក់គេងលង់លក់ជាមួយគ្នាយ៉ាងមានក្ដីសុខនៅក្នុងរាត្រីដែលមានភ្លៀងធ្លាក់យ៉ាងខ្លាំង

យប់មិញadminរវល់ធ្វើ assignment យប់ជ្រៅងងុយដេក ដេកបាត់ទៅ លូវមកហើយ អានស្រួលបួលណា admin សរសេរភាគអត់លាក់សម្ដីទេ ចឹងហើយសូមទោសចំពោះពាក្យមួយចំនួន🙏