Bugün evden çıkarken kapının önünde not bulduk. Notda sadece benim adım ve soyadım yazılmıştı. Bi anlam verememiştim. Neyse sonra universteye gitmişdik. Dersimiz bitdikden sonra arkadaşımla kantinde oturuyorduk. Bize bakan çocuğu yeniden görmüştüm. Yine köşede durup bizi izliyordu. Arkadaşıma çakdırmadan ona bakmasını söyledim. Arkadaşım baktığında çocuk artık orda yoktu. Neden bize bakıp duruyordu bu çocuk. Neyse bu günlük bu kadar. Yazacaklarım bitti.
26.05.2024
Ateş yine foto göndermişti. Okumaya başladım.
Bugün okul olmadığı için evden çıkmak için bir sebep yoktu. Canım da istemiyordu. Derken arkadaşım çok ısrar etdiği için yürüşüye çıkmıştık. Çok acıktığımız için bir kafeye gitdik. Sipariş veriyorduk ki, arkadaşım bana unideki çocuğun burda olduğunu ve bize baktığını söylemesiyle içime korku girdi. Rahatsız olduğumuz için kafeden çıkıp eve gitmeye karar verdik. Çocukda arkamızca çıxmış olmalıydı. Neden böyle birşey yapıyordu. Arkadaşım ona bunu sormamız gerektiğini söyledi. Ancak ben bunun iyi bir fikir olmadığını söyledim. Neyse ki eve ulaştık. Gitmeliyim. Yarın yine yazarım.
27.05.2024
Polise haber vermeliyiz -dedim.
Onların böyle bir olaydan haberi olduğunu sanmıyorum. Ama arkadaşı bunları biliyordu. Neden sana birşey söylememişki?
Ateş:Bilmiyorum. Neden sakladı benden bunu? Aklım almıyor. Sena bize bunlardan hiç bahs etmemişdi. Neden sakladın kardeşim neden?
Ateş kardeşine isyan ediyordu. Sesi çok hüzünlüydü. Kendimi durduramayıp ağlayacaktım. Çocukluğumdan beri sulugöz olmamla hep dalga geçiliyordu. Ama o benim kontrolum dışında birşeydi. Bu düşüncelere dalmıştım ki, Ateş bana seslendi.
Ateş:Yağmur, geç oldu yat artık. Ben geride kalan sayfaları okuyup fotoğraflarını sana ileticem. Yarın kalkıp okursun hepsini.
Ben:Hayr, Ateş beraber başladık, beraber bitirelim. Sonra bunları polise götürürsün. Onlar ne yapacaklarını bilirler.
Ateş:İnatçıyız demek. Tamam ama git kendine birşey yap deminden beri benimle konuşuyorsun. Aç susuz beyin çalışmaz zaten. Tamam mı?
Ben:İnatçı falan değilim. Tamam olur. Ama bir şartla sende birşeyler yiyeceksin.
Ateş tamam diyip gülümsedi. Yüzüne dikkatle baktığımda gözlerinin şiştiğini görüyordum. Günlerdir uyumuyordu demek ki. Yazık çocuğa diye içimden geçirdim. Ve telefonumu kapatıp birşeyler hazırlamak için mutfağa geçtim.
