Ateş anlatmaya başlamıştı. Bende dikkatle onu dinliyordum.
Ateş:Sena gelince önce öylece oturduk. Sonra başına ne geldiğini sordum. Anlatmaya başladı.
Ben:Evet, dinliyorum.
Ateş:Önce günlükte yazılanlarla başladı. Mailleri yazan universtedeki çocukmuş. Kayb olduğu gün bildiyimiz gibi onla görüşmeye çıkmış. Parkda buluşmuşlar. Sena onu görünce hem şaşırmış hem de korkmuş. Ama sonra çocuk onla sakince konuşmaya başlamış. Sena ondan korksa da dinlemek istemiş. Çocuk Senaya sevgilim diye sesleniyormuş. İnana biliyormusun?
Ne sevgilim mi? Nasıl olur. Aklıma tek birşey gelmişti. Ola bilirmiydi? Aklıma olayları tek tek getirdim. Sena geldiyi günün yarını İlaydanın abisi de geliyor. Sena adını duyunca panike kapılıyor. Aynı universtede okuyorlar. Senanı kaçıran omuydu yoksa? Evet ya nasıl düşünememiştim. İlaydaya bahsetdi mi acaba?
Ateş:Yağmur dinliyormusun?
Ben:Evet, Ateş pardon. Anlat lütfen.
Ateş:Sena anlamamış neler olduğunu. Ben senin sevgilin değilim demiş. Çocuk israr ediyormuş. Yine beni bırakıp gitme diye yalvarıyormuş Senaya. Sena gitmek isterken çocuk sevgilim değilsen neden benimle fotoğrafın var-demiş. Sena fotoğrafa bakınca kendisine benzeyen bir kızı görmüş. Şaşırdığı için ne yapacağını bilememiş. Çocuk onu diğer fotoğraflara, anılara bakmak için bir eve götürmüş. Kardeşim çocuğun üzülmesini istemediği için peşinden gitmiş. Maksadı yanlış anlamanı durdurup, artık buna bir son vermesiymiş. Çocuk onu eve götürdükden sonra, gerçektende fotoğraflar ve başka eşyalar göstermiş. Meğerse kaç yıldır eşyaları saklıyormuş. Sena yine ben senin sevgilin değilim deyince kıyamet kopmuş. Kapını kapatmış kardeşimi zorla eve hapsetmiş. Elime geçerse bunun hesabını ödeyeceğim.
Ben:Kim olduğunu biliyormusun?
Ateş:Hayr, Sena anlatmıyor.
Ben:Neden?
Ateş:Bilmiyorum. Yeni geldi üstüne çok gitmek istemiyorum.
Ben:İyi yapmışsın. Devam edelim mi?
Ateş:Edelim.
