8

9 2 0
                                    

Ateş:Müsait oldun mu?

Ben:Evet oldum galiba.

Ateş:Ariyorum?

Ben:Ara.

O sırada bana görüntülü arama geldi. Kendime çeki düzen verip aramayı kabul ettim. Ateş merhaba diyip Senanın odasını göstermeye başladı. Her yere dikkatlice bakıp bir şey bulmaya çalışıyordum.

Ateş:Bir şey bula bildin mi?

Ben:Bakiyorum, telefonunu biraz yavaş haraket ettire bilir misin?

Ateş:Tamam.

Ben:Leptop mu o?

Ateş:Evet. Açmaya çalışdım ama olmuyor, şifresini bilmiyorum.

Ben:Yaa çok kötü olmuş. Hadi düşünelim şifresini ne koymuş ola bilir?

Ateş:Bütün olası şifreleri denedim. Olmuyor.

Ben:O zaman bir liste yapalım. Hepsini dene. Olur mu?

Ateş:Tamam.

Ben:Kardeşin kaç doğumlu?

Ateş:2004

Ben:Tamam o zaman bir liste hazırlıyorum.

10 dakika sonra listem hazırdı. Hepsini denemek zor olacaktı ama denemeliydik. Listemin çok az kısmı şöyleydi.

Senaacar2004.
Sena2004.
Sena20.

Ben:Çok klasik olduğunun farkındayım. Ama denemekten başka şansımız yok.

Ateş:Bunlar işe yaramasa bile çabaladığın için teşekkür ederim, Yağmur.

Ben:Kim olsa aynısını yapardı.

Ateş:Emin ol yapmazdı.

Ben:Hadi vakit kaybetmeyelim denemeye başla.

Ateş denemeye başlamıştı bile. Listeyi sırayla yazdıkca bu şifre yanlışdır yazıyordu. Bu hayal kırıklığımızın artmasına neden oluyordu. Napa bilirdik diye düşünmeye başlamıştım. Ateş listenin sonlarına yaklaşıyordu. Her bir kelimeni yazarken umutlanıyor, ama olmayınca üzüldüğünü gizlemeye çalışıyordu. Ve artık son kelimeyi yazmıştı, enter tuşuna basınca yine yanlış olduğunu görünce ikimizde çok üzülmüştük. Napıcağımızı bilmeden bir-birimize baktık.

Ben:Çok üzgünüm, saf gibi bunlardan birinin olacağını sanmıştım. Seni de umutlandırdım.

Ateş:Hayr, Yağmur. Ben zaten fazla beklentiye girmemiştim.

Ben:Başka ne var odada? Bakalım bi belki birşey buluruz.

Ateş yine odanı göstermeye başlamıştı. Masasında kitaplar, kalemlerden başka birde Senanın fotoğrafı vardı.

Ben:Kardeşin çok güzel.

Ateş:Evet öyle. Senin gibi.

İkinci kez güzel olduğumu söylüyordu. Çok utanmıştım. Ne söyliyeceğimi bilmeden öylece kala kalmış bakışlarımı kaçırıyordum. O sırada Ateş bir şey bulduğunu söyledi.

Okunması DileğiyleHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin