32

34 3 1
                                    

Senanın bulunmasının üzerinden günler geçmişti. Biz Ateşle hala konuşuyorduk. Serkan Senanı görmek istiyordu. İlayda abisini durdurmaya çalışıyordu. Ateşten Senanın da Serkanı görmek istediğini duymuştum. Ateşi ikna etmeye çalışsamda hala bir sonuç elde edememiştim. Serkanın kardeşine zarar vere bileceğinden korkuyordu. Sena ise bundan ötrü evde yemek zorla yiyordu. Ateş Senanın onu neden bir daha görmek istediğini anlayamıyordu. Ben bunun aşk olabileceğini söylediğimde bana çok kızmıştı. Ama böyle devam edemezdi. Sena küçük bir çocuk değildi.

Telefonu elime alır-almaz mesaj gelmişti.

Ateş:Ne yapıyorsunuz hanımefendi?

Ateş:Bugün bana ayıracak zamanının var mı?

Ben:Hiç sen? Tabii var.

Ateş:Bende hiçbir şey yapmıyorum.

Ateş:İyi o zaman. Bugün bir birimizi tanımaya ne dersin? Bir birimiz hakkında çok şeyden habersiziz. Şimdi ilk olarak kim başlıyor?

Ben:Hmm, olur. Sen başla.

Ateş:Tamam, ilk önce bir hobin var mı?

Ben:Evet, kitap okumak. Senin?

Ateş:Spor, hobi sayılıyorsa benimki spor. Hangi tür kitap seviyorsun? Bende bazen okurum.

Ben:Sayılır:). Düz roman, polisiye, dram.
İlk okuduğun kitap ne?

Ateş:Robinson Kruzo, senin?

Ben:Küçük prens.

Ateş:Tamam sıradaki soru- en sevdiyin yemek?

Ben:Bu kadar klişe sorularla geleceğini tahmin etmemiştim:) Yaprak sarması sen?

Ateş:Beyenmediysen kendin bul o zaman. Bende yaprak sarmasını çok severim.

Ben:Küstün mü? Şaka yapdım.

Ateş:Küsmedim, tatlı kız. Sevgilin var mı?

Bu kadar sorunun sonunun buraya geliceğini tahmin ediyordum. Sevgilim olduğunu söylesem üzülürmüydü acaba?

Ben:Evet var. Senin?

Ateş:Var mı? Kim? Hiç bahsetmemişdin. Hayr yok.

Ben:Şaka yapdım:)

Ateş:Böyle şaka mı olur? Kalbim duruyordu.

Ben:Neden?

Ateş:Şey, yani

Ateş son dediklerini ağzından kaçırmıştı galiba. Şimdi bir şey bulup söyleyemiyordu. Konuyu değiştirmişti artık.

Ateş:Ailenle beraber mi yaşıyorsun?

Boğazım düğünlenmişti. Ona gerçekleri nasıl söyleye bilirdimki?

Ateş:Hey, ordamısın?

Ben:Burdayım. Benim ailem yok.

Ateş ne söyleyeceğini düşünüyordu galiba. Bir iki dakika sonra yazmaya başlamıştı.

Ateş:Özür dilerim bilmiyordum, Başın sağolsun.

Ben:Önemli değil, yaşıyorlar zaten.

Ateş:Ben hayvanın tekiyim. Neden hatırlatıyorum ki sana bunları. Bir gün anlatmak istersen burda olacağım, Yağmur.

Okunması DileğiyleHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin