Ateş:Hayr, Yağmur bu işe seni karıştırmak istemiyorum. Seninle alakası olmadığını biliyorum. Eğer söylersem her şey ters gide bilir. Başın belaya girer. Buna izin veremem.
Bildirim sesi duyup telefonumu elime aldım. Ateş yazmıştı. Beni mi düşünüyordu yani? Onun bu korumacı tavrı çok hoşuma gitmişti. Ama yinede onu ikna etmeliydim.
Ben:Ateş anlıyorum ama birşey olacağını sanmıyorum. Bence hemen şimdi gidip söylemelisin.
Ateş çevrimiçi oldu.
Yazıyor...
Ateş:Yağmur hayr dediysem hayr. Lütfen konuyu kapatalım. Ben şimdi duş alıp yine şubeye gidiyorum. Kardeşimden bir haber gele bilir. Burda bekleyemem. Sende dua et olur mu?
Normalde erkeklerin bu hayr dediysem hayr lafından hiç hoşlanmazdım. Kendilerini birşey sanmalarına hep gıcık olmuşumdur. Ama bu başkaydı bunu söyleyen Ateşdi ve söz konusu bendim. Beni korumak için yapıyordu bunu. Ama neden? Sonuçta iki gündür tanıdığı bir kızdım. Bunu ona soracaktım ama şimdi değil. Belki Sena bulununca sorardım.
Ben:Tamam, Ateş. Banada haber verirsin. Ederim:)
Ateş çevrimdışı olmuştu. O sırada arkadaşımdan bir mesaj geldi.
İlayda:Yağmur evde misin? Sana çok ihtiyacım var.
Ben:Ne oldu? Evet evdeyim gel hemen.
İlayda:Gelince anlatırım.
Ben:Tamam bekliyorum.
Kalkıp mutfağa geçtim. Arkadaşım ve kendim için bir şeyler hazırlayacaktım. O sırada yine aklıma Ateşin kardeşi Sena gelmişti. Yaşıyordu bence. İçimden bir his onun hayatta olduğunu söylüyordu. Allaha dua edip onun hayatta olmasını ve kısa sürede bulunmasını diledim. İnşallah duam kabul olurdu.
Yemeği hazırlayıp sofranı kurdum. İlayda nerde olsa gelirdi şimdi. Gidip telefonumu Ateş birşey yazmış mı diye kontrol etdim. Hayr yazmamıştı. Hayal kırıklığına uğrayarak İlaydanın adına tıkladım ve nerde olduğunu sordum.
İlayda:Kapıdayım.
Kapını açdım. Arkadaşım üzgün görünüyordu.
Ben:Hadi içeri geç. Sana birşeyler yaptım. En sevdiklerinden.
İlayda masaya oturduğu gibi ağlamaya başladı.
Ben:Neden ağlıyorsun, İlayda? Yanlış bir şey mi söyledim?
İlayda:Ha hayır, Yağmur.-hıçkırarak cevap vermeye çalışıyordu.
Ona sarılıp ağlamasının geçmesini bekledim. Biz bir-birimizi hep böyle teselli ederdik.
Ben:Hadi yemek yiyelim, sonrada anlatırsın. Benimde sana anlatacaklarım var. Şok olacaksın bak.
Dediklerim İlaydanın ilgisini çekmişe benziyordu.
