Bir gitsem de kurtulsam

Bölüm 51: gidişler için hazırlıklar

Günün ikinci bölümü.

🌺

"Çok mu sevdin yeni yatağını?"

Bir yandan kitaplarımı kolilere dolduruyor, bir yandan da küçük kedime sataşıyordum. Boyuna uygun bir koli bulmuş ve dakikalardır içinden çıkmamıştı.

Haftalar boyu bu günü beklemiştim. Sonuçlar açıklanır açıklanmaz toparlanmaya başlamıştım. Artık her şey daha gerçekçiydi. İyi bir üniversite tutturmuştum ve sonunda buradan gidebilecektim.

Telefonuma gelen mesaj sesiyle yaptığım işi bırakarak yatağıma oturdum. Mesajların Buğra'dan gelmesiyle yüzümde bir gülümseme oluştu.

Buğra salağı 🤍: Nasıl gidiyor?

Siz: Yorucu ama güzel

Siz: Sonunda kendime ait bir evim olacak Buğra

Siz: Çok heyecanlıyım!

Buğra salağı 🤍: Gelip yardım etmek isterdim ama Çağlar abinin beni öldürmesinden korkuyorum

Buğra salağı 🤍: Yola yarın çıkacaktınız değil mi?

Siz: Evet

Buğra salağı 🤍: Hmm

Buğra salağı 🤍: Çağlar abinin benim de orada olacağımdan haberi var mı peki?

Siz: Yok

Siz: Dkdkdkfkfk

Siz: Seni görünce yüzünün alacağı ifadeyi çok merak ediyorum

Siz: Kalpten gidecek

Buğra salağı 🤍: Ahahahaha

Buğra salağı 🤍: Onu görmeyi iple çekiyorum

Siz: Neyse

Siz: Beni saha fazla oyalama

Siz: Daha çok işim var

Siz: Görüşürüz aşkım

Buğra salağı 🤍: Öptüm

Siz: Bende

Telefonu kapatıp yatağıma koydum ve yüzümden düşüremediğim gülümsemeyle yerde duran kolilere baktım.

Efken ve Buğra'yla aynı üniversiteyi tutturduğumuza hala inanamıyordum. Hayallerimden de öteydi. Artık her şey yoluna girecekti. Yeni hayatım başlıyordu.

Çağlar abinin Buğra'dan henüz haberi yoktu. Farklı bir şehiri kazandığını düşünüyordu. Onun bizimle aynı apartmanda kalacağını gördüğünde yüzünün alacağı ifadeyi iple çekiyordum.

Efken de kendi odasını toparladığı için şu an bana yardım eden kimse yoktu. Çağlar abi ise Mazlum amcayla birlikte evle ilgili son kalan şeyleri hallediyordu.

Diğer üçlü ise aşağıdaydı sanırım. Ses seda çıkmıyordu. Bu haftalardır da böyleydi. Sonuçlar açıklanınca bile bir şey dememişlerdi. Sanırım her şeyi kabullenmişlerdi.

Günlerimi hastanede geçirilen eve geldiğim vakit onları süründüreceğimi düşünmüştüm. Ama buna ne sabrım ne de vaktim olmuştu. Ben sadece derslerime odaklanmış ve kendimi düşünmüştüm. Vaktimi boşa harcamamış ve yüksek bir puan almıştım.

"Çık oradan pati." Yere çömelerek kedimi koliden çıkardım ve yere koydum. Tekrar koliye girmeye çalışınca onu yakalayarak mama kabının önüne yerleştirdim.