Bir gitsem de kurtulsam

Özel bölüm 1

Birinci özel bölümle karşınızdayım!

Nasılsınız, ne yaptınız ben buralarda yokken? Söylemek istediğiniz bir şey varsa veya içinizi dökmek isterseniz buraya yazabilirsiniz.

Keyifli okumalar!

🌺

"Bende seni çok seviyorum pati." Yatağımda atlayıp zıplayan patiyi ellerimin arasına aldım ve onu sıkı sıkı sardım. Miyavlamaya başladığında gülümsedim ve başının üzerinden defalarca kez öptüm.

Büyümüştü.

Büyümüştü, ama benim gözümde hep küçücük kedim olarak kalacaktı. Pati benim her şeyimdi. Bebeğim gibiydi. Ona çok şey borçluydum.

Başının üzerinden son kez öptükten sonra onu tekrar koşturması için yatağın üzerine bıraktım. Kendim de sırtımın üzerine uzandım ve ellerimi ensemin arkasında birleştirerek tavanı izlemeye başladım.

Yeni evimize yerleşeli üç buçuk ay olmuştu.

Bu zaman içerisinde Efken'le harika bir takım olmuştuk. Ev işlerini beraber hallediyor ve beraber yemek yapıyorduk. Arada sırada Buğra da bize eşlik ediyordu. Hatta neredeyse her gün bizdeydi. Neyseki Efken, Çağlar abim gibi fazla kıskanç değildi. Arada onun da tutuyordu ama dozundaydı.

Aklıma abimin düşmesiyle iç çekmeden edemedim. Son senesinde olduğu için kendini derslerine veriyordu. Sadece üç kere gelebilmişti yanımıza. Onu çok özlüyordum ama aklının bizde kalmasını da istemiyordum. Okulunun bitmesine sadece bir sene kalmıştı.

Başımı hayali bir şekilde iki yana sallayarak oturur pozisyona geçtim ve kollarımı havaya kaldırarak gerindim. Bugün dersim neyseki on birde başlıyordu. O yüzden acele etmeme gerek yoktu.

Yataktan kalkıp dolabımın önünde durdum ve kıyafet seçtikten sonra banyoma girdim. Saçlarımı dün yıkadığım için kısa bir duş aldım ve üzerimi giyinip saçlarımı yaptım.

Dün hazırladığım çantamı aldıktan sonra odamdan çıktım ve aşağıya indim. İner inmez de sevdiceğim Buğra'yla karşılaştım.

"Günaydın!" Hızlı adımlarla yanına ilerledikten sonra parmak uçlarımda yükselerek yanağından sulu sulu öptüm.

Efken bu yaptığımla oturduğu yerden yüzünü buruşturdu. "Kaç kere dedim size önümde şöyle şeyler yapmayın diye."

"Sen sus Efken." Onu baştan aşağıya süzdükten sonra kollarımı göğsümde bağladım. "Ayrıca neden sadece Buğra kahvaltıyı hazırlıyor?"

"Onu eve aldığıma dua etsin." Dedi Efken gözlerini devirerek. Yine heyheyleri tepesindeydi. Tutuyordu arada.

Ayakta dikilen ve salatalık doğrayan Buğra'ya bakıp dudak büktükten sonra bakışlarımı tekrar Efken'e çevirdim. "Dersin saat kaçta başlıyor?"

"On."

Duvarda asılı olan saate bakarak mırıldandım. "Yarım saatin kalmış."

Başını onaylar anlamında salladı ve parmaklarıyla masanın üzerinde ritim tuttu. "Buğra elini çabuk tutsa."

"İki yumurta kırabilirdin Efken." Dedi Buğra yaptığı işe devam ettiği sırada. "Ya da ne bileyim. Git mısır gevreği falan ye."

"Belki canım senin ellerinden yemek istiyor."

"Bilmediğim bir şey mi var?" Diye mırıldandım Efken'e kısılı gözlerle bakarak.

Bu dediğime gözlerini devirdi ama sırıtmadan edemedi. Telefonundan saate baktıktan sonra oflayarak ayağa kalktı ve yanıma gelerek yanağımdan öptü. "Dışarıda atıştırırım bir şeyler."