Bir gitsem de kurtulsam

Final: yeni başlangıçlar

Selam!

Günün dördüncü ve sonuncu bölümü. Sizi bekletmemek için bölümleri peş peşe atayım dedim. Böyle okuması daha güzel olur diye düşündüm.

Tadını çıkararak okuyun. Çünkü yanlış okumadınız. Final bölümüne geldik. Sizden istediğim şey son kez yıldıza basmanız ve yorum yapmanız. Bölümün sonunda buluşuruz.

Keyifli okumalar canlarım!

🌺

"Gözüm yollarda kaldı."

Arkamızdan gelen tanıdık sesle yanaklarımdaki ıslaklığı sildim ve yönümü bir hışımla Buğra'ya çevirdim. Karşı dairenin kapısı açıktı ve girişinde duruyordu. Kocaman sırıtarak bakıyordu bize.

Çağlar abi arkasını döner dönmez Buğra'yla göz göze geldi. Gözleri şokla açıldı ve kaşlı aynı anda çatıldı. "Senin burada ne işin var?"

Buğra pısırıklığını yenerek elini cebine soktu ve kapıya yaslanarak omuz silkti. "Burası benim evim."

Bunu demesiyle abimin ağzı açık kaldı. Gözlerini ard arda kırpıştırdı ve şoka girmiş gibi başını iki yana salladı. "Yok."

Buğra gözlerini ondan alıp Efken'le bana çevirdi ve şapşalca el salladı. "Nasipte komşu olmakta varmış."

Efken yapayca sırıtmakla yetindi. Buğra'nın karşı dairemizde kalacağını biliyordu. Bunu ilk söylediğimde aynı Çağlar abi gibi inanmak istememişti. Ama olan olmuştu. O da kabullenmek zorunda kalmıştı.

Çağlar abi dakikalar süren sessizliğini tekrar başını sallayarak bozdu. "Bir yanlışlık oldu herhalde."

"Olmadı abi." Başımı gülerek salladım ve elimle sevgilimi gösterdim. "Buğra artık komşumuz."

"Siktir lan." Ensesini ovduktan sonra boynunu kütletti. Dişlerini sıkmaya başladığını görmek biraz tırsmama neden oldu. Elleri iki yanında yumruk olmuştu.

"O zaman ben yavaştan kaçayım." Buğra hafifçe gülümsedikten sonra evine girdi ve kapıyı korkudan bir hışımla kapattı. Demek ki gösterdiği cesaret buraya kadardı.

"Bana hayal gördüğümü söyleyin." Çağlar abi gözlerini kapanan kapıdan ayırmadı ve ileriye doğru bir adım attı. "Hayal olduğunu söyleyin."

"Değil abi." Dedi Efken kahkahasını zar zor tutarak. Başta o da aynı durumda olmasına rağmen şimdi eğlenebiliyordu.

"Elimden bir kaza çıkacak." Bunu tıslayarak söylediğinde bir adım geriledim ve gülümsemeye çalıştım. O ise birkaç adım daha atarak kapalı kapının önüne vardı ve var gücüyle üzerine vurdu. "Aç şu kapıyı Buğra!"

"Çağlar abi!" Ellerimi havada sallayarak etrafıma bakındım ve yanına giderek kollarından tuttum. "Korkutmasana sevgilimi."

"Hala sevgili diyor Allahım." Daralıyor gibi yakasını çekiştirdi ve burun kemerini sıktı. "Çıldıracağım."

Ellerinden tutarak iyice önüne geçtim ve gözlerimi ard arda kırpıştırarak ona sevimli bir şekilde bakmaya çalıştım. "Kızdın mı?"

"Onun burada ne işi var Ahsen?" Diye sordu acı çekiyor gibi. Bir yandan da kapalı kapıya bakıyordu.

"Ben Buğra'dan ayrı kalamazdım abi. O da bana çok aşık biliyorsun. Atladı arabasına geldi peşimden."

Arkasını döndü ve ellerini ensesinde kavuşturdu. "Allahım sen sabır ver." Gözlerini kapatmıştı. Sanırım sakin olmaya çalışıyordu.