Codename Anastasia

Yan Hikaye 12

***

Her zaman sadece iyi şeyler olmazdı, ikisinin neredeyse birbiriyle savaşacak kadar tartıştığı zamanlar da vardı. Elbette, başlatan çoğunlukla Zhenya'ydı ve ateşleme noktasında alev alan Kwon Taek Joo'ydu. Olaylar patladığında Zhenya genellikle Kwon Taek Joo'nun neden kızgın olduğunu anlayamazdı. Hayır, anlamaya bile çalışmazdı.

Zhenya'nın düşünce yapısı 5 yaşındaki bir çocuk kadar benmerkezci, çevresinden tamamen habersizdi ve hepsi kendi hatası olsa bile nasıl af dileyeceğini bilmiyordu. Özür kelimesi Zhenya'nın sözlüğünde yok gibi görünüyordu.

Elbette, Kwon Taek Joo'nun kavgaya neden olduğu birkaç zaman da vardı. Bu aynı zamanda ikisinin en çok tartıştığı zamandı. Çok uzun zaman önce olmamıştı. Zhenya'nın doğum gününün yaklaştığı zamanlardı, birlikte yaşamaya başladıklarından beri ikinci doğum günleriydi. Kwon Taek Joo, Zhenya Kore sıcağından çok yorulduğunda birlikte Ajinoki'ye tatile gitmeye söz vermişti. Ancak o sırada Kuzey-Güney ilişkilerini gerginleştiren bir olay yaşanmıştı. Ulusal istihbarat teşkilatı alarma geçmiş ve Kwon Taek Joo'ya bir dizi görev verilmişti. Tatil planlarını biraz ertelemek zorunda kalmıştı. Siyasi açıdan hassas bir dönemdi ve Kwon Taek Joo'nun Zhenya'dan işlerine asla karışmamasını istemesinin nedeni de buydu. Bunu telafi etmek için, yoğun işler bittikten sonra Zhenya'nın istediği her şeyi dinleyeceğini söyleyerek onu ikna etmişti.

Bin bir güçlükle aldığı istihbarat bilgileri ortada kalınca sıkıntı başlamıştı. Sonuç olarak, günlerce peşinden koştuktan sonra yakalamak üzere olduğu hedef aniden ortadan kayboldu. Kwon Taek Joo algılama modunu açıp her yeri taradı ama olta koptu ve balık kaçtı. Hala hiçbir ipucu yokken zaman sonsuzluk gibi geçmişti. Ajinoki tatili de bu nedenle ertelenmişti. Kwon Taek Joo, aramayı durdurması söylendiğinde utangaç bir şekilde geri dönmek zorunda kalmıştı. İlk kez verilen görevi tamamlayamamıştı. Birkaç hafta sonra eve döndü ve tek kelime etmedi. Başarısızlık duygularını açığa vurmak istemedi ve tüm pişmanlıklarından kurtulmaya çalıştı. Ama bu kolay olmadı. Ruh hali depresifti ve hiçbir iyileşme belirtisi göstermiyordu. Zhenya da sessizce ona bakıyordu.

Kwon Taek Joo bütün gün baygınmış gibi uyuyordu. Gözlerini tekrar açtığında Zhenya hâlâ aynı pozisyonda oturuyor ve Kwon Taek Joo'ya bakıyordu. Ayrıca her zamanki gibi konuşmaya başlamak için acele etmiyor ya da kibirli davranmıyordu. Kwon Taek Joo ona tek kelime etmeden banyoya girip küveti suyla doldurdu ve içine girdi.

İçtenlikle özür dilemeli, son durumu açıklamalı ve anlayış göstermesini ummalıydı ancak Kwon Taek Joo'nun hiç hevesi yoktu, şimdilik düşünmek veya herhangi bir çaba sarf etmek istemiyordu.

Uzun bir süre sonra Kwon Taek Joo dışarı çıktı. Zhenya oturma odasındaki kanepede oturuyordu. Göz göze geldiler ve Zhenya'nın yüzü sertleşti. Bir süre önceyi düşününce, bir yerlerde bir titreşim duymaya devam etti. Sesin geldiği yönü takip ederken gözleri Zhenya'nın elinde durdu. Kwon Taek Joo'nun iş telefonunu tutuyordu. Görünüşe göre merkezden bir arama gelmişti. Hedef tekrar ortaya çıkarsa iletişime geçeceklerini söylemişlerdi. Kwon Taek Joo aklında sadece kurtarma fırsatının geldiğini düşündü. Geçen zaman içinde biriken yorgunlukla birlikte çözülmesi gereken sorunları düşünecek zamanı yoktu.

"Onu bana ver."

Kwon Taek Joo hemen elini uzattı. Zhenya'nın ifadesi soğudu.

"Onu bana ver."

Alçak bir sesle tekrar ısrar etti. Tam o sırada Zhenya sanki onun görmesi için telefonu parçaladı. Kırık telefon Kwon Taek Joo'nun ayaklarının dibine düştü. Kafasındaki ince mantık ipliği gerildi ve sonra kesildi, üzerine bir kova soğuk su dökülmüş gibi hissetti.