අඩි පනහක් උඩින් පේන චෙස්නට් පාට නිව්යෝක් නගරෙ කොයි තරම්ද කියන්න බැරි තරම් ලස්සනක්...අහස සිඹින මහල් කවුළු අඟලක් අඟලක් ගානේ..කැටි වලාකුළු අතරෙ තිරිවාන පාටට ඉර එළිය එක්ක මුහුවුණ උඩු හුළඟ ලා පිනි සීතලක්...විනාඩි පහළවක විතර ගුවන් සංචාරෙකින් පස්සෙ හෙලිකොප්ටර් එක නැවතුණෙ ඩයිව් පොයින්ට් එකෙන්...
දැන් ඉතින් පනින්න තමා තියෙන්නෙ කොල්ලො!
හෙල්මට් එක හරි..ග්ලාසස් දෙක හරි..බෙල්ටස් හරි...සපත්තු...හැමදේම හරි...අහසෙ කිමිඳෙන්න සේරම ලෑස්තියි!
"මේක කරන්නම ඕනේ කියලා ශුවර්ද ?"
ත්‍රිලක්ෂ විදත් දිහාවට හැරුණෙ විදත් පැරශුට් බෙල්ට් එක ලොක් කරගද්දි...
"ඕනෙමයි...!"
අවධානම ජීවිතේ කොටස වුණ එඋආට පළවෙනි වතාව වුණත් ඒකට තිබුණෙ ලොකු උනන්දුවක්...ත්‍රාසය කියන්නේ එයාගෙ නහරක් ගාණෙ තියන දෙයක් වුණාම නොඉවසිලිකමත් එක්ක ලේ කකියන උනන්දුවක් ඒක...
"පරිස්සමෙන්..."
විදත්ගෙ අත ත්‍රිලක්ෂගෙ අතට පැටලුණේ ඒත් එක්කමයි...ඒ අත රස්නෙයි..
වෙනදටත් වැඩිය...ඩයිවින් කිට් එකෙන් එයත් සම්පූර්ණයෙන්ම ලෑස්තියි..ඒ වුණත් පළවෙනි වතාව නිසාම වගේම මේ යෝජනාවත් එයාගෙන්ම නිසාමදෝ ඒ ඇස් වල කනස්සලු ගතියක් විදත්ට පෙනුණා..
"බය වෙන්න එපා..උඹ නිසා කොහොමත් පරිස්සම් වෙනවා...."
විදත් අත් දෙකෙන්ම ත්‍රිලක්ෂගෙ අත තද කරලා අල්ලගත්තා..ඔව්! පරිස්සම අතෑරලම දාලා හිටිය එයා අද වෙන කෙනෙක් වෙනුවෙන් ඒ වචනෙ පාවලා දෙනවා...
"හරි..."
"පහළ ග්‍රවුන්ඩ් එකටනේ ලෑන්ඩ් කරන්න ඕනේ.?."
පහළ ඈතට විහිඳුණ ලොකු වපසරියකට කොළ පාටට තැනිතලාවක්...ඉන්ඩෝ ප්‍රැක්ටිස් එකේදි අඩි දහයක පැක්ටිස් කළත් ඇත්තටම අඩි පනහක් තිබුණත් විදත් ඒක ලොකු දෙයක් විදිහට හිතන්න ගියෙ නෑ...
"Are you ready sir ?"
විදත් පහළින් ඇස් ගත්තෙ එයාලත් එක්ක ආව ඩයිවර්ස්ලා දෙන්නගෙන් වැඩිමල් කෙනා ත්‍රිලක්ෂ දිහාවට හැරෙද්දි...
YOU ARE READING
මීන් | MEEN
Non-Fiction"මං මූදු රැළ්ලට වඩා උඹට ඇබ්බැහි වෙලා.." -විදත් හංසනාදිත්‍යය-
