Nerd by Day, Assassin by Night

23th - Light Off

A/N: Hindi ko talaga alam ang sira nang Wattpad...lagi may nawawala pagnaguupdate ako :( Sorry for kung putol at bago re-upload again...

"You are beautiful...my wife..."


And It give me chills...but I feel theres something strange will happen...


Pero kahit ganon, ay may kung anong pumilipit sa tyan ko at ako ay kinikilig sa sinabi ni Steven at napangiti ako. Nawala ang kaba ko. Nasa harap kami nang pari at binabasbasan kami dalawa. Naging maayos naman ang seremonyas. Nagpalitan din kami nang I do at ring . Para sa huling basbas ay napatingin ako kay Steven kaso napansin ko may kung ano tuldok ang nasa kanyang noo ngunit nawala din agad iyon. Humarap siya sa akin pero ako kay kinakabahan , tinitignan kung saan nang gagaling iyon. Kaso baka guni-guni ko lang iyon.

"You may kiss the bride" dahan dahan niya itinaas ang aking belo. Hinapit niya ang aking bewang tsaka hinalikan sa labi. Nawala ulit ang agam-agam ko at lahat nang iniisip ko. Ipinagdikit niya ang noo namin....hinawakan niya din ang aking pisngi.

"Finally...you're mine...." namula ako sa sinabi niya at hinalikan niya ang tungki nang ilong ko. Hinawakan niya ang aking kamay ko at dumeretcho sa reception. Kahit kakaunti lang ang dumalo ay mapapansin mo ang kanilang aura....at hindi ako mapakali doon marahil di ako sanay sa mataong lugar na ganito.

"Baby....what's wrong?" hinagkan niya ako sa gilid nang aking noo at umiling ako.

"After this day, haharapin ko ang mga magulang mo...."inilapit niya pa ako at saka sumandal sa dib-dib niya. May mga program kami sinunod ayon sa organizer, nakapaghati kami nang cake at kumain.

Mayamaya hinila niya ako sa gitna nang dance floor...at sumayaw kami.

"Ano...hindi ba.. nakakahiya?" yumuko ako. Inilagay niya ang kamay ko sa leeg niya at inilagay naman niya ang kamay niya sa bewang ko at niyakap ako.

"Alam mo.....I am so proud dahil madami nang nakakalam na akin ka baby, kaya wag ka nang mahiya okay?" Tumango ako. Inaamin ko Kinikilig ako, in my 19 years nang aking existence sa mundo as in kinikilig ako nang todo. I admit, inlove ako kay Raven dati kaso hindi ko ito naramdaman, at kay Steven lang.

Lalo niya pa ako iniyakap. "Alam mo, nung una kita nakita sa school....may kung ano humihila sa akin na lapitan ka,kaso iniwasan kita dahil di naman kita kilala eh....." napapikit ako, at sumiksik sa leeg niya at niyakap nang mahigpit. Dahil alam ko ang sinasabi niya, we know each other steven at nagsisinungaling ako sayo.... "Pero...hindi ko talaga mapigilan lumapit sa yo...and the rest it happens....alam ko may nararamdaman ka sa akin, because you kiss me back and I feel it too... wala akong paki kung ni-reject mo ako dahil hahabulin pa din kita " He kiss my nape... "I love you, at kahit mawala ka pa, sure ako mahahanap kita dahil hahanapin kita, hindi ako titigil , hindi ako susuko hangang maging akin ka ulit" then he kissed me in my lips. It's very romantic. Sa lahat nang halik namin ni Steven, ito ang pinaka-memorable dahil ramdam ko ang pagmamahal niya sa akin. I want to treasure this moment....and important event.... of our lives...

Bumitiw ako sa halik namin and for the very first time, I will let my feelings to him...I silently replied him behind my back of my mind...."Mahal kita steven...mahal na mahal....." I assure after this....those three words ay masasabi ko na sa kanya nang harapan.


Pumunta kami sa upuan namin ulit at lumapit si Madonna sa amin. She smiled evil..."Ow.....congrats brother dear...finally kasal na kayo...cheers....goodluck..." bilang respeto ay itinaas ko ang baso ko pati si Steven. After non ay umalis na siya. Nababahala ako parang may nangyayari talaga hindi ko alam.

"Baby, gusto mo na ba umakyat sa taas?...alam mo na...." ngisi ni Steven, at napalunok ako. Biglang sumampal sa akin ang katotohanan na mag-asawa kami at kalakip non ay...iyon. Nakita kong tumawa siya nang napakalakas....the old steven is back again.........pero alam ko sa sarili ko even it is old or new...mahal ko siya bilang siya.

"Ikaw talaga binibiro lang kita...baby kung ayaw mo pa...okay lang kaya kong maghintay.." He kiss my nape again. Pero this time ako ang lumapit sa mukha niya at hinalikan siya sa labi kaso naputol iyon nang may dumating na isang waiter. At hinalikan ulit ako ni Steven sa noo...pero narinig ko ang sinabi niya sa waiter.. "istorbo!" halos bulong lang iyon at natawa ako. Naglahad nang waiter nang isang blueberry cheese cake at isang black forest...kaso may mali parang may mensahe sa mga iyon....napailing ako at nagiging paranoid ako. Mali lang ako nang inisip.

Kumuha siya nang tinidor at isinubo niya sa aking blueberry cheese cake...

"Baby, eat this.." kinuha ko iyon at ganon din ako sa kanya. Mayamaya ay tumayo na ako dahil para ako naihi...ang dami ko nainom na tubig.

Nagpaalam ako para pumunta nang banyo."Saan ka pupunta?"tanong niya. Hinawakan ko ang kamay niya ..."Magbabanyo lang ako, hindi ako aalis...babalik ako....agad" he kiss my hand and I smile, ang swerte ko dahil asawa ko na siya.

"Sure, maghihintay ako" I kiss him again on his lips at mukhang nagulat nanaman siya.


Hindi ko alam pero kontang-kota na kami.

With my gown ay naglakad ako papunta sa banyo. Pupunta din ako sa banyo dahil may gusto ako malaman. Hindi ko alam pero, tinetest ko lang ang information doon sa cake. Naalala ko na pwedeng gawin message ang pagkain, even without knowing nang mga tao....at iilan lang ang nakakalam non. Kung hindi ako nagkakamali......

Naglalakad ako nang makasalubong ko si Toffer..he smile at me. Napahinto ako.

"Anong ginagawa mo dito toffer?" hinawakan ko ang mukha niya.

"Nagiikot lang ako medyo nabored ako sa kasal niyo....tsaka nakita ko si Ariela ewan ko ba doon, lagi ako kinakausap" tumawa siya.

Nandito si Ariela? Anong ginagawa niya dito? Kinausap ko ulit siya "Baka gusto kalang niya kausapin. Ikaw talaga, baka magalit ang mama mo..." umiling siya at yumuko.

"Wala naman siya pakielam sa akin.....at naiintindihan ko iyon" pumantay ako sa kanya.

"Naniniwala ako mahal ka niya.....dahil di naman niya aakuin at tatangapin ang panghuhusga nang mga tao..."bumuntong hininga siya. "Tandaan mo andito lang kami...okay?" tumango siya.

"Sige alis na ako, salamat ..." he walked away at pumunta sa function hall. Nagpatuloy na ako sa C.R sa may west wing, kaso sarado ito kaya pumunta ako sa may bandang north wing. Medyo malayo iyon nang konti. Pero sabi ko na nga ba....mali ako nang hinala. Masyado ako paranoid....


Nandito na ako sa may bandang north ang C.R at pinihit ko ang pintuan at pumasok sa cubicle. Ibinaba ko ang aking stockings and undies ko at umupo ako sa bowl. Inisip ko ang mga nangyayari ngayon...alam ko masyado mabilis ngunit alam ko na ito ang nakatadhana and alam ko we are destined......to each other kaso in a wrong time and situation.

Lumabas ako nang cubicle at napaharap sa salamin. Napansin ko wala ako salamin, naka heels, nakamake-up , nakaayos ang buhok ko at nakadress nang white gown. Inilapat ko ang aking kanang kamay sa aking mukha. I admit, I am Red and at the sametime Stephanie..... with two different personalities, ngunit kahit ganoon ay totoo ang nararamdaman ko kay Steven... pareho tumitibok ang puso ko sa kanya kahit dalawang personalidad ang ginagampanan ko .......I really love him and when the time it comes...I will tell him everything...especially those three words.... nang harapan and sasabihin ko sa kanya lahat......especially our past... tatangapin ko kung nagkamali lang siya sa akin or naconfuse between love and friendship ..but it's not the right time yet....

He is waiting for me...at kailangan ko nang bumalik...



Ibinaba ko ang aking kanang kamay at tumalikod. Ipipihit ko na sana ang pintuan nang nag light's off ang ilaw.Pati salabas ay patay din, narinig ko din nagkakagulo sa labas. Dahan dahan ko kinuha ang baril na nakasabit sa hita ko at kinasa iyon.

Damn! sa dami nang iniisip ko hindi ko naramdaman agad ang presensya niya. Hindi ko alam...pero naramdaman ko may tumutok na nang baril sa ulo ko. Alam ko hindi niya pa ikinasa iyon.

Biglang bumukas ang ilaw at humarap sa kanya at Itinutok iyon.

Nanlaki ang mata ko dahil nandito siya....

"Red..."

"Ra-raven...." pareho nang nakatutok ang baril namin sa isa't isa.

Itutuloy.....