Nerd by Day, Assassin by Night

37th - Chances

A/N: Mahabang update para sa mga sumusubay-bay sa Story na ito! Hehe again salamat po sa bumuboto at pumapansin sa istoryang ito. Marami din salamat sa nagfofollow sa akin hehe :)



Hindi ko nakilala kung sino ang nagsalita na iyon....puro blur lang ang nakikita ko. Naramdaman ko din ang paghalik niya sa noo ko. I suddenly closed my eyes....

Unti-unti ko binuksan ang mga mata ko.....naramdaman ko ang malambot na kamang hinihigaan ko. Napatingin ako sa may pintuan at nandoon si Kira....nakatingin sa akin. Dahan-dahan ako bumangon at lumapit siya sa akin para alalayan.

"Miss...hindi pa po kayo magaling..." inabutan niya ako nang tubig....ilang oras na ba ako natutulog?...parang ang tagal kong hindi nakainom.

"Okay na ako....ilang oras na ako natutulog?" tanong ko sa kanya.

"Hindi lang po oras miss...you sleep almost two days....sabi nang doktor medyo natrauma kayo sa nangyari...." Bigla kong naalala ang lahat...nasa may lawa ako nang naramdaman kong may tumulak sa akin mula sa likod...

"Ano po bang nangyari sa inyo....miss?" tanong naman niya....

"Nadulas lang ako..." Sabi ko sa kanya. Hindi ko pwedeng sabihin kung sino....dahil gusto kong malama kung sino ang nagtulak sa akin. Ano ang intention niya? May kakaiba....I knew it....may nagplalanong patayin ako....pero sino?

Biglang iniluwa nang pintuan ang lalaking kilala ko.....si Raven....tama andito na siya? Kelan pa? It means.....siya ba ang nagligtas sa akin? Nagbow si Kira at umalis habang si Raven naman ay inilagay ung pagkain ko sa harap. Hangang ngayon naninibago pa din ako sa mga ginagawa niya...

"Kelan ka pa andito?" I asked and he breath hard.

"Last 2 days ago...nung kamuntik ka nang malunod" so siya nga ang nagligtas sa akin. Pero bakit ganoon parang.....nalungkot ako....napatingin ako sa gawi niya..... Iniisip ko pa din kung bibigyan ko nang Chance si Raven....pero it's not right....maling gamitin siya.

"You should gain....your strength in three days aalis na tayo" I look to him again na para bang may mabigat na pasanin siya....dapat ko bang sabihin ung kung anong nangyari sa lawa? Pero knowing Raven.....

"Okay..."hindi na ako nagtanong about sa nangyari doon sa event...maybe in some other time. I stayed sa room nang isang araw to gain strength.

Kinabukasan lumabas na ako nang kwarto...it's weird na nasa iisang bahay si Raven at Steven. Bumaba na ako at pumunta sa dinning. Nandoon na si Raven eating his breakfast.

"Good Morning...." I said. He nodded and then I start eating. Ganito kami ni Raven kumain.....katahimikan ang namamayani. Until....they came.

Napatingin ako kay Steven na nagtatawanan kasama niya nanaman si Gracia at napatingin narin sila sa gawi namin. I look away.....at nagpatuloy sa pagkain. Habang ngumunguya ako at nagiisip nang malalim....naramdaman kong iniharap ni Raven ang mukha ko sa kanya at lumapit siya....I feel his fingers on my lips.

"May dumi ka ...." ipinakita niya ang dalawang butil nang nang kanin.

"Thank you..." he nodded. Napatingin ako sa gawi nila Steven nang di sinasadya......nakikipagusap pa din siya kay Gracia.

Lumipas ang umaga...at pumunta sa farm.....hindi ako nagstay sa bahay dahil gusto kong magisip-isip.Napapansin ko naman....si Gracia ay hindi na sa akin sumama.....Pero napag-isipan ko din na mas madaming importante katanungan ang namamayani sa isipan ko.

Ano nga ba ang plano ni Raven? Nasaan na si Agusto?Kamusta na kaya sila mama at papa? Si Asho? si Dylan.......hindi ako mapalagay sa kalagayan nila because of Agusto. I know...Agusto knows me well.....I came up with one solution at isang tao lang ang makaka-sagot nito siya lang...si Raven lang.

Tumayo na ako at umuwi na ulit ako sa bahay para magtanong sa kanya...pagkabukas ko nang pintuan.....iba ang bumungad sa akin..si Gracia....at Steven kissing each other....

Napalingon sila sa gawi ko.....ngumiti ako mukhang nakaka-istorbo ata ako.

"Sorry...."Agad ako umalis malayo sa kanila...hindi ko alam kung saan ako pupunta....Di ba dapat wala na sa aking epekto ito.....dahil papalayain ko na siya....pero masakit parin pala...he is my husband after all...I have the title of his pero ..... ang puso niya ay hindi ko hawak.