Hayatı Iskalayanlar-1 FATMA

Koğuşta işler değişiyor- Bölüm 38

Fatma-Bölüm 38

"Gardiyanlar, imdat! Adam öldürüyorlar!"

Bağırtıyı duyup kapağı açan gardiyanlar durumu gö

"Ne olur karışmayın, yıllardır ondan güçsüz olduğum için değil; sadece annemi ve oğlumu öldürtmesin diye bu iğrenç kadının beni aşağılamasına, dövmesine, ayaklarını yıkatıp, kıçını öptürmesine, yalatmasına, beni pis ağzıyla öpmesine, yalamasına sesimi çıkartamadım. Artık oğlumu ve annemi öldürtemez, bırakın bu köpeğe hak ettiği cezayı vereyim." dedi.

Fatma ve Nurten birbirlerine bakarak geri çekildiler. Kadın, Necla'nın ifadesini bir saate yakın aldıktan sonra, onu baygın vaziyette yere bırakıp koğuştakilere tek tek baktı hepsinin yüzündeki mutlu ifadeyi görünce; önce hafifçe gülümsedi, sonra yatağa oturarak katıla katıla uzun süre ağladı. Bu gözyaşları yıllardır oğlunu ve annesini kaybetme korkusuyla yaşayıp; gizlemek zorunda kaldığı duygularının dışa vururmuydu.

Yaklaşık, bir saat sonra yüzünü yıkamak içi tuvalete giden kadın çıktığında, tüm koğuşu onu beklerken buldu.

Hepsi onu tek tek kucakladılar ve: "Geçmiş olsun" diyerek öptüler.

O da bu kez sevinç gözyaşlarıyla hepsine:

"Canlarım, kardeşlerim, sağ olun" diyerek teşekkür etti.

Necla'nın daha sonra yaptığı koğuş değişiklik talebi reddedildi ve o günden sonra Necla, çocuğu ve annesini koz kullanarak kendisine sevgili ve köle yaptığı kadına sürekli hizmet etmek zorunda kaldı. Bu sanki koğuşun yazılı olmayan kuralı idi. Necla'dan o zavallı kadından başka hiç kimse bir şey istemedi. Ama Necla 

Fatma, Sinop'a geleli yaklaşık 1,5 yıl olmuştu. Bu süreçte annesi onunla sadece mektupla iletişim kurmuş- tu. Annesi okuma yazma bilmediğinden, bazen Hasan, bazen de Leyla annesine yazıcılık yapıyor, havadis ve duygularını ifade ediyordu. Leyla annesi için yazdığı mektuplara, mutlaka kendi mektubunu da ekliyordu. Söylediğine göre her şey eskisi gibiydi. Murat'ın uzaktan akrabaları Ankara'da yaşadıklarından ve çiftçilikten hoşlanmadıklarından, tüm varlığı satılarak pay edilmişti. Fatma, çiftliğin kime satıldığını merak ediyordu ama Leyla yazmamıştı, Fatma'da sormamaya karar verdi.

Fatma, geldiği cezaevindeki mahkûmların verdiği paraları harcamamıştı. Bunların bir kısmını ikinci bir ziyaret için ayırdıktan sonra kalanını gardiyan Ahmet'e vererek annesine yol parası yapması için yollamasını rica etti. Mektubunda ziyaret saatlerini ve günlerini be- lirtti. Otelde kalacak parası olmadığını bildiği için, ona günübirlik ziyaret planlıyordu. Ayrıca annesine ziyaret için Nurten ablasının da adını vermesini yazdı. Böylece sevdiği iki insanın karşılaşıp; tanışmasını istiyordu. Daha sonra da devrimci ablası Jale'ye bir mektup yazarak olanlardan kısmen bahsetti ve verdiği nasihatlerin çok faydalı olduğunu belirtip, teşekkür etti.

139