Kung Kailan

Kabanata 31

Kabanata 31

Daliri

----------

Napadilat ako. Nakasalubong ko ang mga mata niyang nakapikit habang marahan at dahan-dahan akong hinahalikan sa labi. It sent shiver down my freaking spine.

Naiinis ako sa sarili ko dahil kahit anong sabihin ko, o anong gawin ko, alam ko sa sarili ko na gustong gusto ko ang halik niya. Kahit na may natitira pa akong lakas, hindi ko magawang itulak siya. I like kisses. Pakiramdam ko ako ang pinakamagandang babae sa buong mundo. I was feeling secure right now, at this very moment, because of his tender kisses.

Namumungay na ang mga mata ko nang lumayo siya sa akin. His eyes were piercing through my soul. Nakaawang ang labi niya at marahang hinaplos ang mga pisngi ko gamit ang kanyang mga kamay. Ngumiti siya.

"Do you like me, Katarina?" he said, his voice was raspy.

Hindi niya ako binigyan ng oras para mag-isip at sumagot. Inatake niya muli ang labi ko. Napapikit ako at nagsimulang sundan ang bawat galaw ng labi niya.

Bumaba ang dalawang kamay niya sa aking balikat at marahan akong tinulak pahiga sa kama. Kusang kumapit ang mga braso ko sa mainit niyang batok habang mas lalong lumalalim at bumibilis ang paghahalikan namin. Dammit... I was starting to lose my self-control.

Ilang beses niyang kinagat ang pang-ibabang labi ko bago ko buksan ito at hayaan ang nanunukso niyang dilang kalikutin ang bibig ko. Humigpit ang pagkakakapit ko sa batok niya. Fuck, he's good! Siya lang ang nakakahalik sa akin nang ganito!

I stiffened when his hand touched my boob. He was pressing and massaging it while sucking my tongue.

"Zieg... Zieg... Zieg..." I moaned his name over and over again while kissing him back.

I already lost all my senses when his other hand landed on my private part. I don't know where it went. Gusto ko na lang ay magpatuloy kung ano man ang ginagawa namin ni Zieg ngayon.

I moaned again his name.

Tumigil sa paghalik si Zieg sa akin. Bumuga siya ng hininga. Naamoy ko iyon at sobrang bago nito. Nakakaakit. Napadilat ako, nagtataka kung bakit siya tumigil.

Nagulat na lang ako nang inalis niya ang kanyang mga kamay sa aking dibdib at sa pinaka maselang parte ng pagkababae ko. Mabilis siyang lumayo sa akin at umupo sa tabi ko. Nanlalaki ang mga mata ko habang tinitignan ang kanyang likod.

"I can't do this to you. I can't fuck my bestfriend," he reasoned out. "I'm sorry, Katarina." Huminga siya nang napakalalim.

Nanuyo ang lalamunan ko. Dammit, anong sabi niya? Hindi ko matanggap. I mean, hindi ko matanggap na siya ang unang umayaw. Hindi ko matanggap na bumigay na ako sa makamundo kong pagnanasa. Hindi ko matanggap na si Zieg pa, isang fuckboy, ang mayroong mas mahabang pagpipigil kesa sa akin.

Shit! Wala akong masabi! Hiyang hiya ako!

Alam kong malapit na akong umiyak dahil sa sobrang kahihiyan. Nag-iinit na ang mga mata ko at nagbabara na ang lalamunan ko. Nakakahiya ka, Saeko Montenegro. Pinaubaya mo ang sarili mo sa bestfriend mo. Masyado kang nagpaalipin sa makamundong pagnanasa mo. Ano na lang ang mukhang ihaharap mo kay Zieg?

I flinched when he looked at me. I was still lying on his bed. He was eyeing me from a minute. Parang iniisip pa niya kung ano ang sunod niyang gagawin.

Medyo lumapit siya sa akin at kinurot ang ilong ko. "Wag kang iiyak," sabi niya.

Napakagat ako ng labi at mas lalong pinigil ang pagbuhos ng mga luha ko.