İMKÂNSIZ AŞK(VaMel.S1)

MayAteş'in Hikayesi Bölüm 24

ŞARKI: ESRA KAHRAMAN ---- EX LOVE

ASLINDA ESKİ BİR ŞARKI AMA BEN YENİ KEŞFETTİM VE ÇOK SEVDİM. KEYİFLİ OKUMALAR.

Vur.

Daha sert vur.

Annen baban ve Akın için daha sert vur.

Her ne kadar gerçek ailen olmasalar da onlar seni korumak için kendilerini tehlikeye attılar. Seni korumak için kendi hayatlarını riske ettiler.

Onlar için daha sert vur.

İçimdeki vicdan azabı bana yapmam gerekenleri söylerken onun dediğine uyup her seferinde daha sert vuruyordum karşımdaki kum torbasına. Onları bulmalıydım. Onları bulmak zorundaydım.

Kaçırıldığım gün kırmızı gözlü adama saldırıp onu yere düşürmüştüm. Ama bu durumun onun sadece boşluğuna denk geldiğini biliyordum. Çünkü annemleri tek eliyle havaya kaldırıp duvara çarpan birisi benim basit sinek ısırığı dahi sayılmayacak yumrucuklarımdan etkilenmeyeceği gün gibi ortadaydı.

Ateş'in beni kurtarıp tekrar dağ evine getirmesinin üzerinden üç gün geçmişti. Ve ben üç gündür buraya tıkılmış Ateş'in benim için aldığı kum torbasını yumruklamakla meşguldüm. Aslında o gün bayılmasaydım annemleri bulmadan asla oradan ayrılmazdım ama kaderin cilvesine bakın ki bayılmış üstüne bir gün de baygın yatmıştım. Uyandığımda ise ilk işim dört günlük aç kalmanın acısını çıkarmak olmuştu.

Biraz yemek yiyip- birazdan kastım normal bir ailenin bir haftalık yemeği- kendime geldiğimde ilk işim annemleri bulmak için tekrar ayaklanmak olmuştu. Ama Ateş buna izin vermemişti tabi ki. Beni düşündüğü için falan değil yanlış anlaşılmasın. Sadece başıma bir iş gelirse onunda nasibini alacağından korktuğu için vermemişti.

'' ben hiçbir şeyden korkmam melez bunu daha anlayamadın mı? '' duyduğum sesle korkup ufak çaplı bir çığlık attım. Ah ne ara gelmişti bu? Ne zamandır buradaydı? Ve ben onun varlığını hissedemeyecek kadar nasıl dalmıştım?

'' yavaş ol Aftiel, henüz yeni geldim. Yani kısa bir süredir buradayım. '' deyip kendinin büyük koltuğa atıp gözlerini kapattı. Tişörtünün yarısı göbeğine kadar sıyrılırken dişlerim istemsizce dudaklarıma işkence yapmaya başladı. Her ne kadar sinir bozucu ve düşmanım aynı zamanda da bağ arkadaşım – ona böyle söylüyordum-olsa da yakışıklı olduğu su getirmez bir gerçekti.

Gözlerimi açılan göbeğinden zorla da olsa çekip yavaşça yüzüne kaldırdım. Yine sağ dudağının kenarında oluşan minicik gülümseme aklımdan geçenleri duyduğunu yüzüme vuruyor beni bir kez daha hem utandırıp hem de sinirlendiriyordu. Başımı iki yana sallayıp kendime gelmeye çalıştım. Onun yanındayken aklımdan geçenlere dikkat etmeliydim.

'' bir şeyler bulabildin mi?'' deyip bende kendimi karşısındaki minik kanepeye bıraktım. Sabahtan beri kum torbası yumruklamanın verdiği yorgunluk üstüme çökmüştü. Soruma karşılık olarak sadece gözlerini açıp bana kendimi 'aptal' hissettirecek şekilde bakmakla yetindi. Umursamayıp tekrar sorumu yineledim. '' bir şeyler bulabildin mi? ''

Oflayıp ayağa kalktı ve kum torbasına doğru ilerledi. Tek eliyle kum torbasını bir sağa bir sola çevirmeye başladı. Bu şekilde biraz oyalandıktan sonra kum torbasının arkası geçip iki eliyle tutmaya başladı.

'' hadi! Ne kadar güçlü olduğunu göster bakalım '' deyip gözleriyle kum torbasını işaret etti. Onunla onun istediği şekilde konuşmazsam sorduğum soruların cevaplarını alamayacağımı kısa bir sürede öğrenmiştim. Ayağa kalkmadan önce ona baktım. Başını beni duyduğunu belli edercesine sallıyordu. Daha fazla uzatmayıp ayağa kalkıp kum torbasına ilerledim. Son kez onunla göz teması kurup yumruklarımı sıkıp kum torbasına geçirdim. Duyduğum kahkaha ikinci yumruğumun havada asılı kalmasına neden oldu. Neden güldüğünü biliyordum. Attığım yumruğun güçsüzlüğüne gülüyordu! Ona aldırmayıp havada kalan elimi son hızla kum torbasına indirdim. O hala gülmeye devam ederken bende ona inat daha şiddetli vurmaya başladım. Onun her kahkahasında yumruğun şiddetini daha da arttırıyordum.