İMKÂNSIZ AŞK(VaMel.S1)

MayAteş'in Hikayesi Bölüm 40

HERKESE MERHABA. YİNE ÇOK ÇOK ÇOK GECİKMELİ BİR BÖLÜM. BİLİYORUM ÇOK KIZGINSINIZ SİNİRLİSİNİZ BUNUN İÇİN ÜZGÜNÜM. AMA ELDE OLMAYAN SEBEPLERDEN DOLAYI YAZAMADIM. ARTIK DAHA SIK AKTİF OLMAYA ÇALIŞACAĞIM BİR AKSİLİK OLMADIĞI SÜRECE. :)

KEYİFLİ OKUMALAR..... YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN LÜTFEN 

Şu son altı, yedi ay içerisin de ömrümde görmediğim şeyler görüp yaşamış biri olarak bu durum beni dehşete düşürmüyordu. Yani sırtıma kazınmış kocaman melek kanatlarından bahsediyorum. Bu durum beni dehşete düşürmüyordu ama bu durumu bu kadar sakinlikle karşılamam kesinlikle beni dehşete düşürüyordu. Son aylarda o kadar çok şey yaşamıştım ki artık hangi olaya nasıl tepki vermem gerektiğini kestiremiyordum.

Şu durumda nasıl tepki vermem gerekiyor mesala? Bağırıp topraktan yardım mı istemeliyim? Yoksa susup neler olacağını beklemeli miydim?

Yere bıraktığım tişörtü alıp tekrar üzerime geçirdim. Sol tarafımda bulunan klozetin üzerine oturdum. Ne yapacağımı bilmiyordum. Önceliğim ateşi bulup tüyünü ona geri vermekti ama şu sırtımdaki beliren şey öncelik sıralamamı biraz değiştirmişti.

'' Maya? İçeri geliyorum artık'' toprağın sabırsız bir şekilde söylediği şeyleri duymazdan geldim. İki saniye sonra kapı yavaşça aralandı ve toprak önce başını içeri uzattı. Beni görüp kapıyı tamamıyla açıp banyoya girdi. Geniş banyo da bana çok yaklaşmadan birkaç adım ötemde önümde durdu. Gözleriyle önce yüzümü sonra tüm bedenimi taradı.

'' Ne oldu maya? Anlatacak mısın?'' diye sordu sonra. Önce öylece yüzüne baktım. Anlatıp anlatmamak konusunda kararsızdım. Ama sonra ondan başka bana yardım edecek kimse olmadığını algılayıp anlatmaya karar verdim. Daha doğrusu göstermeye. Çünkü bu şeyi kelimelerle ifade edebileceğimi hiç sanmıyordum.

Yavaşça ayağa kalkıp arkamı döndüm ve tişörtü biraz sıyırdım. İncelemesi için birkaç saniye bekleyip tişörtü indirdim. Daha doğrusu indirmeye çalıştım. Çünkü toprak bir anda arkamda belirmiş tişörtü iyice yukarı kaldırıyordu. Huysuzlukla tişörtü tekrar indirmeye çalıştım ama yapamadım. Birkaç saniye sonrada tişörtü tamıyla çıkardı.

''Toprak sen ne ... ''

'' hişşş. Bu çok garip. Ne zaman oldu bu?'' Toprağın yanında yarı çıplak olduğumu yok saymaya çalışarak sorusunu yanıtladım.

'' Bir kaç dakika önce. Merdivenlerden düşmemden sonra''

'' Çok garip'' dedi düşünceli bir halde.

'' Bilmediğim bir şey söyle '' deyip elinde olduğunu bildiğim tişörtü önümü dönmeden elinden alıp tekrar başımdan geçirdim.

'' Eee? Sence bu ne demek?'' Toprak elini çenesine götürüp düşünceli şekilde kaşıdı.

'' hiçbir fikrim yok'' dedi. Açıkcası biraz şaşırmıştım. Onunla karşılaştığım andan beri olan herşey hakkında mutlaka bir bildiği vardı. Şimdi bir şey söyleyememesi beni şaşırtmıştı.

'' Gerçekten mi? Herşey hakkında bilgi sahibi olan hipnoz çocuk nereye kayboldu? Zekasıyla okulun gözbebeği olan hani?'' Açıkcası bunları alayla söylemek istememiştim ama ağzımdan o şekilde çıkmışlardı işte.

'' Dalga geçmeyi bırak maya. Ben daha birkaç güne kadar popüler bir üniversite öğrencisiydim. Bunlar en az sana olduğu kadar bana da yeni şeyler.''

'' Ah bunları beni araftan çıkaran çocuktan duymak çok garip'' deyip yanından geçtim. Sırtımın acısı azda olsa hafiflemiş gibiydi. Merdiveni acele etmeden dikkatlice çıkıp uyandığım odaya girdim. Ateşin tüyünü yatağın yanındaki masanın üzerinden alıp aşağıya indim.