هری:میخام از زندگیم لذت ببرم...از تمام آدم ها واتفاقات..لویی..بزرگترین لذت زندگی من میشی؟؟بهم اجازه میدی...اجازه میدی که برات کافی بشم؟برات پدر بشم وحامی ات باشم؟!مادر بشم وبرات دلسوز باشم؟!خواهر بشم وکنارت باشم؟بهم اجازه میدی دوستت داشته باشم؟؟
توبغلش بودن به اندازه کافی خوب بود...وحرفاش...منو به اوج رسوند...دلم میخاست همونجا بمونم وهری محکم تر بغلم کنه.وتمام دنیا ساکت بشه ومن فقط صدای قلب هری روبشنوم.زمان خیلی کمی بودولی من عاشق شده بودم،بعد سال ها نخواستن،نداشتن،ندیدن ،این پسر کاری کرده بود که گرما عشق رو احساس کنم.
لویی:بهت اجازه نمیدم.
سرد شدن هری رو وضوحا احساس میکردم حلقه دستاش دورم هرلحظه گشادترمیشد...
لباشو باز کرد تا شروع کنه.
لویی:بهت اجازه نمیدم ازم دور بشی..اجازه نمیدم ناراحت بشی..بهت اجازه نمیدم که دوسم نداشته باشی.نمیذارم ثانیه ای ناراحت باشی.بهت اجازه نمیدم برام پدر بشی،مادر بشی،خواهر بشی،میخام عشقم بشی..واونوقت هرثانیه از باتوبودن برای تمام زندگی من کافیه.
چند ثانیه طول کشید تا بتونه حرفامو تحلیل کنه..وتنها چیزی که قبل از لمس اون لب های صورتی دیدم،لبخند بی نظیر چشماش وچال های زیبا صورتش بودند.
غرق مزه لب هاش بودم،با لباش،لب هامو نوازش میکرد..انگار فقط میخاست نشونی ازش رو لبام باشه.
من کامل شده بودم.ضربان قلبی که طرف راستم میزد اینو بهم میگفت..جایی که خالی بود تا اینجوری،وباقلب کسی که دوسش داری پرش کنی.
لب هاموازش جداکردم ولی فاصله امو با صورتش حفظ کردم.
لبخند بی نظیری زد..مثل لبخندی که نقاشی شده باشه بی نقص وزیبا..از اون هاکه نمیتونستی بهشون لبخند نزنی.
هری:خوشحالم.از داشتنت.
لویی:ما تا داشتن همدیگه راه زیادی داریم.
هری:"ما"..همینکه من ولویی شده "ما" یعنی دارمت.
لویی:میترسم..از اینکه من کسی نباشم..
ادامه حرفام با لمس دوباره لب هاش قطع شد..چه خوششم اومده.
چشم غره ای بهش رفتم،خندید گفت:
_ اینم اون چیزی که امشب وقتی منو دیدی میخاستی.
_خب در واقع من اینو بیشتر میخاستم..
سریع نشستم رو پاهاش وشروع به قلقلک دادنش کردم.بلند میخندید وسعی میکرد جلوم رو بگیره.
دست از قلقلک دادنش برداشتم وبه خندیدنش نگاه کردم..بهتر بود همه چی رو الان بهش بگم.اون وقت اگه یه روز از دستش میدادم،خیالم راحت بود که من حرفامو زدم.
YOU ARE READING
Don't Judge,just Trust(L.S)
Fanfictionنگاه های متفاوت به زندگیه که تورو میسازه شاد... قوی... ضعیف... ناراحت... وچی میتونه اونقدر قوی باشه که نگاهت به جهنم،به شکل بهشت باشه؟ شاید عشق... شاید نفرت...
