Επίγεια Κόλαση 1 και 2

Η βροχή...

Η ταχύτητα που ανέπτυξε πετώντας ο Ραφαήλ, ήταν ασύλληπτη. Η Ιθούριελ βολεύτηκε στην Η ταχύτητα που ανέπτυξε πετώντας ο Ραφαήλ, ήταν ασύλληπτη.

Η Ιθούριελ βολεύτηκε στην αγκαλιά του, βυθίζοντας το πρόσωπό της, στο στήθος του. Το βάρος της δεν επηρέαζε την ταχύτητα, αλλά ούτε και τους ελιγμούς του στον αέρα. Η θερμοκρασία ήταν χαμηλή, μα το σώμα της εξακολουθούσε να καίγεται από αδρεναλίνη.

Κάποια στιγμή τόλμησε, να ρίξει μια ματιά κάτω. Έβλεπε τη γη, να είναι γεμάτη λαμπερά φωτάκια και τρόμαξε προς στιγμή, όταν παρατήρησε την απόσταση που τη χώριζε, από την επιφάνειά της.

«Ουάου» είπε μαγεμένη, με τα χέρια της, να σφίγγουν δυνατά το σβέρκο του Ραφαήλ και τα γόνατά της, να λυγίζουν περισσότερο, κοντά στο στήθος του.

«Σου αρέσει;» τη ρώτησε εκείνος.

«Ναι, ποια πόλη είναι;» Ο Ραφαήλ έκανε ένα νεύμα προς μια κατεύθυνση.

Η Ιθούριελ είδε τη θάλασσα, να πλαισιώνει το λιμάνι και έναν πύργο να στέκεται φρουρός. «Η Θεσσαλονίκη;» ψιθύρισε η Ιθούριελ. «Γιατί έκανες τον κύκλο;» ρώτησε πάλι.

Ο Ραφαήλ γέλασε. «Για να απολαύσεις τη διαδρομή και να χαλαρώσεις λιγάκι από τη μάχη» απάντησε αμέσως και τη φίλησε στο μάγουλο.

Τα φώτα της Θεσσαλονίκης έμειναν πίσω πια. Ο Ραφαήλ όλο και ελάττωνε την ταχύτητά του.

«Μου επιτρέπεις να σε πάω σε ένα μαγικό μέρος;» ζήτησε ο Ραφαήλ από την Ιθούριελ, που τον κοιτούσε συνοφρυωμένη, με τα χείλη της ελαφρός σουφρωμένα. Το σκέφτηκε για λίγο. Ήθελε απεγνωσμένα να χαθεί κάτω από τα νερά της πισίνας του μπάνιου της.

Ο Ραφαήλ δεν κρατήθηκε και διάβασε τη σκέψη της. Στριφογύρισε τα μάτια του, αναστενάζοντας. «Μπορείς να μου έχεις εμπιστοσύνη;» είπε ανασηκώνοντας τα φρύδια του.

Πετούσαν μέσα σε συμπυκνωμένα σύννεφα, που προμήνυαν βροχόπτωση. Η ιδέα να βρίσκεται κάτω από τη βροχή με τον Ραφαήλ, της φάνηκε ηδονική.

Με ένα νεύμα του έδωσε την απάντηση, την οποία, εκείνος ζητούσε. Μα δεν φανταζόταν σε καμιά περίπτωση το μέρος, στο οποίο θα την πήγαινε.

Το χαμόγελό του ξαφνικά μετατράπηκε από τρυφερό σε διαβολικό και εκείνη αμέσως κατάλαβε, πως ο σκοπός του, δεν ήταν καλοπροαίρετος. Κάτι ετοίμαζε.

Περνούσαν πάνω από κορυφές δέντρων και στη συνέχεια πάνω από βραχώδες εκτάσεις.