Επίγεια Κόλαση 1 και 2

Φόβος;

Ο Ραφαήλ βούλιαξε στην κουνιστή πολυθρόνα πλάι στο τζάκι, με το βλέμμα του επικεντρωμένο στο παράθυρο. Ο ουρανός ήταν πάντα συννεφιασμένος στο Λονδίνο, με μια υπόνοια γαλανού και γκρίζου σε ορισμένα σημεία.

Το ξύλο έτριζε κάτω από το βάρος του, όπως τα μακριά πόδια του, έδιναν κίνηση στο καμπυλωτό στήριγμα της πολυθρόνας.

Η Ιθούριελ στάθηκε για λίγο πλάι του, πριν βολευτεί στην αγκαλιά του και ακουμπήσει το κεφάλι της πάνω στο στέρνο του, με τα χέρια της να σέρνονται κατά μήκος του λαιμού του.

Είχε ξεφορτωθεί την δερμάτινη ενδυμασία της και τα αιχμηρά της μπιχλιμπίδια, ήταν επιμελώς τακτοποιημένα πάνω στο μπουντουάρ με τα αναρίθμητα συρτάρια και έναν οβάλ καθρέφτη, να αντανακλά τη λάμψη τους.

«Τι σκέφτεσαι;» τον ρώτησε αφού για αρκετή ώρα το βλέμμα του παρέμεινε καρφωμένο στο ίδιο σημείο και δεν είχε προσέξει το ημιδιαφανές μαύρο ύφασμα, που κάλυπτε το σώμα της, αν και τα χέρια του κινούνταν ασταμάτητα πάνω του. Πράγμα παράξενο μιας και όλοι ξέρουμε τι προκαλεί στον Ραφαήλ η προκλητική εμφάνισή της.

«Ραφαήλ» παραπονέθηκε εκείνη, μα δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα τα λόγια της. Έπιασε το πηγούνι του με τα δάχτυλά της και τον ανάγκασε να την αντικρύσει. «Ραφαήλ» είπε επιτακτικά.

«Ω, θεέ μου τι φοράς;!» κραύγασε εκείνος, με το βλέμμα του να σέρνεται πάνω της σαν φίδι.

Η Ιθούριελ πήρε μια ανάσα ανακούφισης. «Καλά ξυπνητούρια» απάντησε ξερά. «Που ταξιδεύεις;» Απαίτησε να μάθει.

Εκείνος είσπνευσε βίαια τον αέρα, με το κεφάλι του να στρέφεται πάλι στο κενό.

«Όχι, εμένα θα κοιτάς» πρόσταξε εκείνη και έπιασε πάλι το πηγούνι του.

Ένα αδύναμο χαμόγελο στόλισε το πρόσωπό του. «Είμαι προβληματισμένος» είπε με το σμαραγδένιο βλέμμα του στα μάτια της. «Χιλιετίες ολόκληρες είναι αποτυπωμένες στη μνήμη μου, μα η περίπτωση του Λίο... είναι κάτι που δεν μπορώ να θυμηθώ, να έχει ξανασυμβεί» τελείωσε με τα χείλη του μια άκαμπτη γραμμή.

«Ξέρεις ότι δεν με φοβίζει τίποτα! Έχω περάσει και αντιμετωπίσει καταστάσεις, που ούτε στον χειρότερο εφιάλτη σου, δεν θα μπορούσες να δεις.... Αλλά αυτό... είναι μια ανωμαλία στην φυσική τάξη πραγμάτων. Είναι ανωμαλία στην Ισορροπία, Ιθούριελ» έκανε μια παύση πριν συνεχίσει και τα μάτια του ξαφνικά πήραν το μαύρο τους χρώμα.