Jila

Het verkleedfeest

Daar stond ze, zijn Mila. Hij wist niet wat hij zag. Ze draaide zich om en zag de ontroering in zijn ogen, ze had haar kostuum aan getrokken. 'Wel? Wat vind je ervan?' vroeg Mila nieuwsgierig aan Jonas maar hij wist niet wat hij zag. 'Je... Je...' zei hij maar geraakte verder niet uit zijn woorden. 'Ik wat? Vind je het niet leuk?' vroeg ze en voelde zich roder worden, 'Nee, je ziet er prachtig uit!' zei Jonas en liep naar Minnie Mouse toe en kuste haar, 'Nu mag je 2 keer raden wat jou kostuum is?' zei Mila al lachend, hij lachte terug en nam haar nog een keer stevig in zijn armen en fluisterde en haar oor, 'Je bent een schatje! Ik vind het een geweldig idee van jou!' en Mila legde haar hoofd op de borstkas van Jonas en glimlachte, 'Ik hou van jou!' fluisterde ze na een tijdje terug en keek hem aan. 'Ik hou veel meer van jou!' antwoorde Jonas en kuste haar, 'Ik kan nu zegen dat ik meer van jou hou, maar dan kunnen we nog een lange tijd discussiëren en dat doe ik liever niet met de jongen waar ik van hou!' zei Mila en kuste hem vervolgens nog een keer. De kus werd onderbroken door de bel die ging, 'Huh? Nu al?' vroeg Jonas aan Mila en keek haar vragend aan, 'Ja, het lijkt er op van wel!' antwoordde Mila, 'Ga je zo de deur open doen?' vroeg Mila vervolgens aan Jonas en lachte omdat hij enkel zijn boxershort aan had. 'Ja, is dat oké voor jou?' vroeg hij plagend en uitdagend aan Mila.  'Ik heb daar helemaal geen probleem mee hoor!' zei Mila en knipoogde naar hem en lachte. De bel ging nog een keer, Jonas deed snel zijn kostuum aan en Mila was volledig van de kaart, hij zag er zo mooi uit. Ze liepen samen de trap af en deden de deur open. 'Ohhhhhh, wauw!' riep Charlie en de hele straat kon het horen, 'Wat schattig!' voegde ze er nog aan toe. Mila werd rood, wat ze vond het zelf ook heel mooi. 'Gelukkig dat ik mijn camera bij heb!' zei Jimmy. Ze liepen met z'n allen naar de woonkamer, ze babbelde gezellig toen opeens de bel ging, 'Dat zal waarschijnlijk Alex zijn! Hij is weer eens mooi op tijd!' zei Charlie en lachte, Jonas liep naar de deur en opende de deur, maar het was niet Alex die voor de deur stond maar een man van rond de 40, hij kon wel zijn vader zijn. 'Goeie avond, Kan ik u ergens mee helpen?' vroeg Jonas beleefd omdat hij geen idee had wie dat was. 'Wat doet jij hier?' riep de meneer terug naar Jonas en dat was veel minder beleefd. Charlie keek Mila raar aan, Mila herkende plots de stem van de meneer, ze werd lijk wit. 'Hé, Mila? Is alles oké?' vroeg Charlie bezorgd en ging naast Mila zitten, 'Weet jij misschien wie er voor de deur staat?' vroeg Charlie aan Mila, er rolde een traan over de wang van Mila naar benden. 'Hé, wat scheelt er nu plots met jou?' vroeg Charlie aan Mila en werd er ongerust van. 'Ik weet wie dat er voor de deur staat! Ik herken die stem uit de duizenden!' zei Mila en slikte, 'Wie is het dan?' vroeg Charlie nieuwsgierig. 'Het is mijn vader!' zei Mila. Jonas wist even niet hoe hij moest reageren, 'Mag ik weten wie u bent?' vroeg Jonas een beetje minder beleefder aan de meneer die hij nog nooit had gezien, 'Ik ben hier degene die de vragen stelt, jongeman! Heb je dat verstaan!' zei hij en riep nog luider dan daarvoor, Jonas wist niet wat hij moest doen, hij wilde zijn meisje niet in gevaar brengen. 'Mag ik u vriendelijk verzoeken dit huis te verlaten! Dank u!' zei Jonas en deed de deur dicht, maar de deur was niet helemaal dicht, de voor Jonas onbekende meneer sloeg de deur opnieuw open, 'He, jij gaat mij niet vertellen wat ik moet doen, Mickey!' zei de meneer en kwam dichter naar Jonas toe, hij ging Jonas net een klop geven, maar Jonas werd door Mila gered. Ze kwam de gang ingestoven en riep 'STOPPPPP! Wat ga je doen?' en keek haar vader recht in de ogen, 'Mila, schatje! Ben jij dat?' vroeg de voor Jonas onbekende meneer aan ZIJN schatje. 'Papa, wil je alstublieft weg gaan! Er zijn hier vrienden van mij! Kom een andere keer  terug!' zei Mila en wees  naar de deur, haar vader volgde de orders van zijn dochter op en verliet het huis, Jonas was compleet van zijn melk. Alleen het woordje papa bleef door zijn hoofd spoken, wat dat Mila haar vader?... Hij bleef honderden vragen stelen aan zichzelf. 'Dat was dus mijn vader!' zei Mila om de stilte te door breken, 'Het spijt me! Hij heeft jou toch niet bezeert mag ik hopen!' zei Mila en liep meteen naar Jonas toe en keek vluchtig naar zijn hele lichaam. 'Nee, euhm, nee ik heb niet.... denk ik!' zei Jonas en wist nog steeds niet precies wat er gebeurd was. 'Sorry, maar ik ben er even niet goed van!' zei Jonas en nam zijn Mila in zijn armen, 'Maar alles oké met jou?' vroeg hij aan Mila omdat hij wist dat Mila het daar ook moeilijk mee had. 'Ja, ik ben oké! Het was wel even schrikken!' voegde ze er aan toe. Ze liepen samen terug naar de woonkamer en gingen zitten, gelukkig werden er niet al te veel vragen gesteld over haar vader, want dat lag gevoelig, maar dat wist iedereen wel. De bel ging een volgende keer, 'Is dat dan je moeder zeker?' vroeg Jimmy en lachte met zijn eigen mop, maar niemand lachte mee. Mila barste in tranen uit en liep de woonkamer uit, Jonas wilde er achter na lopen maar Charlie was hem voor, ze liep Mila achter na en nam haar stevig in haar armen, 'Het spijt me!' zei Charlie en dat meende ze ook, 'Het was dom van Jimmy wat hij zei! Maar hij wilde jou zeker weten niet kwetsen of aan jet huilen krijgen!' zei Charlie en keek Mila aan. Mila zag aan Charlie maar wist het ook wel dat Jimmy dat zo niet bedoeld had. Jonas liep dan maar met een ongerust hartje naar de voordeur en deed die open, en daar stond Alex, gelukkig. Jonas liet Alex binnen en vertelde in de vluchtte wat er was gebeurd en zei ook dat de meisje even boven zaten. Hij had precies al veel gemist. Hij ging in de zetel zitten, 'Wat zijn jullie mooi! En laat me 1 keer raden, Mila heeft het Minnie Mouse pak aan?' zei Alex al lachend maar Jonas knikte en dat had Alex niet verwacht. 'Oké, en wat moet jij vorstellen?' vroeg hij vervolgens aan Jimmy, 'Wel, dat zie je toch! Ik ben verkleed in een prins en ja je mag ook 1 keer raden wie mijn prinses is!' zei Jimmy en lachte, 'Euhhm, Charlie?' vroeg Alex maar hij wist het eigenlijk al. Jimmy knikte en ze dronken wat en lachten. Charlie en Mila kwamen terug van boven en gingen zitten, Jonas zag dat de babbel met Charlie Mila deugd had gedaan en daar werd hij blij van. 'Ja, we zouden beter wat foto's maken zeker!' stelde Charlie voor en begon al rond te kijken voor een mooi plaatsje. Toen haar ogen plots op de ruit vielen, en daar bleven ze ook want...