Jila

De verhoring...

'Zouden we niet beter eens verder werken aan de planning van het schoolbal?', de anderen keken hem aan met een geshockt gezicht, 'Wat is er? Heb ik iets verkeerd gezegd?' vroeg hij een beetje ongerust. 'Nee, we zijn gewoon allemaal een beetje geschrokken dat jij ze volwassen doet!' zei Jonas en de anderen knikten instemmend. Alex keek hem vragend aan, 'Komaan jongens, ik ben heel zorgvuldig!' zei Alex met veel overtuiging en hij geloofde ook zelf ook wat hij zei, maar daar dachten de anderen anders over. Mila, Charlie, Jimmy en Jonas barstten uit in lachen, ze kregen er zelfs tranen van in hun ogen. 'Hé, dat is niet lief!' zei Alex en keek zijn vrienden boos aan en kruiste zijn armen over elkaar. Mila en Charlie keken elkaar aan en knikten, ze liepen naar Alex toe en gingen naast hem zitten, Alex wist niet wat er gebeurde. 'Alex, lieve Alex, wees toch niet kwaad op ons! Het spijt ons dat we lachten!' zei Mila en keek Charlie opnieuw aan en knikte terug naar haar en glimlachte. De meisjes gingen dichter bij Alex en gaven hem een kus op zijn wang, Alex werd rood en keek naar beneden. Jonas en Jimmy keken elkaar aan en draaiden met hun ogen, ze vonden dat natuurlijk niet zo heel erg fijn, maar ze wisten dat dat hun meisjes waren. 'Oké, maar Alex heeft wel gelijk!' zei Jonas. 'Ja, want zoveel tijd hebben we niet meer! We moeten inderdaad plannen!' antwoorde Jimmy. Mila stond op en zei geen woord en liep naar haar kamer, de anderen keken Jonas vragend aan, maar ook hij wist niet wat er plots met Mila aan de hand was. Jonas besloot dan maar om Mila achter na te gaan. Hij liep naar de trap en was snel boven, Mila zat op haar bed met haar rug naar de deur en keek naar de grond, Jonas opende de deur en keek Mila aan. 'Hé, wat scheelt er?' vroeg Jonas ongerust aan Mila, Mila hief haar hoofd op en draaide zich om. 'Niets!' antwoorde ze maar daar geloofde Jonas niets van, hij liep naar Mila toe en zag dat ze een boekje in haar handen had. 'Wat is dat?' vroeg Jonas nieuwsgierig. 'Dat is een boek!' antwoorde Mila droog en lachte met haar eigen droge mop. Jonas legde zijn arm over Mila en nam met zijn hand de kin van Mila vast en hief het op zodat ze oogcontact maakten, Mila keek Jonas diep aan in zijn ogen en glimlachte. 'Mila? Ben je zeker dat er niets is?' fluisterde hij vragend. 'Ik kwam eigenlijk enkel mijn boekje halen om daar onze ideeën op te schrijven.' antwoorde Mila, maar Jonas zag dat er iets meer aan de hand was, maar Mila wist dat Jonas er sowieso zou achter komen dus zou ze het hem beter vertellen. 'Ik heb het een beetje moeilijk door dat mijn vader hier plots voor de deur stond, en ik ben bang dat hij iets ergs gaat doen' zei Mila en moest haar tranen bedwingen maar ze dacht bij zichzelf -Waarom zou ik mijn tranen bedwingen? Het is Jonas, haar Jonas- ze liet enkele tranen ontsnappen en die rolden over haar kaak, Jonas legde zijn handen op kaken en probeerde oogcontact te maken, hij veegde haar tranen weg met zijn vingers, hij keek haar recht aan in haar ogen en kuste haar, ze lachte lief naar hem want de kus had geholpen. 'Ik zal jou met mijn leven beschermen! Jij bent van mij!' zei Jonas en lachte lief naar Mila. Mila bleef Jonas aan kijken en liet een traan over haar wang naar beneden rollen, 'Dat is het liefst dat iemand ooit tegen mij heeft verteld! Jij bent het beste dat mij ooit is overkomen!' zei Mila en kuste Jonas passioneel op zijn mond, het was de beste kus ooit, de vonken spoten er vanaf. 'Ik hou van jou!' zei Mila en duwde Jonas op haar bed en ging op hem liggen en kuste hem nog een keer. 'Ik ook van jou!' antwoorde Jonas. Charlie, Jimmy en Alex maakten zich zorgen, dus besloten ze maar eens een kijkje te gaan nemen. Ze liepen rustig de trap op en toen ze bij de kamerdeur van Mila aan kwamen deden ze die rustig open. Ze zagen dat Mila op Jonas lag en sloegen luid de deur terug dicht. 'We moeten ons geen zorgen maken!' zei Charlie en lachte. Jonas keek Mila vragend aan, 'Wat was dat?' vroeg Jonas aan Mila, 'Ik heb werkelijk geen idee!' antwoorde ze. 'Ik denk dat we beter terug naar beneden gaan!' zei Mila en keek Jonas aan en kuste hem nog een keer op de mond. 'Dat is een goed idee! Maar ben je zeker dat je oké bent?' vroeg Jonas nog een keer voor de zekerheid. 'Ja, het zal wel gaan!' zei Mila en lachte geruststellend naar Jonas. Hij tilde Mila op en ging staan, hij zette haar op de grond en ze liepen samen naar beneden, 'Owh, wacht ik ben mijn boekje vergeten!' zei Mila en rende terug naar boven en nam haar boekje vast en liep terug naar Jonas, ze liepen samen terug naar de woonkamer en gingen zitten. 'Mila, kan ik even met je praten?' vroeg Charlie, Mila wist niet waarom Charlie haar wilde spreken. 'Ja, zeg maar!' antwoorde Mila vragend. 'Ik wil je graag onder vier ogen spreken!' antwoorde Charlie serieus en lachte lief naar de jongens. 'Oké, dat is duidelijk! Wij mogen jet duidelijk niet horen!' zei Alex lachend. Mila en Charlie gingen staan en liepen naar de keuken. 'Wat wilde je vragen?' vroeg Mila aan Charlie en was heel nieuwsgierig. 'Wat scheelde er? Wat is er boven gebeurd?' vroeg Charlie en deed één mondhoek omhoog en keek Mila vragend aan. 'Wel, wel, wel!' zei Jimmy en keek Jonas aan, 'Wat?' vroeg Jonas. 'Wat is er boven gebeurt?' vroeg Jimmy en lachte vragend naar Jonas, Jonas werd rood en bedacht zich - Juist we hoorden de deur dicht slaan en nu weet ik wie dat was!-. 'Wel? Ik wacht op een antwoord!' zei Charlie een keek Mila vragend aan. 'Er is niets gebeurd hoor!' antwoorde Mila en keek de grond aan. 'Ja, dat zal wel! Ik heb je wel óp Jonas zien liggen hoor!' zei Charlie en knipoogde naar Mila. 'Hé, Charlie! Haal niets in je hoofd! Er is niets gebeurd!' zei Mila en meende het ook. 'Muhu! Tuurlijk!' lachte Charlie naar Mila. 'Ik meen het Charlie! We hebben alleen gekust!' zei Mila en keek Charlie aan, 'Haal je niets in je hoofd!' voegde Mila er nog aan toe. 'Er is niets gebeurd!' zei Jonas en keek naar de grond. 'Ja, tuurlijk! Daarom lag Mila óp jou!' zei Jimmy en keek Jonas vragend aan. 'We hebben niets gedaan!' antwoorde Jonas en keek Jimmy aan. 'Zeker van?' vroeg Alex, hij kreeg een boze blik van Jonas op hem. 'We hebben enkel gekust! Meer niet!' zei Jonas en keek Jimmy en Alex aan. Mila en Charlie waren uit gepraat en liepen terug naar de woonkamer maar stopten even, 'Hé, Charlie! De jongens zijn aan het praten!' fluisterde Mila. 'Laten we luisteren wat ze zeggen!' fluisterde Charlie naar Mila. Ze bleven staan maar hoorden niet zo heel erg goed meer wat de jongens aan het zeggen waren, het was er plots zo stil. Alex had Mila zien kijken langs de deur en fluisterde 'He, jongens de meisje zijn aan het luisteren!' en hij wees naar de deur. Jonas, Jimmy en Alex besloten om de meisjes een lesje te leren. Ze gingen ze besluipen, Jimmy langs achteren Alex en Jonas langs voren. Ze liepen rustig naar de meisje toe en zeiden allemaal in koor 'Wat doen we?' de meisjes schrokken zich een ongeluk. Charlie en Mila gilden super hard, de jongens waren officieel doof nu. 'WAT IS HIER DE BEDOELING VAN?' schreeuwde Mila met tranen in haar ogen, Jonas liep naar Mila en pakte ze stevig in zijn armen. 'Hé, alles oké?' vroeg hij omdat ze wel heel hard geschrokken was, 'Het was niet de bedoeling dat jullie heel hard zouden schrikken!' zei Jonas en gaf een kus op haar voorhoofd. 'We wilden jullie alleen een lesje leren! En ik moet zeggen dat is best gelukt! Niet?' zei Alex heel trots maar kreeg boze blikken op zich af gevuurd. 'Owh, rustig ik bedoelde het niet heel slecht! Maar het is jullie lesje! Je mag niet afluisteren! Je zal het geen tweede keer doen!' zei Alex en hij had wel gelijk. Ze lachten allemaal, 'Eigenlijk hebben jullie dat wel goed aangepakt!' zei Charlie en was trots op de jongens, 'Ja, Charls, wij zijn gewoon goed!' antwoorde Jonas en kreeg een vragend blik van Mila naar zich gegooid, 'Wat? Is het niet zo?' vroeg hij aan Mila, 'Tuurlijk schat! Jullie zijn goed!' antwoorde Mila en knipoogde lachend naar Charlie. 'Dat dacht ik al!' zei Jonas trots en gaf haar een kus, 'Ja, oké! We zijn weer klef aan het doen! We zouden beter door gaan met de planning van het schoolbal!' zei Alex en door zijn woorden deed hij Jona en Mila blozen. Ze liepen met z'n allen naar de woonkamer en gingen in de zetel zitten. 'Ja, we zullen maar beginnen! Hebben jullie ideeën? Laat maar horen!' zei Mila en nam haar boekje en een stylo. Iedereen had geweldige ideeën en ze hadden een geweldige planning dus alles zou in orde komen tegen dat het schoolbal zou zijn. Nadat alles voor het schoolbal in orde was zei Charlie tegen Jimmy 'Wij gaan zeker?' Jimmy knikte instemmend en Alex zei dat hij hen ook alleen ging laten nam afscheid van de anderen, Jonas en Mila lieten hen buiten en zwaaiden tot dat ze in het zwart verdwenen waren. Ze liepen samen naar binnen en gingen in de zetel zitten. 'Mila?' vroeg Jonas plots, Mila keek hem vragend aan 'Ja, wat is er?' vroeg ze. 'Wel ik wil niet nieuwsgierig doen, maar... Euuhm... wat wilde Charlie tegen je zeggen als ze je onder vier ogen wilde spreken?' vroeg hij en keek haar vragend aan. 'Kijk eens aan zeg!' zei Mila lachend, 'We zitten hier met een nieuwsgierige jongeman!' vervolgde ze en lachte. 'Wil je het echt graag weten?' vroeg Mila aan Jonas. Ze zag alleen al aan zijn blik dat hij het echt wel wilde weten. 'Maar op één voorwaarde!' zei Mila en keek hem overwinnelijk aan. 'Ja, vraag maar!' antwoorde Jonas en keek Mila aan. 'Dan moet jij ook vertellen wat de jongens aan jou hebben gevraagd! Is dat een deal?' vroeg Mila lief aan Jonas. 'Is goed!' antwoorde hij en keek Mila nieuwsgierig aan. 'Verwacht er niet te veel van!' zei Mila lachend. 'Wel, dus ik moest van Charlie mee naar de keuken omdat zij onze kamer binnen was geko...' Mila kon haar zin niet afmaken omdat Jonas luid begon te lachen. 'Wat zit je nu te lachen?' vroeg Mila een beetje kwaad. 'ga maar verder sorry! Ik zeg het straks wel!' zei Jonas en hield meteen op met lachen. 'Oké, waar zat ik ook alweer!... Aja juist, dus Charlie was onze kamer binnen gekomen en had mij op jou zien liggen... en ja...' zei Mila blozend en keek de grond aan, 'En dus vroeg ze wat er was gebeurd!' vervolgde Mila en keek Jonas opnieuw aan en lachte lief naar hem. 'Wat heb je geantwoord?' vroeg Jonas en liet haar nog meer blozen. 'Ik zei dat we gewoon aan het kussen waren!' antwoorde ze met rode kaakjes. 'Wel, vertel nu maar wat ze aan jou hebben gevraagd!' zei Mila en keek Jonas aan. 'Je raadt het nooit!' zei Jonas en maakte Mila nieuwsgierig. 'Ze ... vroegen... me waarom jij op mij lag en ze wilden weten wat we hadden gedaan!' zei hij en keek Mila aan en lachte. 'Dat meen je niet?' vroeg Mila lachend aan Jonas. 'Jawel, ik werd ook verhoord! Ik heb ook de volle lading gekregen!' zei hij lachend en kuste Mila op de mond. Maar je raadt het nooit die werd verstoord door...