Jila

Ik ben er voor jou!

En liep de trap op en klopte aan bij meneer Thys. 'Meneer, zou Jonas even mee kunnen komen? Er is iets gebeurd!' zei Charlie heel serieus, Jonas wist niet wat er gebeurde en ging meteen recht staan. 'Wat is er?' vroeg hij heel ongerust. Al snel zei meneer Thys 'Ga maar!' en lachte vriendelijk om zijn steun te tonen. Jonas liep meteen mee met Charlie 'Wat is er aan de hand?' vroeg hij en keek Charlie ontzettend ongerust aan. 'Wel, ik heb gehoord dat jullie deze morgen zijn omver gereden en Mila heeft het heel moeilijk! Er was iets met een droom en ze wist bijna zeker dat jou iets zou overkomen en ze vertrouwde het niet! Ze danste heel slecht, zelf slechter dan ik, en dat is heel slecht! Ze is uit de klas gelopen en is de toiletten in gerend en wil niet met mij praten dus dacht ik, ik ga hulp halen en daarom moest ik ook direct aan jou denken!' zei Charlie. Jonas was een beetje opgelucht omdat het niet heel erg was. Ze kwamen bij de toiletten aan, 'Nu kan jij het wel alleen aan! Je hebt me niet meer nodig! Hopelijk wil ze wel naar jou luisteren!' zei Charlie en gaf een schouderklopje aan Jonas en liep terug naar het danslokaal. 'Is alles oké met Mila?' vroeg mevrouw Deneve aan Charlie die het klaslokaal binnen komt. 'Euhhm, ik weet het niet!' zei ze verlegen. 'Heb je Mila dan niet gevonden?' vroeg mevrouw met haar handen in haar zij. 'Jawel, ze heeft zich op het toilet opgesloten en ze zei geen woord. Dan ben ik Jonas gaan halen en nu zit hij bij haar!' zei Charlie en keek recht in de ogen van mevrouw Deneve. Ze lachte om zo te zeggen dat ze het oké was. Jonas klopte en ging de toiletten binnen. 'Mila?' riep hij in de toiletten, en al snel ging de deur van het toilet open. Jonas liep meteen naar de deur die openging en zag dat Mila daar in het toilet stond. Hij liep meteen naar haar toe en sloot hem in zijn armen. 'Wat is er met jou?' vroeg hij bezorgd. 'Ik denk de hele tijd dat er iets met jou gaat gebeuren! En dat wil ik niet!' zei Mila met tranen in haar ogen. Jonas was ontroerd door de woorden van Mila. 'Er zal mij niets overkomen!' zei Jonas om Mila gerust te stellen, maar dat was voor Mila niet overtuigend genoeg. 'Ik hoop het!' fluisterde Mila. 'Blijf je bij mij?' vroeg ze vervolgens. 'Ik wil niet dat je weg gaat!' zei ze en keek recht in de ogen van Jonas, die dan ook zag dat ze echt ongerust was. 'Laten we gaan! We kunnen anders even naar buitengaan?' vroeg Jonas na het slikken van de prachtige woorden van Mila. Mila knikte. Jonas legde zijn arm over haar schouder om zo te laten voelen dat hij er voor haar was. Mila stak haar hand in zijn achterzak en met haar andere hand  nam ze Jonas zijn vast. Hij glimlachte bij het moment dat ze haar hand in zijn achterzak had gestoken. Ze liepen samen naar buiten en gingen zitten op een bankje. 'Waarom zit je zo in met je droom?' vroeg Jonas omdat hij zich nu echt wel zorgen begon te maken. Ze liet een traan over haar wang rollen maar zei geen woord, 'Hé, wat is er nou?' vroeg Jonas heel lief en veegde de traan weg van Mila haar wang. 'Wel, toen ik klein was had ik ook eens een nachtmerrie gehad en die is dan ook echt gebeurd!' zei Mila stotterend. 'Wat was die nachtmerrie dan?' vroeg Jonas en zag aan Mila dat ze het moeilijk kreeg. 'Je moet het me niet vertellen maar het kan opluchten!' zei Jonas en nam haar hand vast dat op haar been lag en kneep er zachtjes in. 'Wel, ik had een nachtmerrie over mijn vader die in een put was gevallen, maar dan letterlijk, en dat hij iets ergs had gedaan en dat hij naar de gevangenis moest. Ze pakten hem op en namen hem mee naar de gevangenis zodat ik alleen achter bleef. Maar toen ontsnapte hij om mij te zoeken maar voor hij me kon vinden had de politie hem al weer opgepakt.' zei ze en kreeg een krop in haar keel. 'Hé, schat! Alles komt goed! Het is niet omdat je nachtmerrie één maal uit komt dat hij daarom altijd uit komt! Ik blijf bij jou!' zei Jonas, 'Ik wil je echt niet kwijt!' zei Mila en legde haar hoofd op de schouder van Jonas, 'Je zal me niet verliezen!' antwoordde Jonas en gaf een kusje op haar kruin. Ze glimlachte en zuchtte een keer diep, maar er bleven maar tranen over haar wang rollen. De bel ging en al snel stonden Jimmy en Charlie bij hen, Mila veegde haar tranen vanonder haar ogen weg en zette haar recht. 'Is alles goed?' vroeg Charlie. 'Het gaat goed!' antwoordde Mila maar ook Charlie hoorde dat het niet klopte, ze keek Jonas aan en zag aan zijn gezicht dat het wel ging maar niet heel goed. Al snel luide de bel opnieuw om aan te geven dat het tweede lesuur van start ging. Mila keek Jonas aan om te vragen welke les hij had, 'Ik heb nu theorieles! En jij?' vroeg hij. Hij zag een opluchting op het gezicht van Mila, dus hij wist wat dat betekende, zij had ook theorieles. 'Ik heb ook theorieles!' en glimlachte naar Jonas. Ze liepen samen rustig naar binnen toen er plots uit het niets...