Jila

Achtervolgt...

De voordeurbel ging, Mila en Jonas keken elkaar vragend aan en lachten naar elkaar omdat ze het zelfde dachten. Ze stapten uit de zetel en liepen hand in hand naar de voordeur en deden die open. Charlie en Jimmy stonden voor de deur en glimlachten, 'Wat is er?' vroeg Jonas en keek Jimmy aan. 'Wel, Charlie is iets vergeten!' zei Jimmy en lachte. 'Nee!' zei Jonas verbaast, 'Dat kan toch niet! Charlie die iets vergeet!' lachte Jonas, Mila en Jimmy begonnen ook te lachen. Charlie begon te blozen, 'Wat ben je vergeten?' vroeg Mila aan Charlie en lachte lief. 'Ik ben mijn sjaal vergeten!' antwoorde Charlie verlegen. 'Kom, ik help je zoeken!' zei Mila en liet het hand van Jonas los en stak het uit naar Charlie, ze nam Mila haar hand aan en ze liepen samen naar binnen. 'Ik help je wel zoeken!' zei Mila en glimlachte lief naar haar. 'Ahhh, hier is hij!' zei Mila plots. Charlie keek meteen op en lachte naar Mila, Charlie was behoorlijk stil, er klopt iets niet dacht Mila. 'Hé, Charls? Is alles oké met jou?' vroeg Mila een beetje ongerust, 'Wel, ik voel me wat schuldig dat ik jullie nu heb gestoord voor een domme sjaal!' zei Charlie en ze voelde zich echt schuldig. 'Charlie, kom op! Voel je nu toch niet schuldig! Het is niet erg! We lagen nog niet in ons bed, we zaten nog beneden!' zei Mila geruststellend. 'Ja, maar...' zei Charlie maar werd onderbroken, 'Niets te maren!' zei Mil snel en gaf Charlie een beverknuffel. Charlie had de beste vriendin van de hele wereld. Ze liepen samen naar de voordeur en gingen bij de jongens staan. 'En heb je de sjaal gevonden?' vroeg Jonas. 'Ja, we hebben hem gevonden!' antwoorde Mila, 'Ja, dan gaan we maar zeker!' zei Charlie en lachte nog een keer lief naar Mila, 'Sorry voor het storen!' voegde Charlie er nog aan toe. 'Dat was geen probleem!' antwoorde Mila en knipoogde naar Charlie. Mila deed de deur dicht en nam het hand van Jonas opnieuw vast en glimlachte lief. Ze gingen in de zetel zitten en Mila viel al snel in slaap op de schouder van Jonas, hij wist niet wat hij moest doen. Dus besloot hij maar haar wakker te kussen, maar hij raakte met zijn lippen bijna de hare maar kuste haar niet, hij wilde haar niet wakker maken om naar bed te gaan. Dus nam Jonas Mila vast in zijn armen en droeg haar als een baby'tje naar boven, hij deed haar schoenen uit en deed haar haar pyjama aan en legde haar in hun bed. Jonas deed ook een andere t-shirt aan en ging naast Mila liggen. Ze fronste met haar wenkbrauwen en draaide haar zodat ze op Jonas lag met haar hoofd. Jonas moest glimlachen van dat ze beide uit gehoord waren geweest. Hij viel met die gedachte in slaap. Mila werd wakker door de zonnestralen die in haar oogleden raakten, ze glimlachte, want de zon scheen. Ze keek Jonas aan en zag dat hij nog aan het slapen was, ze besloot hem wakker te kussen, hij schrok wakker. 'Hey, wat is er?' vroeg Mila in shock. 'Hoooh, niets ik had een nachtmerrie! Maar het was niet echt, en dat is het belangrijkste! Maar wat nog belangrijker is dat ben...' zei Jonas maar maakte zijn zin niet af en kuste Mila op de mond. 'En wat is er nog belangrijker?' vroeg Mila maar hoopte stiekem dat ze haar naam zou gaan horen. 'Wacht ik maak het jou nog een keer duidelijk!' zie Jonas en kuste haar opnieuw maar deze keer veel langer. 'Is het nu duidelijk?' vroeg Jonas en hij was een beetje buiten adem. Mila moest wel lachen omdat hij buiten adem was. 'Wat zit je te lachen?' vroeg Jonas en kietelde Mila. 'STOPPPP!' riep ze heel erg luid en kreeg tranen in haar ogen van het lachen. Hij hield op en wachtte op een antwoord. 'We zullen nog veel moeten oefenen!' zei Mila en keek Jonas aan. Jonas begreep er niets van en keek Mila vragend aan. 'Begrijp je het niet?' vroeg Mila en lachte, 'Nee, eigenlijk echt niet! Maar ja jullie vrouwen zijn dan ook moeilijk te begrijpen!' antwoorde Jonas en kuste haar lief. 'Nee, zo is het niet! JIJ was degene die buitenadem was, niet ik! Dus we zullen nog veel moeten oefenen!' zei Mila en knipoogde naar Jonas, Jonas begon te blozen. 'Je hebt helemaal gelijk!' antwoorde Jonas en nam haar kaken vast en kuste haar op de mond, en weer was hij buiten adem maar Mila niet. 'Ja, je bent er een ster in of je bent iets minder aan het schijnen!' zei Mila en lachte naar Jonas. Jonas draaide zich om en ging op de rand van het bed zitten en kruiste als een klein kindje zijn armen over elkaar en keek boos. 'Ohhh, is Jonasje boos?' vroeg Mila en sprong om zijn nek. Ze trok hem naar haar toe en kuste hem, 'Maar je bent wel een goeie kusser!' zei Mila en knipoogde naar hem, hij vond het wel lief van Mila en hij kon ook niet boos zijn op ZIJN Mila. Hij nam haar in zijn armen en gaf haar nog een kus en liep dan naar de badkamer om zich klaar te maken, want ze moesten naar school toe. Mila liep Jonas achterna en ze wasten zich samen aan de lavabo. Al snel waren ze meer nat dan nodig, Mila was begonnen ze had met haar handen gespet op Jonas en ja hij pakte haar natuurlijk dubbel en dik terug. Toen de speeltijd in de badkamer afgelopen was, deden ze hun kleren aan. Ze gingen naar beneden en gingen aan tafel zitten om te ontbijten. Ze aten en besloten dan om naar school te vertrekken. Ze deden hun jas aan en namen hun boekentas en liepen hand in hand naar school toe. Jonas had plots door dat ze achtervolgd werden, hij wilde niets tegen Mila zeggen maar Mila zag aan Jonas dat er iets scheelde. 'Wat scheelt er Jonas? Je wordt precies bleek!' zei Mila en keek hem ongerust aan. 'Wel, niet achterom kijken maar ik denk dat we achtervolgd worden door die auto achter ons!' zei Jonas en nam Mila dicht bij zich. Mila wilde weten wie hen volgde. De auto die hen volgde toeterde een paar keer, maar beide reageerden ze niet. Mila was het plots helemaal zat en draaide zich in een draai om en keek de auto aan en...