Jila

De vergeving???

Het was een plan van Alex en aangezien Mila er ook was, zat Charlie er dus ook voor iets tussen. Mila had Jonas al meteen gezien en durfde dus niet te veel te bewegen of lawaai te maken. Ze keken elkaar niet aan en zeiden geen woord. Tot dat Mila alle moed die ze vond bij elkaar had geraapt, 'Jonas, er is helemaal niets gebeurd tussen ik en Brandon is alleen een vriend en meer niet!' zei Mila om het ijs te breken. Jonas wist niet wat hij zeggen moest. 'Jonas? Alsjeblieft! Wil je even naar mij luisteren? Ik smeek je?' zei Mila en ging in de zetel zitten en hoopte dat Jonas zou komen. Het duurde even, maar Jonas stond op en ging in de zetel zitten. Raar maar waar naast Mila. Mila wist niet wat haar overkwam, ze had nooit gedacht dat Jonas naast haar zou komen zitten. 'Jonas! Ik weet niet wat me bezielde gisteren! Ik heb de stomste fout van mijn leven gemaakt! En dat was om jou te laten gaan.' zei Mila en probeerde haar tranen tegen te houden door te slikken, maar dat hield niet alle tranen tegen, enkele tranen ontsnapten en liepen over haar kaak naar beneden en vielen neer op haar broek. Jonas probeerde zich sterk te houden maar het was moeilijk, heel erg moeilijk. 'Ik... Ik wil jou helemaal niet kwijt! Jij bent het belangrijkste in mijn leven!' voegde Mila er aan toe en weer ontsnapten enkele tranen en liepen naar beneden via haar wangen. Jonas ging dichter bij Mila zitten. 'Jonas...' zei Mila maar kon niet uitspreken omdat Jonas iets wilde zeggen. 'Mila, je hebt me echt heel veel pijn gedaan! Maar als ik er over na denk heb je het gedaan om mij te beschermen en dat is dan weer zo ontzettend lief van jou!' zei Jonas en lachte lief naar haar. Mila wist niet wat ze hoorde, ze kon het gewoon niet geloven. Ze kon zichzelf niet meer bedwingen en vloog Jonas om de nek, ze wilde hem net gaan kussen, maar die werd verstoord door Charlie en Alex die de deur terug open maakten en binnen kwamen. 'Oei, storen we?' zei Charlie en keek Mila aan en zag aan het gezicht van Mila dat ze duidelijk op het verkeerde moment waren binnen gekomen. De bel luidde en Charlie hield Mila tegen en wachtte tot dat Alex en Jonas weg waren. 'Wel, Mila! Vertel! Is alles nu weer in orde tussen jullie?' vroeg Charlie aan Mila die duidelijk vrolijker was dan deze morgen. 'We hebben gepraat en dat verliep goed en we hebben geknuffeld, ik wilde hem gaan kussen maar ja toen kwamen jullie binnen!' zei Mila en lachte naar Charlie. 'Ohh nee! Dat meen je niet! Maar het goede nieuws is dat jullie hebben gepraat! Nu alleen die kus nog!' zei Charlie en knipoogde. 'Ik wil je graag bedanken!' zei Mila en keek Charlie lief aan. Charlie lachte, 'Waarom wil je me bedanken?' vroeg Charlie. 'Wel, door Alex en jij hebben ik en Jonas gepraat en anders was het daar waarschijnlijk niet van gekomen!' zei Mila en liep naar Charlie toe en gaf haar een dikke knuffel. Charlie lachte en ze liepen samen de kelder uit en wilden langs de drankautomaat terug de gang van het DAM in komen maar toen...