Hij Heeft Mij Ontvoerd Om Erna Van Mij Te Houden

Deel 18

Salam Aleykoum,

**Nog steeds in de vel van Myriam**

Kais: Euh, jawel.

Ik: Ik ga vanachter zitten. Stop de auto.

Kais: Nee, je blijft.

Ik: Oké.

Kais: Zahma, je bent boos?

Kais: Myriam?!

Hij irriteert mij echt met zijn Mélanie. Eerlijk jullie begrijpen me toch? En de gsm van Kais was ook nog de hele tijd aan het bellen dus dat irriteerde mij ook nog.

Ik: Kais?

Kais: Wat is er?

Ik: Geef is even jou gsm.

Kais: Nee.

Ik: Maar geef gewoon.

Kais: Mij niet boos maken. Neem die dan gewoon uit mijn jaszak. Ik ben aan het rijden, zie je dat niet?!

Ik nam zijn gsm uit zijn jas en ging naar zijn gesprekken. Het enigste wat ik zag was verschillende gesprekken met meisjes.

**Gesprek**

Eerste meisje: Kais lang geleden dat we elkaar niet hebben gezien. Ik zou graag nog tijd met jou willen doorbrengen. Laat iets weten.

Tweede meisje: Babe waarom geen antwoord?

Derde meisje: Ik mis je ! Dringend afspreken !

Echt veel berichten niet normaal. Zo'n gast heb ik eerlijk gezegd toch niet nodig? Maar ja, je kan niet kiezen op wie je valt. Het gebeurt gewoon, maar toch gooide ik zijn gsm naar zijn gezicht.

Kais: Ow wat doet je?

Ik: Stop de auto !

Kais stopte de auto. Ik ging naar buiten en deed de achterdeur open en ging vanachter zitten.

Kais: Wat doe je ?

Ik: Zie je dat niet ofzo?

Kais: Waarom ben je boos? Wat heb ik nu weer gedaan?

Ik: Praat maar met die andere meisjes dat is beter.

Kais: Dit keer ben je echt voor niks jaloers.

Ik heb gewoon niet gereageerd. Hij heeft mij echt gekwetst. Kais begon gewoon verder te rijden tot we aan het ziekenhuis aankwamen. Hij nam zijn gsm en belde naar Mélanie.

Kais: Waar ben je?

Mélanie: ....

Kais: Ik ben beneden wanneer je naar buiten komt zie je me wel staan.

**10 min later**

Mélanie kwam naar buiten en ging van voor zitten naast Kais. Kais begon te rijden.

Mélanie: Babe hoe gaat het?

Ik: Die "babe" mag je weglaten.

Mélanie draaide zich om en eerlijk ik kon zien dat ze zwaar verrast was om mij te zien.

Melanie (terwijl ze Kais aansprak): Wat doet zij hier?!

Kais: Ze komt gewoon mee.

Mélanie(terwijl ze me aankeek): Waarom zou ik die "babe'"weg moeten laten? Wie denk je dat je bent?

Ik: Je moest echt in de coma belanden dan zou ik tenminste een beetje vrij zijn.

Kais: Hou is gewoon allebei jullie mond !

Ik: Kais, je gaat echt met haar praten want anders gaat ze weeral in het ziekenhuis belanden.

Mélanie: Praat niet tegen mijn vriendje oké !

Ik(terwijl ik lachte): Ik laat je maar hopen zeker.

Mélanie: Ja.

Vanaf daar zei niemand nog iets. Het was stil tot we aankwamen. 

**15 min later**

Eindelijk ! Geloof mij met haar in een auto zitten amai ! Kais hielp Mélanie uit de auto te stappen en ik stapte gewoon door .

Mélanie: Je kunt mij ook helpen hé.

Ik: Waarom zou ik?

Mélanie: Het is  wel door jou dat ik in zo'n situatie ben belandt !

Ik: Hoe zou dat nou komen? Je moest maar niet over mijn vader beginnen !

Mélanie: Ja, ja.

Ik ging gewoon naar binnen en zag Nassim.

Ik: Nassimouu !

Nassim: Myriam ! Waar waren jullie deze nacht?

Ik: Ik vertel je het later schat.

Nassim: Gelek 'schat'.

Ik: Hahah ja, je bent mijn schat.

Nassim lachte en gaf me een knuffel.

Ik: Kom we gaan naar boven, ik ben klaar om je het te vertellen. Hoe mijn vader stierf.

Nassim: Oké.

We gingen naar mijn kamer en zaten op mijn bed.

Nassim: Vertel het is.

Ik: Eigenlijk...

Wordt vervolgt...