Hij Heeft Mij Ontvoerd Om Erna Van Mij Te Houden

Deel 34

Salam Aleykoum,

Ik: Welke waarheid?

Mijn moeder: Ga zitten Myriam.

Ik ging op een stoel zitten.

Ik: Ja en?

Mijn moeder(terwijl ze huilde): Het spijt me Myriam ! Het spijt me.

Ik: Maar wat is er gebeurd?

Mijn moeder: Ik ben.. Ik ben niet je echte moeder.

Ik(terwijl ik boos op stond): Wat? Zeg dat dit een grap is ! Nee.. Nee je kan me dit niet aandoen !

Mory: Zwijg en ga zitten.

Ik: Jij moet mij niet aanspreken oké !

Mory: Je gaat zien !

Dybril: Zwijg allebei en laat haar uitpraten.

Ik ging terug op de stoel zitten.

Mijn moeder: Eigenlijk toen je moeder zwanger was van Moussa. Dan was ik samen met je vader. U moeder is het uiteindelijk te weten gekomen. Op een dag ging u vader naar u moeder om de scheidingspapieren in orde te brengen. Maar toen waren de vliezen van u moeder gebroken dus moest u vader u moeder naar het ziekenhuis brengen zodat ze van Moussa kon bevallen. Maar het is niet afgelopen hoe het moest. Er waren verschillende problemen waardoor er maar één iemand het kon overleven ofwel je moeder ofwel Moussa. Ze besloot dat de baby het overleef, omdat ze te veel van je vader hield dus wou ze hem toch een andere kind schenken. Na de dood van je moeder zijn ik en je vader getrouwd. Maar jij kon niks begrijpen want je was nog maar net 2 jaar.

Nee.. Nee ik ben aan het dromen. Myriam wordt wakker !

Ik(terwijl ik huilde): Ptn ben je serieus? Door jou is mijn echte moeder gestorven ! Jullie hebben allemaal tegen mij gelogen sinds kleins af aan. Jullie hebben geen hart wollah ! Ik ga jullie het nooit vergeven, nooit !

Dybril: Het spijt me Myriam. Ik heb tegen hun gezegd dat ze het moesten vertellen wanneer je 14 jaar was, maar ze zeiden nee.

Ik: Dat kan mij niet schelen Dybril. Ik vertrouwde u het meeste, maar toch heb je ook tegen mij gelogen. Ik kan jullie zelfs niet meer aankijken.

Ze keken allemaal naar de grond voor een paar seconden. Mijn moeder stond op om mij een knuffel te geven, maar ik heb haar tegengehouden.

Ik: Jij? Je moet mij niet aanraken ! Je bent niks voor mij, niks ! Je hebt gewoon mijn leven verpest ! Ik heb mijn ouders verloren en dat allemaal door jou !

Moussa: Het spijt me Myriam. Als ik er niet was dan zou mama nog leven.

Ik: Ja, inderdaad het is jou schuld ! Als je niet geboren was dan zou ik nog mijn moeder hebben !

Ik zag de tranen van Moussa al over zijn wangen glijden, maar dat deed mij echt niks.

Ik: Wie wist dat nog allemaal?

Niemand antwoordde.

Ik: Ik praat tegen jullie !

Dybril: Alleen Anaas wist het ook.

Nee Nee dat kan niet ! Anaas waarom zou hij niks zeggen? Mijn beste vriend die het zelfs wist maar ik niet?

Ik: Nee, dat kan niet.

Dybril: Hij is de enige wollah. Wij hebben hem gevraagd omdat niet te zeggen want hij wou je het echt vertellen.

Ik: Waar is mijn moeder begraven?