Hij Heeft Mij Ontvoerd Om Erna Van Mij Te Houden

Deel 50

Salam Aleykoum,

**In de vel van Myriam**

Als ik mij dat nog goed herinner werd ik wakker in een kelder. Het was echt klein waardoor ik gek werd, ik verveelde mij ook enz... waardoor ik op de deur begon te kloppen.

Ik: Doe de deur open !

Ineens deed een man de deur open.

**Beschrijving**

De man was zeer donker en had lichte blauwe ogen. Hij was best lang en hij had ook een litteken op zijn rechterwang.

**Einde van de beschrijving**

De man: Waarom roep je?

Ik: Ik moet een douch nemen ! Ik moet mijn kleren veranderen want...

De man (terwijl hij lachte): Denk je dat je op vakantie ben ofzo?

Ik: Hoezo?

De man(terwijl hij mij na deed): Ik moet douchen. Je laat mij echt lachen.

Ik: Hoezo ik laat je lachen? Ik heb geen tijd om met u te lachen !

**BAM een lap**

Ik raakte mijn wang aan en zei.

Ik: Je bent maar een hoerenzoon !

De man: Inderdaad en dat boeit mij niet !

Ik: Jullie hebben geen hart ! Jullie ontvoeren mij terwijl ik daar niks mee te maken heb !

Hij ging naar de deur en zei.

De man: Ik heb geen hele uitleg nodig !

Hij verliet de kelder en deed de deur op slot.

Ik ging gewoon ergens zitten en begon na te denken.

Waarom belandt ik in zo'n situatie's? Wat heb ik gedaan om dit te verdienen?

Ik dacht terug aan mijn vader. Mijn vader zou nooit willen dat ik in zo'n situatie belandt en zeker niet voor een jongen waarvoor ik gevoelens heb. Hij zou willen dat ik vecht en sterk blijf. Ik zou hem zo graag willen zien en spreken. Ik wil nog één keer zeggen dat ik van hem hou en hem vergeef. Ik zou alles doen om hem gewoon terug te zien, maar God wilde hem en ik moet dit accepteren.

Ayoub had gelijk. Ik deed alsof ik sterk was, maar ik was dat helemaal niet. Ik kan ook heel gevoelig zijn , maar ik wil niet dat mensen mij zien als een zwak persoon. Ik ben opgegroeid zonder mijn echte moeder en mijn vader heb ik niet lang gekend.. Het deed mij echt pijn, maar ik wist dat ik verder moest gaan en vertrouwen hebben in mijn eigen.

**Flash back**

Ik: Papa, beloof je me dat je altijd met mij zult blijven?

Mijn vader: Ik beloof je het schat !

Ik: Ga je mij verlaten als de vader van mijn vriendin?

Mijn vader: Ik zou je nooit laten gaan. Ik hou van je prinsesje !

Ik: Ik ook van jou !

Mijn vader: Ik zal er altijd voor je zijn en voor je zorgen wat er ook gebeurt.

Ik: Maak geen beloftes als je ze niet zal nakomen !

Mijn vader: Ik beloof je het dat ik ze zal nakomen Myriam !

Ik nam hem in mijn armen.

**Einde van de flash back**

Ik dacht aan deze zinnen die hij tegen mij zei toen ik 5 jaar was.