Hij Heeft Mij Ontvoerd Om Erna Van Mij Te Houden

Deel 27

Salam Aleykoum,

Het was mijn broer Mory.

Kais(fluisterend): Myriam, ik heb je in de gaten als je vreemd gaat dan ga je zien.

Mijn broer kwam aan met een tas.

Mory: Hier baas.

Kais nam de tas en telde of er wel echt 150 000 euro in zat.

Kais: Hier jou zus.

Mory nam mijn arm vast en bracht mij naar de auto.

Mory: Tot de volgende baas.

We stapte de auto in en Mory begon te rijden.

Mory: Ik hoop dat je geen domme dingen hebt gedaan.

Is hij serieus bezig? Wat ga ik doen? En ten eerste het is door hem dat ik daar belandt ben.

Ik: Maar ben je serieus bezig? Je kent me ik doe geen domme dingen. Ik ben oud genoeg om te weten wat ik doe !

Mory: Doet niet alsof je heilig bent. In die villa zijn er alleen maar gasten die feesten, drinken, van meisjes profiteren,... Dus doe niet alsof dat je niks verkeerds met hun hebt gedaan.

Ik: Ja en, niet elke gast is hetzelfde. Ze waren helemaal niet zo. Ze waren respectvol tegenover mij. Ze behandelen mij tenminste niet als een hond ! Neem daar een voorbeeld van !

Mory: Dus met andere woorden ik behandel je als een hond?!

Ik: Ja !

**Bam een lap**

Ik: Serieus Mory?!

Mory: Zwijg of je krijgt er nog eentje !

Ik heb gewoon gezwegen want ik ken mijn broer. Hij zou me echt kunnen vermoorden.

**1 uur later**

We kwamen eindelijk voor mijn deur aan. Het deed me echt een goed gevoel om terug mijn stad te zien. Ik begon ineens tranen te krijgen, ik begreep zelf niet echt waarom, maar waarschijnlijk was dat omdat ik mijn moeder echt had gemist. Ik belde aan en mijn moeder deed de deur open.

Toen mijn moeder me zag viel ze op de grond en begon ze te huilen. Ik bukte me tot haar lengte en huilde ook.

Ik: Mama, ik heb je gemist !

Mijn moeder: Ik jou ook  !

We zijn denk ik letterlijk 5 min in elkaars armen gebleven. We stonden op en gingen naar de salon.

Mijn moeder: Ik hoop dat ze jou geen pijn hebben gedaan?

Ik: Nee, mama ze hebben me niks aangedaan.

Mijn moeder: Wil je iets eten?

Ik: Nee, ik heb geen honger.

Mijn moeder: Oké. Ga maar naar je kamer zo kan je een beetje rusten.

Ik: Oké. Waar is Dybril en Moussa?

Mijn moeder: Ze zijn naar buiten gegaan. Ik ga ze bellen om hun te verwittigen dat je hier bent.

Ik: Nee, mama niet bellen. Ik wil ze verassen.

Mijn moeder: Oké, hoe je wilt.

Ik ging naar mijn kamer en sprong op mijn bed. Ik nam mijn gsm in mijn handen want ik moest mijn schatjes natuurlijk bellen om hun te waarschuwen dat ik terug was. Ik belde Anaas onbekend op want ik wou hem natuurlijk verassen.