Hij Heeft Mij Ontvoerd Om Erna Van Mij Te Houden

Deel 80

Salam Aleykoum,

**Myriams perspectief**

Nadat Kais zijn ogen sloot begon ik niet normaal te huilen. Ik probeerde hem wakker te schudden, maar niks hielp. Dit keer was het echt. Het was niet meer "een pauze" of "even uit elkaar" het was echt gedaan. Ik was hem voor eeuwig kwijt.. Ik voelde mij echt schuldig. Door mij leefde de man van mijn leven niet meer. Waarom raakte ik weeral iemand kwijt waarvan ik hield? Waarom was ik zo naïef ? Sindsdien kon ik Aymen echt niet meer aanstaan. Hij had gewoon met mijn voeten gespeeld.

Op een bepaalde moment kwamen Nassim en Nabil lopend naar binnen. Ze waren niet op de hoogte van wat er gebeurd was.

Nassim: Myriam? Hoe kom je aan het bloed op je trui?

Ik antwoordde niet. Ik kon gewoon niks zeggen. Nabil ging naar Kais en nam hem aan zijn gezicht en zei.

Nabil: Nee ! Nassim, ze hebben mijn broer vermoord. Hoe ga ik dit nu overleven?!

Nabil begon te huilen waardoor Nassim hem in zijn armen nam.

Nassim: Rustig broer. Rustig.

Nabil: Wollah, Nassim ik ga dit niet kunnen overleven. Ik ben nog maar een kind naast hem.Ik heb hem nodig.

Nabil draaide zich om en kwam naar me toe.

Nabil: Myriam alsjeblieft zeg dat hij terug moet komen. Hij houdt te veel van jou dus naar jou zal hij zeker luisteren.

Hij legde zijn handen op mijn schouders en begon mij te knijpen.

Nabil: Myriam, zeg dat hij terug moet komen ! Waarom doe je dat niet?!

Ik keek hem niet aan. Ik kon het gewoon niet.

Nabil: Kijk naar me !  

Ik knikte nee.

Ik voelde zijn handen rond mijn nek. Ik zei niks, maar ik keek hem wel aan. 

Nabil: Zeg tegen hem dat hij terug moet komen anders leef je niet meer ! 

Ik herkende hem niet meer. Hij was droevig, maar ook tegelijkertijd boos waardoor hij een agressieve attitude tegenover me had. 

Nassim zag dat Nabil mij begon te stikken waardoor hij hem naar achteren trok. Nabil begon in zijn armen te huilen. 

**6 maanden later**

Ja, al 6 maanden dat Kais is gestorven. Hij werd begraven in Algerije. Niemand mocht hem gaan begraven omdat hij dit blijkbaar tegen de dokter zei.

De dag nadat Kais gestorven was begon ik alcohol te drinken. Ik was helemaal veranderd. Ik was bijna elke dag buiten, wanneer iemand me slecht aankeek vocht ik met die persoon. Ik was echt op het slechte pad terechtgekomen. De band met mijn broers waren ook totaal verdwenen. Ik nam het Mory zeer kwalijk omdat hij mijn huwelijk met Kais niet wou aanvaarden. 

Ik begon dus echt domme dingen te doen. Anaas kwam elke avond langs om te zien hoe het met ging. Ik reageerde zeer agressief tegenover hem, maar toch heeft hij mij nooit geslagen en altijd geduld gehad. Tot op een dag. Anaas en ik hadden een zware ruzie. Ik weet nog dat we op een feestje waren en dat ik aan het dansen was met een jongen. Nadat ik had gedanst had ik ook gedronken en geroken waardoor Anaas daar totaal niet mee akkoord ging. 

Anaas: Oh wat doe je?!

Ik: Dat zijn jou zaken niet ! Laat me gewoon met rust !

Anaas: Ben je niet klaar met drinken, roken? Heb je gezien hoe je bent geworden !