Hij Heeft Mij Ontvoerd Om Erna Van Mij Te Houden

Deel 16

Salam Aleykoum,

** In de vel van Mory**

Het is al ondertussen 2 maanden dat mijn zus niet bij ons is. Ik word zot ! Ook al laat ik dat niet graag zien toch houd ik van haar. Sinds dat onze vader gestorven is ben ik niet meer zo close met haar, maar toch dat blijft mijn zus en ik moet er voor haar zijn.

Ik was in mijn kamer wanneer Dybril naar binnen kwam.

Dybril: Heb je het geld broer?

Ik: Nee.

Dybril: Wat?! Ben je serieus bezig?!

Ik: Ik heb nog 100 000 euro te kort.

Dybril: Heb je het nog niet door ofzo? Allemaal door jou is Myriam ontvoerd !

Ik: Ik weet het al !

Dybril: Wanneer Myriam terugkomt dan stop je me al deze shit !

Ik: Denk je dat je je mijn vader bent ! Gedraag je ! Ik ben serieus bezig !

Dybril: Zwijg ! Schaam je je niet om je eigen zus in u biz zetten? Ik zweer het je als er iets met haar gebeurt dan ben je eraan Mory ! 

Ik: Je bent zelf in de biz en je praat !

Dybril: Maar ik zet mijn zus niet in het verhaal ! Gedraag je ! Je denkt je bent 1 jaar ouder, je mag alles doen ! 

Ik werd zo boos dat ik hem gewoon sloeg. Moussa en mijn moeder kwamen naar binnen om ons uit elkaar te halen.

Mijn moeder: Wat gebeurt er met jullie?! Waarom vechten jullie?! We hebben al genoeg problemen !

Dybril: Zeg tegen u zoon dat hij niet graaf moet doen !

Moussa: Broers, waarom vechten jullie? Denken jullie niet dat Myriam niet genoeg is? Mory in plaats van te vechten zorg ervoor dat Myriam terugkomt ! Zoek het geld !

Ik: Niemand moet zeggen wat ik moet doen ! Ik ga een bank overvallen met Anaas zodat Myriam terugkomt ! Ik weet wat ik doe !

Moussa: Mory ben je zot?! Straks worden jullie opgepakt.

Ik: Maakt mij niet uit zolang Myriam maar terugkomt !

Mijn moeder: Mijn zoon doet dat niet, ik ga wel voor een oplossing zoeken.

Ik: Nee, mama hou je hierbuiten.

Dybril: In ieder geval wanneer ze terugkomt moeten jullie haar de waarheid vertellen. Ik zei tegen jullie dat jullie dat allang moesten zeggen.

Mijn moeder: Ik hoop dat ze het me zal vergeven.

Dybril nam mijn moeder in zijn armen.

Dybril: Ze zal het zeker slecht opnemen, maar tenminste weet ze het. Je moet het toch op een dag zeg.

Mijn moeder(terwijl ze begon te huilen): Ik ben bang voor haar reactie mijn zoon. We al heel lang  tegen haar gelogen.

Moussa: Niet huilen ! Ze gaat je sowieso vergeven zoals wij het hebben gedaan mama.

Mijn moeder: Ik hoop het mijn zoon.

Jullie vragen jullie waarschijnlijk af wat we verbergen. Binnenkort zullen jullie het weten...

Wordt vervolgt...