Julian's Gift

Part 28

Palagi kong naiisip dati na baka di ako sasaya kasi bakla ako, at sa tingin ko wala naman akong makikita na magpapatunay saken ng forever.

Naisip ko rin na baka kailangan kong magkapamilya, yung akin talaga para sa future ko.

Pero simula talaga ng dumating sa buhay ko si Laurence, nagbago lahat ng yun at palagi niyang pinapakita saken kung gaano niya ako kamahal.

Ang sarap niya panuorin ngayon.

Nasa kusina siya dito sa bahay nila at nagluluto ng kakainin namen.

Ang gwapo niya.

Ang kinis.

Ang ganda ng katawan.

At maliban sa lahat ng yun, yung ugali niya talaga, walang wala kang masasabi.

"Alam mo bang gustong gusto ko kapag nakatitig ka saken?" Bigla niyang tanong.

Di ko naman namalayan na nakatitig ako sakanya.

"Hehe, ang sarap mo lang kasi pagmasdan" sabi ko.

Nakatayo ako at nakasandal sa may lababo.

Lumapit naman siya at niyakap niya ako.

Grabe, ang bango bango niya pa.

"Gusto mo ba ng kiss galing sa gwapo mong boyfriend?"

Napapangiti niya talaga ako kaagad sa mga banat niya.

"Gustong gusto ko, syempre" sabi ko naman.

Hinalikan niya ako sa labi ko ng madiin at dahan dahan, sobrang sarap talaga sa feeling kapag nahahalikan. Lalo na sa taong mahal mo.

"Babe, ganyan ka ba talaga ka sweet? O saken lang?" Bigla kong tanong.

"Anong ibig mong sabihin?"

"I mean, ganito ka rin ba kay Lucas?" Tanong ko.

Natahimik siya bigla at bumalik sa pagluluto niya.

"Bakit mo naman natanong yan babe?"

"Wala lang, ayaw mo bang sagutin yung tanong ko?"

"Hmm. Wala lang, di lang talaga ako komportable." Sabi ko pa

"Hala, affected ka pa ba?"

"Hindi na!"

Natahimik ako bigla.

"I mean, hindi na babe. Wala na yun, kaya wag mo ng isipin yun" bigla niya uling sabi.

Lumapit ako sakanya para pilitin.

"Sige na babe, sabi mo saken sasabihin mo kapag tayong dalawa na lang, oh dali. Tayong dalawa naman nandito eh" sabi ko.

Di naman siya makasagot pero pinipilit ko pa rin siya.

"Babe, please?" Sabi ko habang may pahimas himas sa likod niya.

"Okay sige." Bigla niyang sabi.

Tinakpan niya muna niluluto niya at naupo kami sa may kainan.

Medyo excited din kasi akong malaman about kay Lucas kasi di ko pa alam totoo niyang pagkatao.

"Uhm. Paano ko ba sisimulan?" Sabi niya.

Di ako sumagot at hinintay ko siyang magkwento.

"Hmmm. Magsimula tayo sa.... bestfriend kaming dalawa ni Lucas. Tatlo kami actually, ako, Lucas at Kennard...."