Bir Ömür Sev Beni

13.BÖLÜM "Olumsuz Karar"

Multi:Ravza(Belindeki kırmızı kuşak olmadan ve kafasındaki da eşarp ve farz olan şekilde hayal edin :) )

Olumsuz Karar...

Her ne kadar daha önce buna benzer şeyler yaşamış olsamda. Bu defa farklıydı. Daha önce görüşmek için arayanlar olmuştu ama annem ve babam olumsuz cevap vermişlerdi. Tabii bende. Ama bu sefer görüşmeye evimize geliyorlardı. Evlenmek istemiyordum tabii ki ama insan ister istemez heyecan yapıyordu.
Sabah namazından sonra uyuyamayıp dönüp durduğum yatağımdan sakince kalktım. Odamdan çıkıp banyoya ilerledim. Banyoda kişisel işlerimi bitirip tekrar odama döndüm. Muhtemelen bu gün akşama kadar annemle hazırlık yapacaktık. İlk defa eve gelecek bir misafiri istemiyordum. Çünkü bu defa gelen misafir benim için geliyordu. Her ne kadar heyecanlı olsamda, istemediğim için bu duygu kötü geliyordu. Daha fazla düşünüp moralimi bozmamak için kafamı sağa-sola salladım ve üzerime evde giymek için rahat bir şeyler geçirdim. Tekrar odamdan çıkıp bu sefer oturma odasına doğru gittim. Annem oturma odasında kanepede oturmuş çay içiyordu. Gidip bende yanına oturdum. Tombiş yanaklarını sıkıp birer öpücük kondurdum.

"Hayırlı sabahlar zeynep hanım. Bu gün yine çok güzelsiniz."diye şakıdım. Dün gece bol bol düşünmüştüm ve annemin haklı olduğu kanısına varmıştım. Geleceğim diyen misafiri kovamazdıya. Bende elimden geldiğince mutlu görünmeye çalışacak akşam da Necla teyzeler geldiğinde kibarca reddedecektim. Ellerime vurup yalandan yüzünü buruşturdu.

"Sabah sabah yılışma be kızım."dedi. Yanağını tekrar öptüğümde daha fazla dayanamayıp sarıldı ve gülümsedi. Bende ona sarıldım.

"Eee bizim tempo ne zaman başlıyor Zeynep sultan."dedim. Gülüp elindeki çayından bir yudum aldı.

"Az sonra Nisa gelecek. Onunla beraber temizliğe girişeceksiniz. İşiniz bitincede kek kurabiye gibi hamur işlerini yapacaksınız v.s. Anlayacağın kızım bizim tempo değil sizin tempo başlıyor. Bende Ayşe'cimle çay partisi yapacağım. "dedi ve kahkaha attı. Gözlerim ve ağzım aynı oranda açık şaşkınca anneme baktım. Benim masum anneme ne yapmışlardı. Ben bir şey diyemeden kapı çaldı. Nisa gelmiş olmalıydı. Annem gözleriyle kapıyı işaret edince safça kafa sallayıp kapıya doğru gittim. Hala şoktaydım. Bu yaştaki bir kadın nasıl oluyorduda böyle şeyler diyordu. Kapıyı açtığımda tamda tahmin ettiğim gibi karşımda Nisa vardı.

"Hoşgeldin..."dedim. Kafa sallayıp bana sarıldı. Heyecanlı görünüyordu.

"Hoş buldum, hoş buldum hemen anlat bakayım nasıl oldu da sen eve birinin gelmesini kabul ettin."dedi hızlıca. Benden heyecanlı diyebilirdim Nisa için. Umutsuzca kafamı sallayıp Nisa'yı içeri çektim.

"Sen onu bırakta, annem bütün işleri bize yıkıp annenle çay partisi yapmayı düşünüyor."dedim üzgünce.

***

Nisa ile işlerimizi bitirdiğimizde saat 17:30 olmuştu. Temizliğin ve hamur işlerinin içinden anca çıkabilmiştik. Gün boyu ayaktaydık ve bir tek namaz kılmaya vakit ayırabilmiştik. Nisa hazırlanmak için kendi evlerine giderken bende odama yöneldim. Dolabımdan kıyafetlerimi buldum ve ılık bir duş aldım. Yarım saatlik bir duşun ardından üzerimi giyinip, eşarbımı da takmıştım. Lacivert düz elbisemin üstüne asker yeşili bir eşarp takmıştım. Eşarbımın uçlarını açık bir şekilde yapmış göbeğime kadar örtmüştüm. Farz olan buydu. Abdestim olduğu için namazımı kıldım ve arkasından da tesbihat yaptım. Bol bol duâ ettim. Hayırlısını istedim, çünkü ben olumsuz cevap vereceğimi düşünsemde. Her şeyin en iyisini bilen Rabbim bunun da en iyisini bilirdi. Yaradan ol derse olurdu.
Odamdan çıkıp oturma odasına gittim. Babam ve annem oturma odasındaydılar. Az sonra abim ve Nisalar da gelirdi. Sonrada misafirler, meşhur misafirler.
Koltukta oturan anne ve babamın ortasına gidip oturdum. İkisininde gözleri dolu doluydu. Bu görüntü içimde ki bi şeylerin acımasına, cız etmesine sebep oldu. Onlar benim canımdı ve onların üzgün olduğunu görmek canımı yakıyordu. Özelliklede babamın gözlerinin dolması...
İnsanın içi yanıyordu. Kafamı sallayıp düşüncelerimi dağıtmaya çalıştım. Bir kolumu babamın, diğerini de annemin omzuna atıp ikisine de sıkıca sarıldım. Üçümüzde hiç konuşmadık. Neden gözlerinin dolu olduğunu sormuyordum çünkü babamın bakışlarından bu gün ki isteme olayıyla alakalı olduğu belliydi. Benim büyüdüğümü ve yuvadan uçacağımı düşünüyorlardı.