Bir Ömür Sev Beni

24.BÖLÜM "Yemek"

Bölüm şarkısı-Rafet El Roman ft. Sinem-Seni Seviyorum

Bak ne diyorum,

Gizlemiyorum.

Sensiz yaşamak zor geliyor bana.

Her an içimdesin,

Her an kalbimdesin.

Seni seviyorum, seviyorum...

Yemek...

"Ravza, sana şu yemeği yap dedim."diye kükreyen anneme kısık gözlerle bakıp dolaptan gerekli malzemeleri çıkardım. Bir yandan da söylenmeyi ihmal etmiyordum.

"Ya anne. Ne gerek var bu kadar hazırlığa. Alt tarafı abimin arkadaşı."dedim. Annem bana sertçe bakıp konuştu.

"Ne saçmalıyorsun kızım. Misafire yapılan hazırlıktan rahatsız olunur mu?"dedi. Annemin duymayacağı şekilde 'aff' layıp işime devam ettim.

Nihayet mutfaktaki yemek hazırlıklarımız bitmişti. Evin temizliğininde bir kısmını halletmiştik. Salonda ki vitrinin tozunu kendini paralayarak alan annemin yanına yaklaşıp seslendim.

"Anne?"

"Hı?"dedi.

"Sakin ol."dedim ve güldüm. Bana tarsçe bakıp 'çıkart baklayı' anlamında bir bakış attı. Yorulmuştu anlaşılan.

"Annecim, yoruldun sen bırak ben yaparım. İzin verirsen bi Nisalara uğrayım. Gelince devam ederim."dedim.
Annemden iznimi alınca eşofmanlarımın üstüne feracemi giyip başıma da bir yemeni taktım ve evden çıktım. Karşı dairemizde oturan Nisaların ziline bastım. Eskiden Nisalarla aynı mahallede oturuyorduk. Zaten annelerimiz de çocukluk arkadaşıydı. Nisa ve ben şimdiki evimize yakın bir lise kazanınca da bu apartmana taşınmıştık. Nasibimizde burada da komşu olmak varmış. Açılan kapıyla düşüncelerimi dağıtıp kapıyı açan Nisaya baktım. Üzerinde günlük kıyafetleri vardı.

"Hoş geldin Ravza. İçeri gel."dedi ve kapıyı tamamen açtı.

"Hoş buldum."diyerek içeri girdim. Oturma odasına giden koridorda Nisayı takip ederken bir yandan da konuşuyordum.

"Nisa, biliyorsun Kerim bu gün bize yemeğe geliyor. Beni yalnız bırakma. Sende gel." Şhrek'deki kedinin bakışlarından atarak bunları söylesem de Nisaya etki etmemişti.

"Olmaz Ravza."dedi kısaca. Sinirle oflayıp 'Lütfen lütfen...' diye yalvarsamda kabul etmiyordu. Neymiş de abim de olacakmış. İstemiyormuş hanımefendi. En sonunda sinirlenip trip atarak eve gitmiştim.

*****

Akşam üzeri olmuştu ve ben az sonra Kerim'in geleceğini bilerek hazırlanmak üzere odama gitmiştim. Dolabıma bakarken içimden güzel bir şeyler giymek gelse de harama girmemek için dikkat çekmeyecek koyu mor bir elbise giydim. Üzerine de elbisenin kemeriyle aynı renk olan kahverengi bir şal taktım. Üzerimi giyindikten sonra abdestim olduğu için akşam namazımı da kılarak odamdan çıktım. Salona girdiğimde annemin masayı hazırladığını gördüm. Bir tek yemekleri koymak kalmıştı geriye. Onları da sofraya oturunca abime verecektik ve o koyacaktı. Mutfağa girip salata yapan anneme yaklaştım.

"Anne, sen çekil ben yaparım."dedim. Annem bana bakıp gülümsedi.

"Üzerini giymişsin kızım. Kirlenmesin şimdi."dedi. Annemin elindeki bıçağı ve domatesi yavaşca alarak konuştum.

"Merak etme annem, kirlenmez."dedim.
Salatayı bitirdim ve üzerini de mısırla süsledim. Ben ellerimi yıkarken kapı çaldı. Mutfağa girip abimin kapıyı açmasını bekledim. Kısa süre sonra kapı açıldı ve Kerim'in sesini duydum.
"Selamun aleyküm."diyordu. Abim ve babam selamını alırken bende fısıldayarak