Bir Ömür Sev Beni

23.BÖLÜM "Düğün"

Düğün...

"Aşkım, eğer o telefonu açmazsan ve hesabındaki fotoğrafı hemen silmezsen düğünü ertelemek zorunda kalacağız."

Kızlarla birbirimize bakarak kahkaha attık.
Neşeyle gülmeye devam ederken Leyla gözlerini kısarak Nisa ve bana baktı. Gözlerindeki sinsi parıltılar beni korkutuyordu.

"Hadi benim müstakbel kocam da Emre, size noluyor bakayım."diye konuştu. Sertçe yutkundum ve Nisa'nın da sertçe yutkunduğunu hissettim. Leyla kısık gözlerle bize yaklaşırken içeri kaçtım. Kaçmadan önce konuşmayı da ihmal etmedim.

"Ayy benim çok oynayasım geldi. Teyzelerin yanına gidiyorum."dedim. Leyla arkamızdan şaşkınca bakarken Nisa da bana yetişip kolumdan tutarak salona sürüklemişti. Salonda gençler de vardı ama geneli orta yaş grubuydu. Gözüme en masum görünen teyzenin yanına oturdum çünkü, diğer teyzelerin gözleri fıldır fıldırdı. Yanına oturduğum teyze bana bakıp;

"Adın ne senin yavrum?"diye sordu.

"Ravza, teyzecim."dedim. Cevap verir vermez diğer teyzelerin soruları gelmeye başladı.

"Kaç yaşındasın?"

"Nerelisin?"

"Okuyor musun?"

"Hangi Bölüm?"gibi sorularından o kadar bunalmıştım ki ağlak bir ifadeyle Nisa'ya baktığımı yeni fark ediyordum. Nisa halimi görüp bana yöneldi ve teyzelere yapmacık bir gülümseme atıp kolumdan tutarak beni oynayan arkadaşlarımızın arasına soktu. Tam tekrar oturacakken sıkıca tuttu ve oynamaya zorladı.

"Ya Ravza, hadi oyna."diye yalvardı Nisa. Kafamı iki yana salladım.

"Olmaz Nisa. Utanıyorum."dedim. Nisa gülüp kollarımı havaya kaldırdı.

"Ravzaaa, utanma canım senin güzel oynadığını hepimiz biliyoruz."diyerek sırıttı. Gözlerimi devirsemde gülüp oynamaya başladım. Kısa süre sonra alışmış ve utancımı unutarak oynamıştım.

Saat gece yarısını bulduğunda telefonumun ışığının yanıp söndüğünü farkettim. Uzanıp masanın üzerindeki telefonumu elime aldım. Abim aramıştı ve 10 cevapsız arama ve 10'a yakın mesaj vardı. Mesajların hemen hemen hepsinde telefonumu neden açmadığımı sormuştu. Korkarak abimi aradım.

"O TELEFON NİYE AÇILMIYOR RAVZAAA."diye kükreyen abimin sesiyle korkuyla gözlerimi yumdum. Abim yaşıma filan bakmaz döverdi beni.

"Sesini duymadım müzik vardı da."diye kedi miyavlamasını andıran bir sesle konuştum. Sevgili abim yine acımadı.

"O TELEFONU BOŞUNA MI TAŞIYORSUN. NİYE KONTROL ETMİYORSUN?"diye kükremeye devam etti.

"Abi görmedim yaaa."diye ağlak bir sesle mırıldandım sonunda bana acımış olmalı ki sakince aşağı inmemizi söyledi. Onaylayıp Nisa'nın yanına gittim.

"Nisa, abim aradı gelmiş bizi aşağıda bekliyormuş."dedim. Kafa salladı ve beraber göbek atan Leylanın yanına gittik.

"Leyla, biz gidiyoruz. Yarın düğünde görüşürüz inşallah."diye mırıldandı Nisa.

"Ya ama bu gün burada kalsaydınız. Abimle babam da yok hem."dedi Leyla. Bu defa devreye ben girdim.

"Abim aşağıda Leylacım. Yarın düğünde görüşürüz."dedim. Leyla kısık gözlerle bize baktı.

"O fotoğraf meselesini de unuttum sanmayın görüşeceğiz."dedi. Kafa sallayarak geçiştirdim ve aşağı indik. Leyladan artık korkmuyordum çünkü onun unutkanlığı dillere destandı. En fazla bir saat sonra unuturdu.