20.BÖLÜM "Reddedilmek"

9.8K 541 52
                                    

Bölüm şarkısı- Yaylanun Çimenine

Aslında bu bölümü bu gün paylaşmayacaktım ama canım dostum serapyanbas 'ın bu gün doğum günü. Bu bölüm ona hediyem olsun. Seni çoooook seviyorum Bitanem. İyiki doğdun...🍰🍫😍😘💕

Reddedilmek....

Kerim'den

Bir erkek açısından red edilmek ne kadar kötü ve zordur bilemesiniz. Ya da bilirsiniz, bilmiyorum. Bildiğim bi şey varsa o da kimsenin yaşamadan bilemeyeceğidir.
Ben sevdiği hatta aşık oldğu kadına evlenme teklifi etmiş ve reddedilmiş bir adamım. Dün'de sırf bunu kendime yediremediğim için onun canını yakmak istemiştim fakat, daha çok o benim canımı yakmıştı.

Benim gibi bir adam'ın Ravza gibi bir kıza evlenme teklifi etmesi imkansız gibiyken, onun beni reddedmesi beni dumura uğratmıştı. Normalde nasıl bir adam olduğum ortadaydı. Kızlarla gezip tozan, içki içen, umursamaz bir adamdım. Hatta arkadaşlarımla kızlar üzerinden iddaya girmiş bir pisliktim. Ama Ravza'yı tanıdıkdan sonra benim için hayat değişmişti. Önce bana karşı olan sözlerini ve tavırlarını merak etmiştim, sonra da Onun Dinini. Yani İSLAM'ı merak edip bir kitapçıdan bir kaç kitap alarak bilgi edinmiştim. Okuduğum şeyler o kadar güzel ve ilgi çekiciydi ki, adeta bağımlı olmuştum. Biraz da pişmandım, İslam'la daha önce tanışmadığım için. Ömrümü boşa geçirdiğim için ve kaza'ya giren namazlarım için. Çok şükür ki tövbe edip af olunmak için Allah'a yalvarmıştım. İnşallah dualarım kabul olurdu.
Daha çok şey öğrenmek için gördüğüm bir camiye gidip cami imamı ile görüşmüştüm. Cami imamı'nın sözleri beni cesaretlendirip Ravza ile konuşmaya teşvik etmişti. Sonuç hüsran.

Yine de ben vazgeçmeyecektim. Ne dinim'den, ne de sevdiğim'den.

***

Şirketten eve geldiğimde akşam ezanı okunuyordu. Kimseye bi şey söylemeden odama koştum ve cami imamından öğrendiğim bir kaç sure'yle akşam namazımı kıldım. Sureleri ezberlemeye devam ediyordum. İnşallah bu gün bütün namaz surelerini ezberlemiş olacaktım. Tesbihimi çektim ve ardından Rabbim'e yalvardım.
Seccademi toplayıp kafamdaki namaz takkesini de çıkartarak seccadenin üzerine koydum. Onları da yatağımın altındaki ufak kutuya koyarak görünmemesini sağladım. Daha sonra salona, annemlerin yanına gittim.
Size hiç ailemden bahsetmemiştim değil mi? Bahsedeyim o halde. Babam'ın kurduğu ve şuan benim başında olduğum bir mimarlık şirketimiz vardı. Oldukça varlıklıydık fakat bu varlık manevi anlamda değildi. Anne ve babam'da tıpkı benim eski halim gibiydiler. İslam'ı bilmeyip, hayatı günahlarla yaşayan insanlarda. Üstelik onlar müslümanlığı dolu dolu yaşamaya karşılardı. Bunun abartı olduğunu düşünüyorlardı. Bu nedenle şimdilik onlara İslam'la tanıştığımı söylemeyecektim. Her şeyin bir zamanı vardı ve ben zamanı gelince onlara İslam'ı anlatacaktım.
Ayrıyeten bir başka konu da elimde olan bu malvarlığın bir çok insanın aksine, beni mutlu ettiği söylenemez. Bu süslü hayat bana göre tamamen sahteydi. Çevremdeki bütün isanlar'ın yüzündeki bu sahtelik gerçekten çok mide bulandırıcıydı. şirketi babama devredip daha sonra başka bir şirkette iş bulup normal bir hayat yaşardım. Tabii bunu yapmak hayalini kurmak kadar kolay değildi. Babam böyle bir şeye asla izin vermez, beni evlatlıktan reddederdi. Eskiden olsa bunu umursamaz babam ne derse desin istediğimi yapardım fakat, şimdi dinimi öğrenmiş ve anne babama 'Off' bile demem gerektiğinin farkına varmıştım.

***

Ravza'dan

Sabah alarm olmadan kendim uyandım. Saatimi alıp baktım ve daha alarmımın çalmasına yarım saat olduğunu gördüm. Zaten sabah namazından sonra doğru düzgün uyuyamamıştım. Uyuşuk hareketlerle yatağımdan kalkıp banyoya gittim. Abdestimi alarak odama döndüm ve rast gele bir elbise giydim. Üzerine de feracemi giyip Koyu mor rengindeki eşarbımı yaptım. Bu gün okula gitmeliydim. İçinde kitaplarımın bulunduğu ufak çantamı da aldım ve salona gittim. Nisa hazır bir şekilde mutfaktaydı. Yanına gittiğimde iki tane ekmek arası hazırladığını gördüm. Birini alıp bana uzattı. Teşekkür ettim ve masaya oturdum. İkimizde konuşmadan ekmek aralarımızı yedik. Ekmeklerimiz bitince masayı bir bezle sildim ve beraber dışarı çıktık. Araba'ya binip okulun yolunu tuttuk. İstanbul trafiğinden de nasibimizi alarak okula uzun bir süre içersinde geldik. Nisa ile vedalaşıp derslerimizin olduğu sınıflara gittik.

Bir Ömür Sev BeniHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin