Bir Ömür Sev Beni

51.Bölüm "Düğün Hazırlıkları"

Bölüm geç kaldı dostlar, kusura bakmayın.

Umarım telafi eder...

🎈🎈🎈🎈🎈

Düğün Hazırlıkları...

Bence pembesi güzel. Onu al kızım."diyen kayınvalideme annem başını hevesle sallayarak destek verdi.

"Hayır bence Mor'u al canım. Hem daha tatlı görünüyor."Aslı ablanın söyledikleriyle sabahtan beri oraya buraya döndürmekten bıktığım başımı ona çevirdim.

Tam şuan o fantastik filmlerden bir sahnede olmayı ve ellerimi havaya kaldırarak zaman dursun demeyi istiyordum.

Canan anne, evet artık anne diyordum. Aramızı düzeltme çabalarım işe yaramış ve bana öz kızıymışım gibi davranmaya başlamıştı.

Kerim'le Canan anne engelini aşmamızın üzerinden çok geçmeden aileleri tanıştırmıştık. İlk tanışmada babalarımız ortama oldukça uyum sağlarken anneler tam bir faciaydı.

Birinin ak dediğine diğeri kara diyerek ortamı geriyorlar sonrasında da bir şey yokmuş gibi yapmacık yapmacık gülüyorlardı.

Daha sonraki buluşmalarda birbirlerine yavaş yavaş ısınmış ve tabir-i caizse 'kanka' olmuşlardı.

Kerim, o ise dediğini yapmış ve düğünümüzü erkene almayı başarmıştı. Düğün alışverişleri için hızlı davranmamız gerekiyordu ve bu yüzden de Canan anne, annem, Aslı abla, Nisa ve ben alışverişe çıkmıştık.

Sor bana pişman mıyım?

Çok pişmanım dostlarım. Bu alışverişi Kerimle yapmak için neler vermezdim ki. Sabah yola çıktığımızda her şey çok güzelde oysa. Eğlenceli olacağını falan düşünmüştüm lakin, canım annelerim ve birtanecik görümcem arasında kalmaktan yorulmuştum. Hiç bir şeyi beğenmiyorlar, beğenirlerse de farklı şeyleri beğenip beni sinir ediyorlar.

Nisa, o şuan Leyla Leyla dolaşıyordu. Abimin yaptığı pek odunca tekliften sonra bir tuhaflaşmış, daima gülümser olmuştu. Açıkçası onun bu hallerine gülsemde mutlu olmuştum. Hem arkadaşımın mutluluğu için, hem de Kerimle evlendiğimizde onu yalnız bırakacak olmamak için.

Bu geçen zaman içinde abim ve Nisa sözlenmişlerdi ve resmi olarak görümce olmuştum.

Beynimin içindeki huzurlu karmaşadan beni çekip çıkaran mağaza görevlisinin seslenişi olmuştu.

Salonuma koyulacak olan oturma grubum hakkında tartışan annemler ve Aslı ablaya bakıp bilmişçe gülümsedi. Sanki böyle durumlara alışkın gibiydi.

"Hanımefendi, sizin beğendiğiniz bir takım var mı?"dedi. Ben ne diyeceğimi bilemezmen sevgili aile üyelerim durumu farkedip bize döndüler.

"Ravza, sen seç yavrum. Senin evin sonuçta. Biz biraz kaptırdık."diyen Canan anneye bakıp mahcupca gülümsedim.

"Estağfirullah anne."diye mırıldanırken lafımı kesip güldü.

"Hadi kızım hadi."dedi. Gülüp gözlerimi etrafta gezdirdim ve bir takımda takılı kaldı gözlerim. Sanırım bu takım hepimizi mutlu ederdi.

Beyaz koltuk üzerinde pembe, mor ve turkuaz çiçekli minderleri olan takımı işaret edip sırıttım. Yüzümdeki sırıtışın benzeri herkesin yüzünde oluşurken derin bir oh çektim.

*****

İşimiz bittiğinde oyalanmadan eve gelmiştik. Namazımızı kıldıktan sonra Nisa, Aslı abla ve ben mutfağa girerken annemler de salonda oturmuş bu gün ki çok eğlenceli(!) alışverişimizi konuşuyorlardı.