BEYAZ SUÇ

~ 9. BÖLÜM ~

Alya Koçer

Silahı anlında tutarken düşündüm. Gerçekten katil olabilir miyim? Bir katil olmak istiyor muyum?

Katil olursam herkes bana nasıl davranırdı? Kimse umurumda değildi aslında. Katil olmaya hazır mıydım? Belki de çoğu yaraladığım kişiler ölmüştür. Belkide çoktan katil olmuştum.

" Seni neden vurmayayım? " dedim silahın emniyetini indirirken. Gözlerindeki korku beni katil olmam için itiyordu.

" Beni öldürme! Bir daha yaklaşmayacağım! Yemin ederim!
Lütfen ölmek istemiyorum. " diye yalvarmaya başladı. Bir yandan da ağlıyordu. Silahı anlına biraz daha bastırdım.

" Ama ben seni bu şehirde hatta bu ülkede görmek istemiyorum. " dedim dişlerimin arasından.

" Gidemem. " dedi başını eğerek. Elimi tetiğe yerleştirdim. Ölecekti. Başka şansı yoktu.

" Dur! " Birinin bağırmasıyla arkamı döndüm. Mertcan'ın burada ne işi vardı? Her defa bir yerden çıkmak zorunda mıydı? Adamlarıma kısa bir bakış attım. Benim bir şey dememi bekliyorlardı.

" Niye geldin? " dedim umursamayarak.

" Sabıkan da yeterince öldürdüğün insan var zaten! " Beynimden vurulmuşa döndüm. Katildim. Gül'ü öldürebilirim. Gül'e döndüm. Silahı tekrar anlına yasladım. Tetiği çektim. Kendimi kötü hissetmiyordum. Gül'ün dağılmamış kafasını gördüğümde kaşlarımı çattım. Kafamı beni tutan Mertcan'a çevirdim.

" Katil değilsin Alya. Vurmaman için söylemiştim. Katil değilsin. " deyip önümdeki saçımı kulağımın arkasına aldı. Bir adım geri gittim. Silahımın emniyetini kapattım. Gül'ü öldürmemiştim. Poyraz'a döndüm.

" Çıkarın! " dedim. Mertcan'ı göstererek. 

" Dışarıda bekle " dedim Mertcan'a kısa bir bakış atıp. Adamlarım Mertcan'ı zorlanmadan dışarıya çıkardı. Gül'e döndüm. Krize girmiş gibi yere bakıyordu.

" Bu sana bir ders olsun ama bir daha dediklerimi yapmazsan yarım kaldığım işi bitiririm! " diye bağırdım. Hızla başını sallarken gözleri kocaman açılmıştı.

" Gidebilirsin. " dedim ellerini çözerken. Yalpalanarak ayağa kalktı. Poyraz yanıma geldiğinde Gül'e kısa bir bakış attım.

" Bayıltıp evinin önüne atın. "

Poyraz başını sallayarak. Gül'e doğru gitti. Mekandaki bara gidip. Bir viski aldım. Viskimi içerken Mertcan yanıma geldi. Viskimi yudumlarken şişeyi işaret edip koltuklardan birine oturdum. Bir bardak doldurup karşıma geçti.

" Benden niye uzak durmuyorsun? " diye sordum bıkkın bir ses tonuyla.

" Duramıyorum. " dedi gözlerimin içine bakarak. Bardakla oynamaya başladım. Bu konuşma çok farklı bir yere gidiyordu. Elimi tutunca ona bakmak zorunda kaldım. Ne zaman yanıma geldiğini bile anlamamıştım. Gözlerimin içine bakıyordu. Siyah gözleri parlıyordu.

" Senden- "

" Patron! Kardeşiniz kavga ediyormuş! " diyen Poyraz'a döndüm. Mertcandan elimi çektiğim gibi mekandan çıktım.

" İki adam al ve benimle gel. " deyip arabama bindim.

Kardeşimle kim kavga edebilirdi ki? Sonuçta o benim kardeşimdi. Timuçin ne boka yarıyorsa? Niye kardeşimi korumuyordu? Ben onu her zaman korurken o bir kere bile niye korumuyorsu? 

Arabama atlayıp son hız okula sürmeye başladım. Gaza sonuna kadar basarken okula yaklaştığımda yavaşladım. Okulun önüne geldiğimde arabayı kitleyip okula girdim. Poyraz ve iki adamım peşimden geliyordu. Beni görenlerin gerildiği çok belli oluyordu. Bir çocuk korkuyla yanıma yaklaştı.