BEYAZ SUÇ

~ 70. BÖLÜM ~

MESİH DOĞAN

Elimdeki viski şişesini bir kenara atarken yavaşça derin bir nefes aldım. Böyle olmasını ben istemiştim. Yardıma ihtiyacı vardı! Hata mı yapıyordum? Onun için. İki elimle yüzümü sıvazlarken odanın kapısı çalındı. Sinirli bakışlarım kapıya yönelirken ellerimi iki yanıma indirdim.

" Gel. " Sert sesim odada kulaklarıma dolduğunda yine aklıma Urza gelmişti. Hiç aklımdan çıkmıyordu o ayrı. Odanın kapısı yavaşça açılırken görüş açıma Giray girdi. Yattığım yerde hafifçe doğruldum.

" Abi seninle bir şey konuşmak istiyorum. " dedi sakin bir ses tonuyla. Yüzü çökmüş gözleri kızarmıştı. Urzaya değer veren başkaları daha.

" Konuş. " Giray'a karşı normalde kullanmadığım ses tonunu kullanıyordum. İsteyerek olmuyordu , umurumda da değildi zaten.

" Abi neden yaptınız? " Titreyen sesi kulaklarıma dolduğunda dişlerimi sıktım. Kıvırcık saçları anlına dökülmüştü. Uraz ve ben dışında nedenini bilen yoktu. Merih ve Giray'a söyleme gereği duymamıştık.

" Onun için. "

Kafamda durmadan dolanan iki kelime iki dudağımın arasından kaçmıştı. Onlara söyleyemezdim. Yataktan kalktığımda Giray devam etmemi bekliyordu ama etmeyecektim. Yatağın kenarında asılı duran tişörtümü hızla giydim. Buradan çıkıp birilerine zarar vermem gerekiyordu. Listedeki diğer kişiyi halledebilirdim. Giray'ın yanından geçtiğimde kolumu tutmak için elini kaldırdı. Hızlı davranıp kolunu tuttum.

" Sakın. " dedim dişlerimin arasından. Gözlerine bakmaya devam ettim. Siyah gözleri kırgınlık doluydu. Sinirli bir nefes alıp kolunu sertçe bıraktım. Masadaki silahı belime yerleştirip hızla çıktım odadan. Merdivenleri yavaşça indim. Metal kapıyı geçtiğimde adamlarımdan biri yanıma yaklaştı.

" Giray bir daha yukarı çıkmayacak. " dedim kesin bir ses tonuyla. Hızla başını sallarken cevap verdi.

" Tamam abi. Mertcan Kanmaz burada seninle konuşmak istiyor. " Kaşlarım çatılırken ilerlemesini işaret ettim. Peşinden ilerlerken etrafa göz atıyordum. Adamlarım istediğim yerdeydi. Onun burada ne işi olduğunu bilmiyordum. Urzayla ilgili bir şey söyleyebilirdi ve ben sinirlenip onu öldürebilirdim. Keyifle sırıtırken bardan içeri girdik.

Yüksek sesteki müzik beynimi matkapla deliyordu. Siktiğimin sesi! Kaşlarımı çatmış bir şekilde Mertcan'ın yanına geldiğimde bana bakarak sırıttı. Şimdi ben bu şerefsizi öldürsem ne olur ki? Hiçbir şey!! Derin bir nefes alırken kendimi koltuğa bıraktım. Hâlâ bana bakarak sırıtıyordu.

" Yüz ifadeni değiştir yoksa dişlerini tek tek sökeceğim. " Sırıtmayı kesip ciddileşti.

" Alya neden akıl hastanesinde? " diye sordu yavaşça. Kaşlarım mümkünmüş gibi daha da çatıldı. Urza'nın orada olduğunu nereden biliyordu. Uraz her şeyi gizli yürütüyordu.

" Ahh nerden bildiğimi merak ediyorsun? O sesi nerde olsa tanırım. " Dişlerimi sıkarken dümdüz yüzüne bakıyordum.

" Seni öldürmemem için tek bir şey söyle. " Yutkunup rahatsızca kıpırdandı. Urza'ya nasıl ulaştı bilmiyorum ama bir daha olmasına izin veremezdim.

" Alya sana bir şey söylememi istedi. Aslında istemedi , dolaylı yoldan anladım. " Saçlarımı geri yatırırken 'devam et' der gibi bakıyordum. Sesli bir şekilde nefesini verdi. Telefonunu çıkarıp bir şeyler yaptı sonra onun sesi kulaklarıma doldu.

" Mesih! Çıkarın beni!! Hepinizi geberteceğim! Bu hastaneyi sizle beraber yakacağım!! Abi!!! Abi ne olur çıkar beni! Mesih! Lütfen. Sizi asla affetmeyeceğim! "